Γιατί το τρέξιμο στο διάδρομο δείχνει πιο δύσκολο ή μήπως είναι; (Μέρος Α΄)
Runbeat Team 12:56 20-12-2022
Για μερικούς ανθρώπους, το τρέξιμο στο διάδρομο είναι πάντα πιο εύκολο από όταν βγαίνουν στο δρόμο. Για κάποιους άλλους η αίσθηση της προσπάθειας είναι ακριβώς η ίδια. Ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που συχνά αισθάνονται πιο δύσκολη την ίδια προσπάθεια (ρυθμό, ταχύτητα, θερμοκρασία, κλίση) όταν καταβάλλεται στο διάδρομο αντί στο δρόμο τόσο σωματικά όσο και εγκεφαλικά-διανοητικά. Είναι πράγματι διαφορετικό το τρέξιμο σε διάδρομο από το τρέξιμο στο στάδιο ή στο δρόμο;
Οι μελέτες δείχνουν ότι είναι κυρίως ένα ψυχικό-εγκεφαλικό παιχνίδι που κάνει το τρέξιμο στον διάδρομο πιο δύσκολο. Σε μια μελέτη, για παράδειγμα, οι δρομείς έλαβαν οδηγίες να τρέξουν σε στάδιο και μετά να τρέξουν με την ίδια προσπάθεια στον διάδρομο. Οι χρόνοι τους στον διάδρομο ήταν σημαντικά πιο αργοί ενώ και η αίσθηση ήταν πιο δύσκολη. Αλλά ο λόγος για τον οποίο φαίνεται να υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά στην απόδοση στις δύο διαφορετικές ¨πίστες¨ εξακολουθεί να είναι απλώς μια εικασία ή μια υποκειμενική θεώρηση. Μιλήσαμε με προπονητές τρεξίματος που επικεντρώνονται στην προπόνηση σε εξωτερικούς χώρους και σε διάδρομο για να προσπαθήσουμε να πάρουμε μια καλύτερη ιδέα.
Οι 4 λόγοι για τους οποίους το τρέξιμο στον διάδρομο κουράζει
Ακολουθούν μερικές θεωρίες σχετικά με το γιατί αισθάνεστε ότι ασκείστε πιο σκληρά στον διάδρομο παρά όταν τρέχετε έξω.
Το μήκος του διασκελισμού σας είναι διαφορετικό.
Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Biology of Sport, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι σε ελίτ δρομείς που είχαν τη δυνατότητα να τρέξουν τόσο στον στίβο όσο και στον διάδρομο, το αποτέλεσμα δεν ήταν πάντα το ίδιο. Από τη μια πλευρά, η VO2max τους ήταν παρόμοια όταν έτρεχαν στο στάδιο όπως ήταν όταν έτρεχαν στον διάδρομο, αλλά η οικονομία τρεξίματος τους ήταν πολύ ισχυρότερη στην στάδιο. Οι συγγραφείς της μελέτης εικάζουν ότι αυτό οφείλεται σε εμβιομηχανικές προσαρμογές που πρέπει να γίνουν όταν τρέχεις σε διάδρομο.
Το τρέξιμο σε έναν κυλιόμενο ιμάντα δεν είναι το ίδιο με το τρέξιμο στο πεζοδρόμιο, όπου φυσικά συντομεύετε και επιμηκύνετε τον βηματισμό σας σε διαφορετικά διαστήματα ανάλογα με την ταχύτητά σας και το πώς είναι το έδαφος. Εάν συντομεύετε ή επιμηκύνετε τον βηματισμό σας στον διάδρομο χωρίς καν να το γνωρίζετε, αυτό θα μπορούσε να είναι ένας παράγοντας για τον οποίο αισθάνεστε ότι εργάζεστε σκληρότερα για να διατηρήσετε τον ίδιο ρυθμό όπως έξω.
Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο για τους νέους δρομείς. Το μήκος του διασκελισμού μπορεί να αλλάξει ελαφρώς εάν ένας δρομέας δεν έχει συνηθίσει να τρέχει σε διάδρομο. Οι νεότεροι δρομείς σε διάδρομο μπορεί να διαπιστώσουν ότι θα συντομεύσουν τον βηματισμό τους και θα αυξήσουν την κίνηση των ποδιών προκαλώντας μια ελαφρά αύξηση στο κόστος ενέργειας. Αυτή η αύξηση της ενέργειας που χρησιμοποιείται μπορεί να κάνει έναν κανονικά άνετο ρυθμό να φαίνεται λίγο πιο δύσκολος.
Κρατάτε σταθερό ρυθμό
Το τρέξιμο στο διάδρομο μπορεί να αισθάνεται σταδιακά πιο δύσκολο με την πάροδο του χρόνου, ακόμα και όταν ακολουθείτε τον ίδιο ρυθμό. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι το τρέξιμο με την ίδια ακριβώς ταχύτητα όος περνούν τα λεπτά είναι πιο επιβαρυντικό για το σώμα από τη φυσική επιτάχυνση και επιβράδυνση που κάνουμε στους δρόμους που βασίζονται σε κλίσεις/άνεμο/θερμοκρασία περιβάλλοντος ή ακόμη και παραστάσεις.
Αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Ο διάδρομος σε κρατά στο ρυθμό ακόμα και όταν η κούραση αρχίζει.
Και ανάλογα με τον προπονητικό σας σκοπό, αυτό μπορεί να είναι ένα ιδανικό σκηνικό. Εάν προπονείστε για ταχύτητα, η επιλογή ενός διαδρόμου για ορισμένες προπονήσεις μπορεί να σας αναγκάσει να διατηρήσετε μια συγκεκριμένη ταχύτητα που μπορεί να είναι η βέλτιστη.
Μην ξεχνάτε τη μονοτονία
Δεν είναι μυστικό γιατί πολλοί δρομείς το θεωρούν εξοντωτικό άσχετα με το ρυθμό ή την διάρκεια. Το τρέξιμο σε διάδρομο γίνεται βαρετό μετά από λίγο, ακόμα κι αν παρακολουθείτε τηλεόραση ή ακούτε μουσική. Αυτό γίνεται δύσκολο όχι μόνο διανοητικά αλλά και σωματικά καθώς η προπόνηση συνεχίζεται.
Μια μελέτη του 2016 που δημοσιεύτηκε στο International Journal of Environmental Research and Public Health υποστηρίζει αυτό που πολλοί δρομείς γνωρίζουν, ότι είναι πιο εύκολο να διατηρήσουν το ρυθμό όταν ασκούνται σε εξωτερικούς χώρους παρά σε εσωτερικούς χώρους. Και ενώ η μελέτη εξέτασε ιδιαίτερα την ποδηλασία εσωτερικού χώρου έναντι της ποδηλασίας σε εξωτερικούς χώρους, μπορεί κανείς να φανταστεί πώς αυτά τα αποτελέσματα θα μπορούσαν εύκολα να μεταφραστούν σε τρέξιμο σε διάδρομο και τρέξιμο δρόμου.
Ωστόσο η βαρετή ατμόσφαιρα, θα μπορούσε επίσης να είναι μια ευκαιρία να αναπτυχθείτε ως δρομέας αν επιλέξετε να... εκμεταλλευτείτε και να αξιοποιήσετε τη μονοτονία. Το τρέξιμο σε διάδρομο μπορεί να σας βοηθήσει να «χτίσετε» πνευματική σκληρότητα εστιάζοντας μόνο στο τρέξιμο και χωρίς άλλους εξωτερικούς περισπασμούς.
Στην πραγματικότητα δουλεύεις διαφορετικούς μύες.
Το τρέξιμο σε διάδρομο δεν είναι σωματικά το ίδιο με το τρέξιμο σε εξωτερικούς χώρους. Γενικά, το τρέξιμο σε εξωτερικούς χώρους μπορεί να ενεργοποιεί τους μικρότερους σταθεροποιητικούς μύες που μπορεί να μην εμπλέκονται στο τρέξιμο σε διάδρομο. Ωστόσο το τρέξιμο σε διάδρομο είναι πολύ πιο «επιεικές» με τις αρθρώσεις και τους συνδέσμους λόγω της πιο μαλακής επιφάνειας για τη προσγείωση.
Όταν τρέχετε έξω, πρέπει ενεργά να σπρώχνετε τον εαυτό σας προς τα εμπρός χρησιμοποιώντας το πίσω μέρος των ποδιών σας, ενώ ο τάπητας του διαδρόμου ζ σας τραβάει πραγματικά προς τα εμπρός σε έναν διάδρομο. Ο τρόπος με τον οποίο η κύλιση του διαδρόμου σας ωθεί προς τα εμπρός σημαίνει ότι χρησιμοποιείτε λιγότερους μύες των οπίσθιων μηριαίων σας. Οι τετρακέφαλοι σας κάνουν το μεγαλύτερο μέρος του ποδιού σας, πράγμα που σημαίνει ότι τους δουλεύετε λίγο πιο σκληρά από ό,τι αν ήσασταν έξω. Ίσως αυτή η αλλαγή είναι αρκετή για να μπερδέψει το φυσικό σας τρέξιμο και να κάνει την προσπάθειά σας να φαίνεται πιο δύσκολη.
Εάν ξοδεύετε χρόνο τρέχοντας στον διάδρομο, θα πρέπει να λάβετε υπόψη την καταπόνηση και τον ρυθμό αναπνοής σας αντί να εστιάσετε μόνο στο ρυθμό. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα νιώθετε ότι δεν έχετε χαμηλή απόδοση μόνο και μόνο επειδή ο ρυθμός σας είναι λίγο πιο αργός απ΄ότι στο δρόμο. Και αν είστε ένας από τους τυχερούς που πιστεύουν ότι ο διάδρομος είναι ευκολότερος, τότε μπορείτε να επιταχύνετε το ρυθμό μέσα για να ταιριάξετε με το επίπεδο προσπάθειάς σας έξω.
Αν και ο διάδρομος μπορεί να αισθάνεται πιο δύσκολος μερικές φορές, δεν υπάρχει πραγματικά σωστή ή λάθος απάντηση για το πώς επιλέγετε να προπονηθείτε. Μερικοί άνθρωποι είναι πρόθυμοι να πιέζουν – κόντρα σε καιρικές ή άλλες συνθήκες- για να τρέξουν σε εξωτερικούς χώρους, ενώ άλλοι μπορεί να προτιμούν τον έλεγχο του διαδρόμου. Ένα μείγμα και των δύο μπορεί όχι μόνο να είναι χρήσιμο για την ανάμειξη προπονητικών σκοπών αλλά επίσης και αναζωογονητικό .Στο δεύτερο μέρος του άρθρου όμως δεν θα σταθούμε στα υποκειμενικά κριτήρια αλλά θα επικεντρωθούμε στο τι συμπεραίνει η επιστήμη της φυσικής. Για το ποιο είδος και πως είναι δυσκολότερο αλλά και τι μπορούμε να κάνουμε για να εξομοιώσουμε το τρέξιμο στο δρόμο με το τρέξιμο στο διάδρομο.