Το τρέξιμο είναι πάντα καλύτερο αν το κάνουμε με παρέα, πόσο μάλλον αν έχουμε για συντροφιά το παιδί ή τα παιδιά μας.

Αυτό δεν είναι ένα κείμενο το οποίο θα παρουσιάσει τα θετικά και τα αρνητικά του να τρέχει κάποιος με το παιδί του, πολύ απλά γιατί δεν μπορούν να υπάρχουν αρνητικά. Το μόνο που πρέπει να προσέξουμε είναι ότι πρέπει να γίνει σωστά. Αν δεν συντρέχουν ιατρικοί λόγοι που περιορίζουν την αθλητική δραστηριότητα του παιδιού μας, τότε δεν υπάρχει κάποιος λόγος για να μην το δοκιμάσουμε.

Πρέπει βέβαια να λάβουμε υπόψιν ότι όταν τρέχουμε με το παιδί μας, τρέχουμε κυρίως για το παιδί μας και όχι απλά… με το παιδί μας. Οφείλουμε να προσαρμόσουμε την διάρκεια, τη δυσκολία και την διαδρομή σύμφωνα με την ηλικία και τις δυνατότητές του. Το τρέξιμο, όπως και όλα τα αθλήματα, προσφέρουν στα παιδιά σωστές συνήθειες, σωματική υγεία και πνευματική ευεξία.

Αν λοιπόν επιλέξουμε ότι αντί για τένις, ποδόσφαιρο ή μπάσκετ θα κάνουμε το παιδί μας να αγαπήσει το τρέξιμο, εννοείται πως θα πρέπει να θέλει και το ίδιο και να μην υπάρξει κάποια πίεση. Πολλές φορές έχει παρατηρηθεί ότι γονείς ουσιαστικά πιέζουν τα παιδιά τους προς το κομμάτι του πρωταθλητισμού, γεγονός το οποίο μπορεί να τα κάνει να χάσουν την αγάπη και το ενδιαφέρον τους για το εκάστοτε άθλημα. Ένα πλεονέκτημα που υπάρχει στο τρέξιμο σε σχέση με τα άλλα αθλήματα είναι ότι δεν το κάνεις για πρωταθλητισμό, τουλάχιστον στις μικρές ηλικίες. Το running είναι μία πολύ ευχάριστη και επωφελής συνήθεια για το σώμα και την ψυχολογία μας.

Δεν υπάρχει ιδανική ηλικία για να πάρουμε το παιδί μας μαζί μας στο τρέξιμο, όμως καλό θα είναι να έχει ξεπεράσει τα 6 του έτη, καθώς πριν από αυτή υπάρχουν αρκετές δεξιότητες που δεν έχει αναπτύξει ακόμα στο έπακρο. Πάντα πρέπει να θυμόμαστε ότι τα μικρότερα σε ηλικία παιδιά τείνουν να μιμούνται τους μεγαλύτερους σε συμπεριφορές και κινήσεις, οπότε καλό θα είναι να δίνουμε το καλό παράδειγμα στους μικρούς μας «δρομείς» σε συνεχή βάση.

Όπως ακριβώς θα το ενθαρρύνουμε να ξεκινήσει κάποιο άθλημα και στην προκειμένη περίπτωση το τρέξιμο, έτσι θα πρέπει να το ενθαρρύνουμε να συνεχίσει στην περίπτωση που δεν μπορεί να μας ακολουθήσει. Καλό είναι για αρχή να δοκιμάσουμε σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς, ακόμα και σε περπάτημα, ενώ αν δούμε ότι στην πορεία το παιδί μας δεν μπορεί να είναι στο ίδιο επίπεδο με εμάς (πράγμα πολύ λογικό), δεν είναι κακό να δοκιμάσουμε κάποιες εναλλακτικές λύσεις. Το παιδί μας μπορεί στην αρχή να δοκιμάσει να έρθει μαζί μας πάνω σε κάποιο ποδήλατο ή scooter. Ναι μεν δεν είναι τρέξιμο, όμως πρέπει να δείξουμε στο παιδί μας ότι το στηρίζουμε και πως σιγά σιγά θα μπορέσει να αποκτήσει την αντοχή που χρειάζεται.

Τη στιγμή που έχουμε πάει για τρέξιμο εννοείται πως προτεραιότητά μας, όπως πάντα είναι η αποφυγή τραυματισμών. Με σκοπό να αποφευχθεί αυτό, επιλέγουμε το σωστό εξοπλισμό και την κατάλληλη ένδυση, ενώ πάντα επιλέγουμε το καταλληλότερο μέρος για τρέξιμο. Σημαντική είναι επίσης και η διατροφή που θα ακολουθήσουμε αν έχουμε σκοπό να ασχολούμαστε συχνά με αυτή τη δραστηριότητα και προφανώς θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένη στις θερμιδικές ανάγκες των παιδιών. Κατά τη διάρκεια της εξόρμησής μας φροντίζουμε να κάνουμε συχνά διαλείμματα για ξεκούραση και snacks, για να αναπληρώσουμε την χαμένη ενέργεια και να συνεχίσουμε δριμύτεροι.

Το τρέξιμο με τα παιδιά είναι μία πολύ όμορφη και διασκεδαστική εμπειρία, με την οποία παιδί και γονέας μπορούν να αποκτήσουν μία διαφορετική σχέση. Το δέσιμο που μπορεί να προκύψει από τον ποιοτικό χρόνο που περνάμε με τα παιδιά μας είναι μεγάλο, όσο ακριβώς είναι και το σωματικό ή το φυσικό μας όφελος.