Δυτικού τύπου διατροφή... Πρόοδος ή ύβρις;
_ FOODISM 18:35 07-01-2021
Σίγουρα θα έχετε συλλάβει τον εαυτό σας κάποιες φορές να αναρωτιέται… «Μα καλά, πώς φτάσαμε μέχρι εδώ;». Η απάντηση φαίνεται να κρύβεται πίσω από τη λέξη «εξέλιξη».
Θα έχετε παρατηρήσει ότι, όσο οι εξωτερικές συνθήκες (το περιβάλλον) παραμένουν σχετικά σταθερές, όλα στη ζωή μας κυλούν ομαλά. Όταν, όμως, υπάρξουν αλλαγές στο περιβάλλον, οι άνθρωποι μέσα από τις επιλογές μας έχουμε την τάση να προσπαθούμε να διατηρήσουμε την ισορροπία μας. Αποδεχόμαστε όσα «νέα» δεδομένα αντέχουμε και απορρίπτουμε αυτά που, πιθανόν, θα μας έκαναν να χάσουμε την ισορροπία μας. Αν οι αλλαγές συμβούν σταδιακά στη ζωή μας είναι πιο πιθανό να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα ομαλά, ενώ για να ανταπεξέλθουμε στις απότομες αλλαγές χρειάζεται περισσότερος κόπος και είναι πιο πιθανό να μην τα καταφέρουμε.
Κάτι αποδεχόμαστε και κάτι απορρίπτουμε κάθε στιγμή και με βάση αυτή τη, συνειδητή ή μη επιλογή μας, καθορίζουμε σε ένα ποσοστό την κατεύθυνση της πορείας μας στη ζωή. Επιλέγουμε και αναλόγως πορευόμαστε λοιπόν.
Έχετε σκεφτεί ότι ίσως κάτι αντίστοιχο να συμβαίνει και με τα γονίδια μας... καθώς μέσα από τις τροφικές μας επιλογές (συνειδητές ή μη) των τροφίμων που καταναλώνουμε και του τρόπου ζωής μας συνολικά, διαμορφώνουμε το περιβάλλον που βρίσκονται τα γονίδια μας.
Πληθώρα επιστημονικών δεδομένων υποστηρίζουν ότι οι αλλαγές στη διατροφή και στον τρόπο ζωής του ανθρώπου, που ξεκίνησαν περίπου πριν από 10.000 χρόνια με την εισαγωγή την γεωργίας και την κτηνοτροφίας, είναι πολύ «πρόσφατες» για το γενετικό υλικό του ανθρώπου και πιθανώς να δυσκολεύεται να προσαρμοστεί ομαλά σε αυτές. Η άποψη αυτή ενισχύεται, τόσο από τα αυξημένα ποσοστά χρόνιων ασθενειών (πχ. καρδιαγγειακά νοσήματα, καρκίνος, κ.α.) που σχετίζονται αποκλειστικά ή εν μέρει με τον σημερινό τρόπο ζωής στις αναπτυγμένες χώρες, όσο και από τα ευεργετικά αποτελέσματα θεραπευτικών προσεγγίσεων που βασίζονται σε ορισμένα χαρακτηριστικά της διατροφής πριν τη εκβιομηχάνισή της παραγωγής της.
Το 70% περίπου της ενέργειας που προσλαμβάνει σήμερα ένας μέσος άνθρωπος στις δυτικού τύπου κοινωνίες, αποτελείται από πολύ οικεία -στους περισσότερους από εμάς- τρόφιμα όπως τα επεξεργασμένα δημητριακά, διάφορες γλυκαντικές ουσίες, λίπη και έλαια που προστίθενται κατά το μαγείρεμα, κ.ά.
Σύμφωνα, όμως, με την παραπάνω επιστημονική θεωρία, για τα γονίδια μας τα τρόφιμα αυτά μάλλον δεν είναι και τόσο οικεία, καθώς μέχρι πριν από 10.000 χρόνια τα τρόφιμα αυτά συνεισέφεραν κατ’ ελάχιστο ή και καθόλου στην ενεργειακή πρόσληψη του ανθρώπου.
Η δυτικού τύπου διατροφή αδιαμφισβήτητα αποτελεί μέρος της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους , δηλαδή μέρος των διαδοχικών αλλαγών που συμβαίνουν στην πορεία του ανθρώπινου είδους. Το σύνολο, όμως, των διατροφικών συνηθειών και του τρόπου ζωής που επιλέγει (συνειδητά ή μη) ο καθένας από εμάς για τον εαυτό του, αποτελεί ένα γνώριμο, ένα σταδιακά μεταβαλλόμενο ή ένα εντελώς πρωτόγνωρο περιβάλλον για τα γονίδια του;
Άραγε, η δυτικού τύπου διατροφή, αποτελεί ένα εξωτερικό περιβάλλον για τον οργανισμό που θα φέρει την πρόοδο ή τις συνέπειες της ύβρις στη ζωή του ανθρώπου;
Βιβλιογραφία:
