Με υψηλές βλέψεις και αρκετή αυτοπεποίθηση ο Βασίλης Ντούνης ετοιμάζεται να λάβει μέρος στη δεύτερη Παραολυμπιάδα της έως τώρα αθλητικής του καριέρας στην ξιφασκία.

Τα τελευταία εννέα χρόνια που ασχολείται με την ξιφασκία έχει καταφέρει πάρα πολλά καθώς φιγουράρει μόνιμα στην πρώτη δεκάδα της Παγκόσμιας κατάταξης, ενώ έχει βρεθεί και στο Νο3 χαρίζοντας μεγάλες διακρίσεις στην Ελλάδα σε Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό επίπεδο. Το περίεργο είναι ότι στον αθλητισμό μπήκε εντελώς τυχαία και για την ακρίβεια σε μία βόλτα του για να πλύνει το αυτοκίνητό του. Όπως εξηγεί στο επίσημο σάιτ της ΕΑΟΜ ΑμεΑ, «η ξιφασκία ήρθε ξαφνικά στην ζωή μου και εντελώς τυχαία. Είχα πάει ένα βράδυ να πλύνω το αυτοκίνητο μου σε ένα μαγαζί στην πόλη μου. Ο ιδιοκτήτης ήταν ήδη αθλητής της ξιφασκίας με αμαξίδιο και Παραολυμπιονίκης, ήταν ο Γεράσιμος Πυλαρινός. Με πλησίασε, γνωριστήκαμε και μου μίλησε για το άθλημα και με έφερε σε επαφή με τον προπονητή μου Δημήτρη Κάζαγλη κι έτσι ξεκίνησαν όλα».

Από τότε “κύλησε αρκετό νερό στο αυλάκι” και ο Βασίλης Ντούσης ετοιμάζεται για τη δεύτερη Παραολυμπιάδα του, όπου «στόχος μου είναι να φτάσω υγιείς και από κει και πέρα έχουμε δουλέψει και δουλεύουμε σκληρά με τον προπονητή μου, τον Δημήτρη Κάζαγλη για να κατακτήσουμε το χρυσό, που είναι ο βασικός μου στόχος. Στο Ρίο είχα χάσει τον τελικό οριακά».

Το έργο του δεν αναμένεται καθόλου εύκολο καθώς το επίπεδο στο αγώνισμα της ξιφασκίας είναι πολύ υψηλό. Αυτό τον οδηγεί στην… παρακολούθηση των αντιπάλων του. «Βλέπω καθημερινά βίντεο από τους αγώνες των αντιπάλων μου. Και κάνω δυο προπονήσεις την ημέρα για να είναι καλά σωματικά και ψυχολογικά και στη ξιφασκία», επισημαίνει, ενώ αναφερόμενος στην απουσία του κόσμου στους Παρολυμπιακούς του Τόκιο τονίζει: «Δε θα ναι σαν το Ρίο που ο κόσμος σου έδινε δύναμη για να συνεχίσεις.Σίγουρα θα είναι περίεργα, αλλά κοιτάμε ευθεία, βλέπουμε τον αντίπαλο, δε θα βλέπουμε αν έχει κόσμο ή όχι».

Κάνοντας έναν μίνι απολογισμό της καριέρας του ξεχωρίζει το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 2019. «Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια περισσότερο ή λιγότερο όλες οι στιγμές για μένα είναι ξεχωριστές και ιδιαίτερες. Βέβαια όταν είσαι στο πρώτο σκαλί του βάθρου και ακούς τον εθνικό ύμνο είναι η υπέρτατη στιγμή για έναν αθλητή. Όπως το έζησα και εγώ στο Παγκόσμιο κύπελλο του 2019 στην Sharjah, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που κατέκτησα το χρυσό μετάλλιο».

Ερωτηθείς γιατί η ξιφασκία δεν είναι τόσο δημοφιλής στην Ελλάδα απάντησε: «Δυστυχώς όπως πολλά αθλήματα έτσι και η ξιφασκία είναι ένα άθλημα στην Ελλάδα όχι τόσο διαδεδομένο. Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο άθλημα με μεγάλη ταχύτητα και ιδιαίτερα εντυπωσιακό. Εγώ την πρώτη φορά που είχα δει στην τηλεόραση ξιφασκία ήταν στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου και είχα εντυπωσιαστεί από αυτό που έβλεπα. Δυστυχώς ζούμε σε μια εποχή στην οποία η οικονομική κρίση δυσκολεύει την χώρα μας. Σίγουρα υπάρχουν έργα τα οποία βοηθάνε το Παραολυμπιακό κίνημα και εμάς σαν αθλητές όπως η έγκριση και η έναρξη ανέγερσης του πρώτου Παραολυμπιακού κέντρου στην Ραφήνα». Τέλος θέλει να «ευχαριστήσω τον προπονητή μου Δημήτρη Κάζαγλη, τους συναθλητές μου και φυσικά την οικογένεια μου και τους φίλους μου που με στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια στην προσπάθεια που κάνω».