Για δεύτερη διαδοχική διοργάνωση Παραολυμπιακών Αγώνων ο Αντώνης Τσαπατάκης ήταν στο βάθρο των νικητών. Έχοντας αγωνιστεί και σε δύο σκυταλοδρομίες όπου μαζί με τους συναθλητές του κατέλαβε δύο 9ες θέσεις, ο Κρητικός κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στον τελικό των 100μ πρόσθιο SB4, μεγιστοποιώντας την κληρονομιά του στην κολύμβηση και πλέον επιθυμεί να τριτώσει το καλό στο Λος Άντζελες το 2028.

 

Ο κολυμβητής από την Κρήτη ταξίδεψε στην γαλλική πρωτεύουσα με έναν πολύ συγκεκριμένο στόχο, που δεν ήταν άλλος από το μετάλλιο. Τα κατάφερε, χάρισε απολαυστικές στιγμές στους συμπατριώτες του και πλέον είναι τρισευτυχισμένος: «Μόνο θετικές αναμνήσεις μου έχουν μείνει από το Παρίσι, καθώς όλα πήγαν πολύ καλά και όπως τα είχαμε προγραμματίσει. Δεν είχαμε δυσάρεστες εκπλήξεις και όλα πήγαν σύμφωνα με το σχέδιο. Όλο αυτό άφησε ένα ίχνος της σωστής πορείας που διανύουμε μέχρι τώρα και χρησιμοποιώ πάντα τον πληθυντικό γιατί είμαστε μία ομάδα. Εγώ, οι προπονητές μου και όλοι όσοι φροντίζουν αυτή η πορεία για να είναι ανοδική».

Η δουλειά που γίνεται στις προπονήσεις τα τέσσερα χρόνια προετοιμασίας για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες είναι το σημαντικότερο για την επιτυχία ενός αθλητή, αλλά για τον Τσαπατάκη είχε την δική του αξία το γεγονός ότι η ελληνική Παραολυμπιακή αποστολή του 2024 ήταν δεμένη και τα μέλη της στήριζαν το ένα το άλλο: «Η καλή παρέα που κάναμε όλοι οι αθλητές κατά την διάρκεια των Παραολυμπιακών Αγώνων ήταν ένα εχέγγυο για να νιώσουμε σαν το σπίτι μας και να δώσουμε το κάτι παραπάνω. Είχαμε ένα ευγενές κλίμα που άγγιζε τα όρια της οικογένειας. Υπήρχαν και εντάσεις αλλά και περισσότερες συγκινητικές και ευτυχισμένες στιγμές μεταξύ μας, οι οποίες περικλείουν την ελληνική κουλτούρα και οικογένεια».

Όμως, ο Έλληνας Παραολυμπιονίκης είχε στο πλάι του εκτός από την αθλητική του οικογένεια και την δική του οικογένεια, η οποία μπήκε στο αεροπλάνο για να τον καμαρώσει στον μεγάλο του αγώνα για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα: «Ήταν πρώτη φορά που συμμετείχε και η οικογένειά μου στους Παραολυμπιακούς Αγώνες. Όλες τις άλλες φορές παρακολουθούσαν από την τηλεόραση, αρκετά χιλιόμετρα μακριά και με διαφορετική ώρα, αλλά πρώτη φορά είχα την δυνατότητα να ξέρω ότι έχω γύρω μου και πολύ κοντά μου τους δικούς ανθρώπους, ώστε να απολαύσουν αυτή την στιγμή».