Ένας τρόπος για να νιώσουμε πιο ελεύθεροι την ώρα που τρέχουμε είναι το να τρέχουμε χωρίς παπούτσια. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που θα έπρεπε να μας κάνουν να σκεφτούμε το «barefoot running» ως μία εναλλακτική μορφή άσκησης.

Τρέχοντας ξυπόλητοι, τα νεύρα που υπάρχουν στα πόδια μας μας κάνουν να έχουμε μία καλύτερη αίσθηση σε σχέση με το έδαφος στο οποίο τρέχουμε, το οποίο συνήθως είναι η άμμος. Με αυτόν τον τρόπο, βελτιώνουμε τη στάση του σώματός μας, ενδυναμώνουμε την ποδοκνημική μας, ενώ ταυτόχρονα είμαστε σε θέση να αυξήσουμε τη συχνότητα του διασκελισμού μας. Σημαντικό είναι να σημειώσουμε πως το τρέξιμο χωρίς παπούτσια προσφέρεται μόνο ως μία μορφή προπόνησης για ενδυνάμωση και διάφορα οφέλη. Όμως είναι προτιμότερο όταν προετοιμαζόμαστε για κάποιον αγώνα, η προπόνηση και η προετοιμασία μας να γίνει με τον εξοπλισμό που θα χρησιμοποιήσουμε σε αυτό, δηλαδή με παπούτσια.

Πάνω σ' αυτή τη μορφή άσκησης , σημαντική είναι η έρευνα που εκπονήθηκε από το The British Journal of Sports Medicine, η οποία σημειώνει πως το τρέξιμο χωρίς παπούτσια μειώνει τους πόνους στα γόνατα. Αυτό παρατηρήθηκε όταν οι ερευνητές έβαλαν 22 έμπειρους δρομείς να τρέξουν χωρίς παπούτσια και μετά με ένα ουδέτερο παπούτσι. Μετρώντας τα αποτελέσματα, προέκυψε πως οι δρομείς που έχουν ιστορικό πόνου στα γόνατα μπορεί να ανακουφιστούν σε μεγάλο βαθμό από το ξυπόλητο τρέξιμο.

Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές έγραψαν:  «Το τρέξιμο χωρίς παπούτσια μείωσε τον μέγιστο πόνο των επιγονατιδικών αρθρώσεων κατά 12% σε σύγκριση με το απλό τρέξιμο».

Επίσης τα τελευταία χρόνια έχουν προκύψει και νέα επιστημονικά στοιχεία σχετικά με το τρέξιμο χωρίς παπούτσια, με την έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2019 στο Journal of Applied Physiology να μας αναλύει τις δυνάμεις αντίδρασης του εδάφους. Η έρευνα αυτή εξετάζει τη σχέση μάζας σώματος και της κάθετης αντίδρασης με το έδαφος. Το τρέξιμο χωρίς παπούτσια διαφέρει κατά πολύ σε σχέση με τους άλλους τρεις τρόπους που υπάρχουν για τρέξιμο όσον αφορά τα παπούτσια. Στην συγκεκριμένη μελέτη αποκαλύφθηκαν νέες λεπτομέρειες σχετικά με τα οφέλη που έχει το ξυπόλητο τρέξιμο απέναντι στο τρέξιμο με παπούτσια με λεπτή, κανονική και χοντρή σόλα.

Οι ερευνητές σε ένα απόσπασμα τους από την έρευνα σημειώνουν: «Οι προσαρμογές βάδισης που παρατηρήθηκαν στις συνθήκες των υποδημάτων που χρησιμοποιήσαμε αποκάλυψαν ότι οι δρομείς διατήρησαν παρόμοια ποσοστά επιβάρυνσης στις συνθήκες των υποδημάτων αλλάζοντας τις γωνίες δράσης των ποδιών για να ρυθμίσουν τη διάρκεια της πρόσκρουσης».

Μία παρόμοια μορφή άσκησης που είναι ανάμεσα στο «κανονικό» τρέξιμο και σε εκείνο χωρίς παπούτσια, είναι το λεγόμενο minimal running. Στο minimal running ο δρομέας φοράει ειδικά διαμορφωμένα παπούτσια, τα οποία είναι τόσο λεπτά κατασκευασμένα που μας δίνουν την αίσθηση ότι τρέχουμε ξυπόλητοι, όμως παράλληλα προσφέρουν και μία μικρή προστασία σχετικά με το έδαφος στο οποίο τρέχουμε. Το μεγάλο κοινό που έχουν με το τρέξιμο χωρίς καθόλου παπούτσια είναι πως και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει ελάχιστη απορρόφηση κραδασμών στη μεσαία σόλα, ενώ επίσης δεν έχουμε τη μορφή ενός αθλητικού παπουτσιού.

Το τρέξιμο χωρίς παπούτσια είναι μία εξαιρετική μορφή άσκησης και προπόνησης για όλους τους δρομείς, με πολλούς ακόμα που βρίσκονται σε επαγγελματικό επίπεδο να το εντάσσουν στο πρόγραμμά τους. Ωστόσο, όπως και κάθε μορφή άσκησης, πρέπει να γίνει με το σωστό τρόπο και μεθοδικά.