Ανοικτά στόματα, αλλά και ουσιαστική τιμωρία
Νίκη Μηλιαράκη 8:30 20-01-2021
Ήταν να μην κάνει την αποκάλυψη του βιασμού της η Σοφία Μπεκατώρου και όλοι έσπευσαν να πάρουν θέση αποθεώνοντας ή σταυρώνοντας την Ολυμπιονίκη της ιστιοπλοΐας. Έχω ακούσει και έχω διαβάσει απίστευτα πράγματα τις τελευταίες ημέρες. Δεν μπορώ να πω, ωστόσο, ότι έπεσα από τα σύννεφα. Ούτε για την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου ούτε για τα όσα ακολούθησαν. Δεν μπορώ να εκπλαγώ πια από την κακία και την αρρώστια των ανθρώπων. Δε θα τους βάλω όλους στο ίδιο τσουβάλι γιατί δεν είναι όλοι το ίδιο.
Ήταν μόλις μία μέρα πριν ξεσπάσει το «σκάνδαλο» Μπεκατώρου που συζητούσα με ένα γνωστό μου για τη θέση της γυναίκας ανά τους αιώνες. Από τους νεάτερνταλ που ο άνδρας κυριαρχούσε ως τη Μινωική εποχή και τη χρυσή εποχή του Περικλέους όπου οι οικογένειες ήταν μητριαρχικές και η γυναίκα είχε περιρρέουσα θέση στην κοινωνία. Η σημερινή εποχή μπορεί να μη θυμίζει σε τίποτα τις σπηλιές που ζούσαν οι πρώτοι άνθρωποι, αλλά η συμπεριφορά δε διαφέρει και πολύ παρά την εξέλιξη του είδους.
Θέλω να πιστεύω ότι είμαι ένας άνθρωπος που σέβεται άντρες και γυναίκες, αλλά παράλληλα σιχαίνεται οποιαδήποτε μορφή επιβολής εξουσίας. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει άνθρωπος (άνδρας – γυναίκα) που κάποια στιγμή στη ζωή του δεν αντιμετώπισε μία μορφή βίας είτε λεκτικής, είτε σεξουαλικής. Το σοκ είναι τεράστιο, σε παγώνει. Η ηλικία, η εμπειρία, η ενημέρωση, η στήριξη, η εμπιστοσύνη και ο χαρακτήρας παίζουν τεράστιο ρόλο στο πως θα αντιδράσει κάποιος σε ένα τέτοιο γεγονός. Το μεγαλύτερο ποσοστό των θυμάτων δεν αντιδρούν είτε γιατί ντρέπονται, είτε γιατί φοβούνται.
Εγώ προσωπικά βγάζω το καπέλο στην Σοφία Μπεκατώρου που έστω και μετά από τόσα χρόνια έβγαλε από μέσα της αυτό το βάρος. Όπως είμαι περήφανη και για την αθλήτρια στίβου που πριν μερικά χρόνια είχε αποκαλύψει το βιασμό της από τον προπονητή που είχε ως ανήλικη στο νομό Λασιθίου. Δεν είναι καθόλου εύκολο να αντιμετωπίζεις τους εφιάλτες σου. Ειδικά όταν ξέρεις ότι στην Ελλάδα το θύμα μπορεί πολύ εύκολα να μετατραπεί σε θήτης.
Πολύ χαίρομαι που η εξομολόγηση της Σοφίας Μπεκατώρου έδωσε τη δύναμη και σε άλλες αθλήτριες να αποκαλύψουν την όποια παρενόχληση είχαν δεχτεί κι αυτές στην καριέρα τους, όπως χαίρομαι που η πολιτεία αποφάσισε να σταθεί στο πλευρό της πρώτης και να ψάξει το θέμα σε βάθος.
Δε συμφωνώ καθόλου, όμως με τη δική της επιβολή εξουσίας τιμωρώντας ουσιαστικά ολόκληρη την Ομοσπονδία της Ιστιοπλοΐας. Υποθέτω ότι στόχος της Μπεκατώρου δεν ήταν να κοπεί η επιχορήγηση στην ΕΟΙ. Θεωρώ ότι ήταν η τιμωρία του ένοχου και όσων τον συγκάλυψαν όλα αυτά τα χρόνια. Εφόσον πρέπει να αλλάξει διοίκηση η Ομοσπονδία Ιστιοπλοΐας, να αλλάξει, όμως οι επιχορηγήσεις -που είναι ούτως ή άλλως ψίχουλα τα τελευταία χρόνια προς τον αθλητισμό- γιατί να κοπεί; Τα νέα παιδιά που ασχολούνται με το συγκεκριμένο άθλημα τι φταίνε;
Η ιστορία αυτή έχει ακόμα πολύ δρόμο να διανύσει. Αυτό που σίγουρα αφήνει ως παρακαταθήκη είναι το παράδειγμα που δίνει στα νέα παιδιά. Τα στόματα δεν πρέπει να μένουν κλειστά γιατί θα υπάρχουν πάντα «ανθρωπάκια» που θα εκμεταλλεύονται την όποια εξουσία νομίζουν ότι έχουν. Και η τιμωρία θα πρέπει να είναι ικανή να αποτρέψει οποιαδήποτε σκέψη για επανάληψη του λάθους. Εφόσον η πολιτεία θέλει να σταθεί στο πλευρό της Μπεκατώρου ας είναι αμείλικτη απέναντι σε τέτοιου είδους περιστατικά…