Την άποψη της για τις νέες αποκαλύψεις σχετικά με τις απειλές και τις παρενοχλήσεις στο χώρο του αθλητισμού, εξέφρασε η Βούλα Πατουλίδου, με την ίδια να αναφέρει πως έχει δεχθεί απειλές σχετικά με τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Βαρκελώνη.

Η πρώτη χρυσή Ελληνίδα Ολυμπιονίκης μίλησε στην εκπομπή «Εφαρμογή Θεσσαλονίκη», στο Ράδιο Θεσσαλονίκη 94,5 fm, για τη στάση της απέναντι στην οποιαδήποτε μορφή παρενόχλησης, τη γνώμη της για την αλλαγή στα δεδομένα του αθλητισμού καθώς και για την υπόθεση της Σοφίας Μπεκατώρου.

Η Πατουλίδου εξέφρασε τον αποτροπιασμό της για το βίωμα της Σοφίας Μπεκατώρου δηλώνοντας: «Για την Σοφία είναι η στιγμή της διεκδίκησης του ύπνου της. Τώρα θα διεκδικήσει το δίκιο της. Δεν είναι πάντα εύκολο να αποενοχοποιηθείς από μια τέτοιου είδους πράξη που θέλεις να την κρατήσεις στο σκοτάδι. Τώρα είναι πιο δυνατή, τώρα συμβαίνουν και οι εκλογές των ομοσπονδιών και εκεί που έλεγες ότι θα απεγκλωβιστούμε από αυτόν τον άνθρωπο, θα σωθούμε, εκείνος είναι ζωντανός και συνεχίζει να διεκδικεί».

Ενώ ανέφερε για την νοοτροπία που υπάρχει στον αθλητισμό ότι: «Είναι μία πρακτική πάρα πολλών χρόνων που λέει ότι εγώ ο μεγάλος παράγων, είμαι στο απυρόβλητο, είμαι στο ατιμώρητο γιατί έχω εξουσία που μου την έχουν παραχωρήσει. Πήγα για μια θητεία και έχουν περάσει επτά θητείες, ό,τι και να κάνω, όποιος και να μιλήσει εναντίον μου δεν θα με κουνήσει, δεν θα με τρομοκρατήσει και εγώ συνεχίζω την πορεία. Είναι απλά τα πράγματα».

Η αντιπεριφεριάρχης Θεσσαλονίκης δήλωσε ότι η ίδια δεν είχε κάποιο παρόμοιο βίωμα γιατί όπως είπε: «Εγώ είχα ένα μεγάλο προσόν, ξεκίνησα - παγκόσμια πρωτοτυπία - πολύ μεγάλη τον πρωταθλητισμό, ταυτόχρονα όμως παντρεμένη. Με έναν αθλητή της άρσης βαρών, καταξιωμένο στους αθλητικούς χώρους, γνωστό τοις πάσι, άρα δεν θα μπορούσε ποτέ κανείς να κάνει κάτι διαφορετικό ή να υπονοήσει κάτι. Οπότε στην πλευρά της όποιας σεξουαλικής παρενόχλησης ήμουν καλυμμένη».

 

Όμως ανέφερε ότι είχε δεχτεί απειλές σχετικά με τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, το 1992: «Εγώ είχα απειλή, να μην μπω ποτέ στο αεροπλάνο της Βαρκελώνης γιατί θεωρητικά δεν διεκδικούσα καμία διάκριση. Στη Βαρκελώνη κέρδισα, στη Βαρκελώνη έκανα την υπέρτατη διάκριση και την κατάργηση όλων των αρνητικών σχολίων, όπου έλεγαν ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Άρα, η απειλή ήταν μπροστά μου, έπρεπε να μην την δω και να την προσπεράσω και αν δεν υπήρχε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή ίσως να μην πήγαινα ποτέ στην Βαρκελώνη». Συνέχισε λέγοντας ότι: «Το όριο το είχα πιάσει, αλλά αυτό το 13.14’ δεν σου έδινε το όνειρο της μεγάλης διάκρισης. Οι παράγοντες είναι η εξουσία και στο απυρόβλητο. Εσύ που είσαι ο πρωταγωνιστής στο γήπεδο είσαι όμως δούλος έξω από το γήπεδο, γιατί αυτή ήταν η νοοτροπία και προσπαθούμε χρόνια οι μεγάλοι αθλητές να την σπάσουμε για να μπορέσουν μικρότερα παιδιά να φτάσουν στην διάκριση».

Για την εικόνα της ως προς τον αθλητισμό δήλωσε: «Ο αθλητισμός είναι ο πιο καθαρός χώρος στην κοινωνία για να μπορέσεις να στείλεις το παιδί σου, για να δυναμώσει και να φτιάξει χαρακτήρα. Μπορώ να βάλω υπογραφή. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι στέλνω το παιδί μου κάπου και εγώ δεν παρατηρώ, δεν παρακολουθώ και λέω εντάξει... θα πρέπει να είσαι κι εσύ εκεί» τόνισε η κ. Πατουλίδου σημειώνοντας ότι: «Είναι από τους πιο υγιείς χώρους. Μη μπερδέψουμε και ισοπεδώσουμε και αφανίσουμε έναν χώρο που πραγματικά δομεί χαρακτήρες».

Επίσης έκανε μια διάκριση ανάμεσα σε προπονητές και παράγοντες αναφέροντας ότι: «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εργαλείο δουλειάς στο αθλητισμό είναι το κορμί. Μπορεί ο προπονητής να σε τρίψει, σε πιέσει. Ο παράγοντας δεν έχει κανένα λόγω να σε ακουμπήσει. Υπάρχουν και παράγοντες διαμάντια με το που σε βλέπουν σου δίνουν την δύναμη και την ώθηση για να ξεπεράσεις όρια. Άρα η εμπιστοσύνη είναι μεγάλη γιατί αυτή είναι η οικογένειά σου. Σε αυτόν τον χώρο να μην μπαίνει όποιος να ναι».

Ενώ για τη συμπεριφορά των προπονητών απέναντι στους αθλητές δήλωσε: «Εγώ θα ήθελα στις μικρές ηλικίες λιγότερου καλούς προπονητές και καλύτερούς παιδαγωγούς, γιατί σε αυτές τις ηλικίες διαμορφώνεις χαρακτήρα. Το επάγγελμα του προπονητή είναι λειτούργημα». Ενώ πρόσθεσε: «Οι περισσότεροι παράγοντες τα χρόνια που πέρασαν είχαν λιγότερη ενασχόληση με το άθλημα που εκπροσωπούσαν και με μεγαλύτερη κομματική ταυτότητα».