Ο 73χρονος Gene Dykes είναι ένα παράδειγμα για όλους τους δρομείς, αλλά και όλους όσους ασχολούνται με τον αθλητισμό. O Dykes είναι ο κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ στην ηλικιακή κατηγορία του, έχοντας πραγματοποιήσει χρόνο 2:54:23 το 2018.

Παρά την ηλικία του, λαμβάνει μέρος πολύ συχνά σε αγώνες τρεξίματος, όπως αγώνες 10 χιλιομέτρων, μαραθωνίους, αλλά και αγώνες υπεραποστάσεων. Το 2018 ήταν η κορυφαία χρονιά του, καθώς έτρεξε σε 43 αγώνες και έχοντας πραγματοποιήσει το παγκόσμιο ρεκόρ. Το 2021 είχε έναν τραυματισμό που τον κράτησε πολύ πίσω, και δεν ήταν σε θέση να κυνηγήσει τους στόχους του για νίκες και διακρίσεις σε Λονδίνο και Βοστώνη.

 

Ο Gene Dykes παραχώρησε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην ιστοσελίδα «Podium Runner», στην οποία μίλησε για τη δύσκολη χρονιά που διανύει, την προπόνησή του, αλλά και τους επόμενους στόχους του, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από… νέα ρεκόρ.

Γιατί έτρεξες στον μαραθώνιο του Λονδίνου και της Βοστώνης τραυματισμένος;

«Πριν το Λονδίνο, ο προπονητής μου δεν ήθελε να τρέξω, η οικογένειά μου δεν ήθελε να τρέξω, η σύζυγός μου δεν ήθελε να τρέξω, αλλά ένιωσα σαν να μου λένε όλοι μου οι φίλοι στο Facebook “Τρέξε, τρέξε, τρέξε”. Παρότι θα εγκατέλειπα τον αγώνα μετά από περίπου 10-11 χιλιόμετρα, συνέχισα αν και οι τένοντές μου δεν θα μου επέτρεπαν να πάω κάτω από 10:15 pace. Στην συνέχεια δεν έτρεξα καθόλου πριν την Βοστώνη, αλλά μπορούσα να καταλάβω ότι τα πόδια μου ήταν λίγο καλύτερα».

Ήσουν ήδη πολύ καλός δρομικά μέχρι και τα μέσα των 60 σου, όταν προσέλαβες προπονητή για πρώτη φορά. Πως άλλαξε αυτό τα πράγματα;

«Ήταν σαν να τρέχω την μέρα και τη νύχτα. Ήμουν δρομέας της τάξης του 3:29 σε μαραθώνιο πριν, και έξι μήνες μετά έτρεξα 3:09 στη Βοστώνη. Όταν εγώ ήμουν ο προπονητής του εαυτού μου, συνήθως έτρεχα πολλά χιλιόμετρα σε αργό ρυθμό και καμιά φορά έκανα 800άρια σε επαναλήψεις σε στάδιο. Εάν ήμουν κουρασμένος μετά από την προπόνηση, αποφάσιζα ότι το καλύτερο για ηλικιωμένους δρομείς σαν εμένα ήταν η ξεκούραση. Ο John με είχε εκεί έξω να προπονούμαι τρελά για έξι μέρες την εβδομάδα. Σίγουρα, μία δύο από αυτές τις ημέρες ήταν αφιερωμένες σε τρέξιμο αποκατάστασης, αλλά με έβαζε να τρέχω πολλά χιλιόμετρα, περίπου ένα λεπτό γρηγορότερα από ότι έκανα πριν.

Ανακάλυψα ότι όταν ένας προπονητής θέτει τις προσδοκίες του για εμένα, δεν υπήρχε τρόπος να μην υποφέρω για να τα καταφέρω. Δεν χρειάζεται επίσης να πω, ότι ανακάλυψα ότι είχα αρκετά μεγαλύτερη ικανότητα μέσα μου από αυτό που περίμενα. Απλά χρειαζόμουν την εξειδίκευση και την υπευθυνότητα που μπορεί να προσφέρει ένας επαγγελματίας προπονητής».

Έχω διαβάσει ότι παλιά έτρεχες γύρω στα 80 χιλιόμετρα την εβδομάδα. Μου φαίνεται λίγο για τους γρήγορους χρόνους που έκανες στους αγώνες.

«Αυτό είναι το πρόβλημα με τους μέσους όρους. Κρύβουν πολλές διαφορές. Έτρεξα περίπου 4.500 χιλιόμετρα το 2016 και το 2017, αλλά και το 2018, κάτι το οποίο σημαίνει ότι έτρεχα περίπου 85 χιλιόμετρα την εβδομάδα. Έτρεχα όμως σε πολλούς υπερμαραθωνίους και αγώνες υπαραποστάσεων, που στην προπόνησή μου έτρεχα κοντά στα 80 χιλιόμετρα».

Έτρεξες σε πολλούς αγώνες υπεραποστάσεων και συνεχίζεις να αγωνίζεσαι συχνά. Αυτό το κάνεις για να αποκτήσεις πρώτα αντοχή και μετά ταχύτητα;

«Πιθανότατα δεν θα έχω ξανά χρονιά σαν το 2018. Έτρεξα σε 43 αγώνες τότε. Και οι 7 από αυτούς ήταν ultras. Ουσιαστικά έτρεχα κάθε Σαββατοκύριακο και ο κάθε αγώνας αντικαθιστούσε μία σκληρή και δύσκολη προπόνηση ταχύτητας. Επίσης όμως προπονούμουν αρκετά έντονα ανάμεσα στους αγώνες».

 

Αυτή η χρονιά ήταν πολύ ιδιαίτερη για σένα. Εγκατέλειψες σε έναν υπερμαραθώνιο, έκανες παγκόσμιο ρεκόρ στα 50 χιλιόμετρα, κέρδισες αρκετούς αγώνες και έλαβες μέρος σε πολλούς ακόμα. Η ερώτησή μου είναι η εξής: Υπάρχει πλάνο που ακολουθείς για τους αγώνες που θα τρέξεις ή απλά υπάρχει μία δρομική… τρέλα;

«Υποθέτω ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένο πλάνο τον περισσότερο καιρό. Κάθε Νοέμβριο τσεκάρω μία λίστα με αγώνες και επιλέγω όσους με ενδιαφέρουν, είτε για διασκέδαση, είτε για τον ανταγωνισμό και τους σημειώνω στο ημερολόγιο. Τόσοι πολλοί αγώνες, τόσο λίγος χρόνος! Διασκεδάζω περισσότερο όταν τρέχω μεγάλες αποστάσεις σε μονοπάτια. Παρότι μισώ τα 5 χιλιόμετρα και τις μικρότερες αποστάσεις, όλοι οι αγώνες είναι διασκεδαστικοί. Μία φορά κατάλαβα ότι μπορώ να αποδώσω καλύτερα εάν δεν τρέχω τόσο συχνά. Αλλά το 2018 έτρεξα για 16 συνεχόμενες εβδομάδες και γινόμουν όλο και γρηγορότερος. Άρα γιατί να μην συνεχίσω με αυτό το σκεπτικό;»

Αν το 2021 είχε πάει τέλεια, ποιοι θα ήταν οι ρεαλιστικοί σου στόχοι για το Λονδίνο και τη Βοστώνη;

«Στην αρχή του χρόνου, το όνειρό μου ήταν να κάνω παγκόσμιο ρεκόρ στο Λονδίνο και να κερδίσω στη Βοστώνη. Άρα, θα έπρεπε να κάνω 2:54 και κοντά στο 3:07. Όπως αποδείχθηκε, τίποτα από αυτά τα δύο ήταν ρεαλιστικό. Μετά από ένα 2020 γεμάτο τραυματισμούς και άδειο από αγώνες, ήμουν εντελώς εκτός φόρμας στις αρχές του 2021. Διαπίστωσα αρκετά νωρίς ότι δεν θα ήμουν σε θέση να σπάσω το παγκόσμιο ρεκόρ στο Λονδίνο, αλλά και πάλι πίστεψα ότι θα μπορούσα να κερδίσω και εκεί, και στη Βοστώνη, τουλάχιστον μέχρι να τραυματιστώ στον τένοντα».

Τι έχεις μάθει για τον εαυτό σου και σχετικά με το τρέξιμο από την μεγάλη χρονιά που είχες το 2018;

«Το να μην τρέχεις πολύ γρήγορα σε έναν αγώνα όταν το σώμα σου είναι πολύ κουρασμένο. Αλλιώς δεν νομίζω ότι έχω μάθει κάτι άλλο. Έχω μερικές θεωρίες που θα δοκιμάσω του χρόνου. Πιθανότατα θα δώσω στον εαυτό μου περισσότερο χρόνο για αποκατάσταση μετά από αγώνες υπεραποστάσεων και μπορεί να σταματήσω να τρέχω σε μερικούς αγώνες. Πιστεύω πως ακόμα και σπανιότερα, θα είμαι σε θέση να είμαι καλός σε αγώνες δρόμου κάθε εβδομάδα που θα περνάει.

Μπορεί να έμαθα δύο πράγματα. Πρώτον, ότι οι τραυματισμοί είναι περίεργοι, και δεύτερον, ότι η Maurten μπορεί να αλλάξει εντελώς τις επιδόσεις μου προς το καλύτερο.

Κάθε τραυματισμός είναι διαφορετικός. Μερικοί σε κάνουν να πονάς μόνο όταν τρέχεις, αλλά όχι στο σπίτι ή όταν είσαι στην αυλή σου. Μερικοί φεύγουν μετά από λίγες μέρες, αλλά αντικαθίστανται από άλλους. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου συμβεί στη συνέχεια. Με ανησυχούν πραγματικά οι τραυματισμοί στους τένοντες. Αυτός ήταν ο τρίτος μου, με τον πρώτο να με έχει κρατήσει εκτός για έξι μήνες. Η Maurten παίζει επίσης πολύ σημαντικό ρόλο στους αγώνες μεγάλων αποστάσεων».

 

Έχεις αλλάξει την προπόνησή σου με τον πάροδο των χρόνων;

«Δεν σκέφτομαι πολύ την προπόνησή μου. Απλά κάνω ό,τι μου πει ο προπονητής μου».

Τι περιλαμβάνει το μέλλον σου;

Μερικές φορές σκέφτομαι ότι απλά πρέπει να αποσυρθώ από την προσπάθειά μου να σπάω ρεκόρ. Ίσως θα έπρεπε απλά να περνάω καλά και να μην με νοιάζει τι νομίζει ο κόσμος. Ναι, κατάφερα να σπάσω το παγκόσμιο ρεκόρ σε μαραθώνιο το 2018, αλλά δεν το έκανα για την προσοχή. Απλά χρειαζόμουν έναν στόχο να με εμπνέει για δύο χρόνια.

Πιθανότατα θα είμαι ξανά σε φόρμα για να τρέξω του χρόνου. Το 2023 θα είμαι 75 και θα προσπαθήσω να σπάσω το παγκόσμιο ρεκόρ και σε αυτή την ηλικιακή κατηγορία, όπως το έκανα το 2018. Θα προσπαθήσω να σπάσω ό,τι ηλικιακό ρεκόρ μπορώ και να λάβω μέρος στους μεγάλους αγώνες».

Πηγή: podiumrunner.com