Η Ελίνα Τζένγκο αποτέλεσε την ατραξιόν στον ακοντισμό των γυναικών στο 9ο Χειμερινό Κύπελλο ρίψεων που διεξήχθη στο Ηράκλειο της Κρήτης. Όλα τα βλέμματα ήταν συγκεντρωμένα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2022 κι εκείνη προσπάθησε να αποζημιώσει τους παρόντες παρότι αγωνίστηκε, όπως και όλες οι αθλήτριες, υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες καθώς οι βολές τους ήταν κόντρα στον δυνατό άνεμο που έπνεε στην περιοχή.

Το 57.97μ. ήταν μία καλή επίδοση για τα δεδομένα του αγώνα και άφησε ικανοποιημένη την Ελίνα Τζένγκο, η οποία έβγαλε τα συμπεράσματα που ήθελε, δοκίμασε την ικανότητά της να προσαρμόζεται σε δύσκολες καταστάσεις και στρέφει πλέον το ενδιαφέρον της στους αγώνες που ακολουθούν. Η 22χρονη ρίπτρια με το χαμόγελο στα χείλη και γεμάτη ενέργεια και δύναμη μίλησε στο runbeat για τους φετινούς στόχους της, για την πεποίθησή της ότι θα είναι στα μετάλλια τόσο στο Πανευρωπαϊκό όσο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες,  για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε με το άγχος και το στρες και για τις ανύπαρκες εγκαταστάσεις που στερούν από την ίδια και απ’ όλους τους Έλληνες αθλητές μία σωστή προετοιμασία ενόψει των πολύ σημαντικών διοργανώσεων.

 

Η κουβέντα μας ξεκίνησε από τον αγώνα στο Παγκρήτιο Στάδιο, ο οποίος αποτέλεσε απλά ένα αγωνιστικό τεστ. «Δε με πειράζει καθόλου αρνητικά αυτός ο αγώνας», τονίζει αρχικά η Ελίνα Τζένγκο και εξηγεί: «Ήξερα ποιο είναι το λάθος μου και ήξερα ότι αν το διόρθωνα θα έφευγαν πολύ μεγάλες βολές. Ένοιωθα πάρα πολύ δυνατή και έτοιμη να κάνω την μεγάλη βολή. Ωστόσο το τεχνικό λάθος που έκανα ήταν καταστροφικό με τον αέρα. Στην τελευταία βολή βγήκε κάτι καλό και αυτό μου δίνει κίνητρο. Δεν ήταν τέλεια βολή, αλλά κατέβασα το ακόντιο, το έστρωσα μέσα και ταξίδεψε κατευθείαν κάτι που φάνηκε και στα μέτρα».

Για έναν απλό θεατή οι συνθήκες χθες ήταν απαγορευτικές για ακοντισμό, ωστόσο, η Ελληνίδα πρωταθλήτρια εξηγεί ότι «στο ακόντιο το να ρίχνεις 10 μέτρα παραπάνω σε συνθήκες αέρα δεν είναι τίποτα. Φαίνονται πολλά τα μέτρα αλλά κυριολεκτικά δεν είναι τίποτα γιατί εάν το στρώσεις μέσα το ακόντιο αυτό θα ταξιδέψει. Γι’ αυτό δε με πειράζει ο αγώνας. Το 57.97μ. είναι αρκετά καλό και πάμε για τον επόμενο αγώνα. Και σε μία μεγαλύτερη διοργάνωση είναι πολύ πιθανό να έχει αέρα. Πρέπει να μάθω πως θα το διαχειριστώ, να μπαίνω πιο συγκεντρωμένα και θα βγει».

Το 2024 είναι μία χρονιά “γεμάτη” αγωνιστικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού να δεσπόζουν. Η παρουσία της Τζένγκο σε αυτούς αποτελεί βασικό στόχο για την ίδια. «Βασικά βάζω πολλούς στόχους ως Ελίνα. Φέτος οι δύο πιο σημαντικοί είναι το Πανευρωπαϊκό και η Ολυμπιάδα. Τώρα δεν είμαι κατάλληλα φορμαρισμένη γιατί θέλω να κρατήσω δυνάμεις για το καλοκαίρι που είναι οι σημαντικοί αγώνες, αλλά φέτος η χρονιά είναι γεμάτη αγώνες. Πρέπει να μπούμε επιλεκτικά. Να μην κάνουμε πολλούς και άσκοπους, αλλά να κάνουμε λίγους και στοχευμένους. Να μπούμε συγκεντρωμένα και θα βγει η μεγάλη βολή. Ψυχολογία υπάρχει».

«Το άγχος και το στρες μπορούν να αποβούν καταστροφικά»

Και μια και αναφέρθηκε στην ψυχολογία την ρωτήσαμε για την πίεση που αισθάνεται να πετύχει και πόσο αυτό την απογοητεύει όταν τελικά δεν έρθει ο στόχος που έχει θέσει.

«Ίσως μερικές φορές γίνομαι λίγο αχάριστη γιατί έχω πολλές απαιτήσεις από τον εαυτό μου. Στεναχωριέμαι και απογοητεύομαι όταν δε δίνω το 100% στον αγώνα μου. Όταν δεν τον ευχαριστιέμαι. Έχω φτάσει σ' ένα επίπεδο που μπορώ να βγαίνω στους αγώνες στο εξωτερικό και να ζω το όνειρό μου και από το άγχος, το στρες, την πολλή θέληση να ρίξω, μπαίνω με καρδιά και όχι με μυαλό και αυτό με κάνει να μη δίνω το 100% και γι' αυτό στεναχωριέμαι».

Το βίωσε πολύ έντονα στις τελευταίας μεγάλες διοργανώσεις, όμως φαίνεται ότι πλέον προσπαθεί να το δει διαφορετικά. «Είναι φάση που περνάνε όλοι οι αθλητές. Έτσι συνέβη και με μένα. Έφαγα τα μούτρα μου και το ξαναβρήκα και το ξανάχασα κτλ. Αυτά υπάρχουν. Προσπαθώ να το διαχειριστώ όσο καλύτερα μπορώ. Προσπαθώ να βλέπω τη θετική πλευρά των πραγμάτων. Προσπαθώ να παίρνω τα μαθήματα που μου δίνουν οι επιτυχίες, οι αποτυχίες, όλες οι στιγμές και προχωράω. Έτσι είναι ο αθλητισμός πρέπει να το αποδεχθείς και να προχωρήσεις παρακάτω».

Από την προσωπική της εμπειρία μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι «αυτό μπορεί να αποβεί καταστροφικό για έναν αθλητή. Τον κάνει να μη θέλει τον αθλητισμό πια. Δε χρειάζεται τόση πίεση. Όταν ξέρεις ότι είσαι καλά, ότι είσαι σε φόρμα, το στρες μπορεί να σε καταστρέψει. Πρέπει να παίρνεις λίγο πιο χαλαρά τα πράγματα, να είσαι λίγο πιο συγκεντρωμένος και όχι τόσο ζορισμένα. Αυτό έχω καταλάβει με μένα, αυτό ήταν το λάθος μου και πιστεύω ότι θα το βρω. Φέτος είμαι πολύ καλά».

«Πάω για μετάλλιο σε Ευρωπαϊκό και Ολυμπιάδα»

Είναι τόσο καλά που δεν αρνείται να παραδεχτεί ότι βλέπει τον εαυτό της στο Πανευρωπαϊκό και την Ολυμπιάδα «μέσα στα μετάλλια. Αυτός είναι ο μεγαλύτερός μου στόχος. Θέλω επίσης να βελτιώσω το ατομικό μου ρεκόρ. Είμαι σε πάρα πολύ καλή κατάσταση».

Στο πλαίσιο της προετοιμασίας της βρέθηκε για ένα μήνα στην Νότιο Αφρική και αυτό ήταν αρκετό αρχικά για να προετοιμαστεί σωστά και κατά δεύτερον για να συνειδητοποιήσει πόσα πολλά χάνει η ίδια και οι υπόλοιποι Έλληνες αθλητές. Η Ελίνα Τζένγκο έθεσε τα πράγματα ως έχουν βγάζοντας την αγανάκτηση και την πικρία της για την αδιαφορία του ελληνικού κράτους απέναντι στους αθλητές.

«Είναι άδικος ο τρόπος που αντιμετωπίζονται οι αθλητές στην Ελλάδα»

«Όντως οι δύσκολες συνθήκες προετοιμασίας μας βοήθησαν να σκληραγωγηθούμε και να μην επηρεαζόμαστε, αλλά μέχρι εκεί. Εμείς προετοιμαζόμαστε σ' ένα χωριό. Όταν στις πόλεις δεν υπάρχουν εγκαταστάσεις τι να περιμένουμε εμείς. Αυτό συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα. Βγαίνουμε στο εξωτερικό και παθαίνουμε πλάκα. Ήμασταν τώρα στη Ν. Αφρική για προετοιμασία και ήταν ένας μήνας, ο καλύτερος μήνας προπόνησής μου κυριολεκτικά. Έχουν τα πάντα. Στο εξωτερικό βοηθούν τους αθλητές για να κυνηγήσουν τα όνειρά τους και να κάνουν την προπόνηση όπως πρέπει. Εμάς εδώ δε μας βοηθούν καθόλου. Δεν έχουμε κάποια στήριξη και γι’ αυτό πολλοί αθλητές είτε τα παρατάνε είτε αποφασίζουν να φύγουν.

Δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε ότι “έτσι έφτασα μέχρι εδώ, έτσι θα συνεχίσω”. Κάποια στιγμή πρέπει να εξελιχθούμε, πρέπει να κάνουμε το βήμα παραπάνω. Δε γίνεται να μένουμε στάσιμοι στα ίδια. Δε βλέπω να αλλάζει κάτι. Φανταστείτε ο Μίλτος (σ.σ. Τεντόγλου) που είναι Ολυμπιονίκης κάνει προπόνηση σε άθλιες εγκαταστάσεις. Πρέπει να φτάσουμε στο σημείο να κερδίζουμε Ολυμπιακούς Αγώνες για να φτιάχνουν εγκαταστάσεις και υποδομές; Είναι λίγο άδικο νομίζω. Έξω ευχαριστιέσαι την προπόνησή σου. Θες να κάτσεις όλη μέρα στο γήπεδο για να κάνεις πράγματα. Σου δίνουν μεγάλο κίνητρο να δουλέψεις και να βγάλεις το 100% της προπόνησης.

Εγώ δόξα το Θεό είχα τη δυνατότητα να βγω, να το ζήσω και να βγάλω την προπόνησή μου, αλλά πολλοί αθλητές δεν έχουν τη δυνατότητα αυτή και είναι πολύ κρίμα.

Δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα. Θα δουλέψουμε με αυτά που έχουμε αναγκαστικά γιατί έχουμε πολύ σημαντικούς αγώνες μπροστά και θα δούμε πως θα πάει».