Α. Οι 103 μαραθωνοδρόμοι από την Κρήτη που έχουν σπάσει το φράγμα των 3 ωρών (άνδρες) και των 4 ωρών (γυναίκες).

Β. Οι 15 αδυναμίες του Επιτροπάτου.

Γ. 27 Αυγούστου 2023, 42^οι Δικταίοι Αγώνες / 29^ος Γύρος Οροπεδίου Λασιθίου (23850 μέτρα). Πίνακες Περασμάτων. Αποτελέσματα του 4^ου και 5^ου Γύρου (1996, 1997). Τα φαβορί του αγώνα.

Δ. «Μνήμη, Ειρήνη, Δικαιοσύνη». Ο Στέργιος Αράπογλου κι ο άθλος των 3000 χιλιομέτρων, από το Μαράθι του Έβρου έως την Κάτω Ζάκρο.

Ε. «Θρυλικοί δρομείς», το νέο βιβλίο του Νίκου Μαρκέα.

το παρόν άρθρο αφιερώνεται στη μνήμη του μεγάλου δάσκαλου Τάκη Σκουλή.

Επιμέλεια: Στέφανος Αντωνάκης.

Α. Οι 103 μαραθωνοδρόμοι από την Κρήτη που έχουν σπάσει το φράγμα των 3 ωρών (άνδρες) και των 4 ωρών (γυναίκες).

Η συμμετοχή (κι ο τερματισμός) σε έναν Μαραθώνιο Δρόμο είναι εξ ορισμού κάτι το σπουδαίο – οποιοσδήποτε από τους αναγνώστες του παρόντος έχει επιχειρήσει την αναμέτρηση με τα 42195 μέτρα μπορεί να το επιβεβαιώσει. Και ωστόσο, εδώ υπάρχει ένα (φαινομενικά τουλάχιστον) παράδοξο. Γιατί παρά τη μεγάλη δυσκολία του εγχειρήματος, είναι ταυτόχρονα και κάτι απόλυτα εφικτό και πραγματοποιήσιμο. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, χιλιάδες δρομείς (η πλειοψηφία των οποίων είναι αθλούμενοι κι όχι επαγγελματίες αθλητές) συμμετέχουν σε μαραθώνιες διοργανώσεις στην Ελλάδα και τον κόσμο, δείχνοντας ότι όταν υπάρχει η θέληση, η αφοσίωση, η επιμονή κι η ψυχή, μπορούμε να κάνουμε τα πάντα.

 

Κι ενώ ένας άνθρωπος μέσης φυσικής κατάστασης μπορεί να ολοκληρώσει επιτυχώς έναν Μαραθώνιο κάνοντας την απαιτούμενη προετοιμασία (είπαμε ότι είναι εφικτό, δεν είπαμε ότι είναι εύκολο!), τα «προβλήματα» αρχίζουν όταν μπαίνει κι ένας χρονικός στόχος στην εξίσωση. Με μια γρήγορη ματιά στους πίνακες των αποτελεσμάτων των εκάστοτε διοργανώσεων δείχνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των τερματίσαντων δρομέων ολοκληρώνουν την προσπάθειά τους εκεί γύρω στο τετράωρο. Από κει και πέρα, οι χρόνοι κατεβαίνουν δύσκολα. Ειδικά δε όσο πλησιάζουμε το φράγμα των 3 ωρών, το παιχνίδι δυσκολεύει εκθετικά. Ακόμη και σήμερα, οπόταν το άθλημα διανύει μια άνευ προηγουμένου άνθιση, μια επίδοση ταχύτερη των τριών ωρών (το sub3 για τη δρομική αργκό) μοιάζει ακατόρθωτη για την πλειοψηφία των μαραθωνοδρόμων. Οι λόγοι για τούτο είναι πολλοί. Ο όγκος των απαιτούμενων προπονήσεων, η ποιότητα αυτών, η εκτεταμένη διάρκεια της προετοιμασίας, οι ενδεχόμενες ατυχίες που μπορεί να προκύψουν στην πορεία, οι πιεστικοί ρυθμοί της καθημερινότητας, οι προσωπικές θυσίες που πρέπει να γίνουν, κάνουν το sub3 ένα μικρό Έβερεστ.

Το sub3 αποτελούσε διακαή πόθο και για τον γράφοντα. Παρά την προσπάθεια, παρέμεινε τελικά όνειρο άπιαστο. Έπειτα από 68 προσπάθειες, το χρονόμετρο σταμάτησε στο 3:03’28’’ (Πάτρα, 1996) – καθ’ όλα άξιο μεν, μακριά από το στόχο δε… Ας είναι! Για τούτο, θα ήθελα να τιμήσω στο παρόν κείμενο όλους εκείνους τους Κρήτες δρομείς που το κατάφεραν. Κατά το παλιό ρηθέν, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Για να ανακαλέσουμε όμορφες στιγμές κι εικόνες, αλλά και να αντλήσουμε έμπνευση για άλλους, αντίστοιχους στόχους.

Στους πίνακες που ακολουθούν, παρουσιάζονται οι 62 άνδρες με sub3, και 41 γυναίκες με sub4, όλοι τους Κρητικοί. Κι ενώ κάποιοι δεν έχουν γεννηθεί στο νησί μας, με το να ζουν και να εργάζονται εδώ επί σειρά ετών, με το να έχουν κάνει οικογένειες, θα ήταν παράλειψη για τον γράφοντα να μην συμπεριληφθούν στη σχετική άτυπη κατάταξη. Περί παραλείψεων – οι επιδόσεις που παρατίθενται, συνελλέχθησαν με πολύ κόπο. Πιθανότατα λοιπόν να μου ξέφυγε κάποιος – θα επαναλάβω λοιπόν κάτι που γράφω πάντα. Μια πιθανή παράλειψη ΔΕΝ οφείλεται σε δόλο ή μεροληψία, και θα χαρώ να συμπληρώσω τους πίνακες με επιπλέον στοιχεία που θα μου παράσχει κάποιος. Μέχρι τότε – πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους. Με τους περισσότερους εξ αυτών έχουμε τρέξει παρέα, έχουμε σμίξει σε δρόμους, στάδια και βουνά, έχουμε να θυμηθούμε πολλά. Εύχομαι οι ιστορίες και το παράδειγμά τους να αποτελέσει έμπνευση και για τους αναγνώστες του παρόντος, ώστε να κυνηγήσουν τα δικά τους όνειρα και να δημιουργήσουν τις δικές τους ιστορίες!

46 - Λαγωνικάκης Δημήτριος - 2:53:59 - Θεσσαλονίκη

53-Σπανουδάκης Κωνσταντίνος - 2:57:30 - Θεσσαλονίκη

Για την ιστορία, ο πρώτος Κρητικός Άνδρας Μαραθωνοδρόμος που επίσημα αναμετρήθηκε με την απόσταση των 42.195 μέτρων ήταν ο Ρεθυμνιώτης Χρήστος Κλαψινάκης (ΑΣ Κεραυνός Ρεθύμνου). Αναδείχθηκε 1^ος Νικητής το 1955 στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα (Α.Μ.Α, 3.14.43). Πρωτιές σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα (Σέρρες 1987, Αγρίνιο 1988) έχει κατακτήσει κι ο Γεώργιος Αφορδακός (ΟΦΗ) με προπονητή τον κύριο Δραμουντάνη Γεώργιο. Επίσης, το 1995 αναδείχθηκε πρώτος νικητής στον Ορειβατικό Μαραθώνιο Ολύμπου (ο αρχαιότερος ορειβατικός αγώνας βουνού στην Ελλάδα, που εφέτος συμπληρώνει τα 35 χρόνια). Στην ίδια διοργάνωση, έχει αναδειχθεί δυο φορές τρίτος νικητής ο πολύ αγαπητός ανά το πανελλήνιο Γιάννης Παντατοσάκης.

15-Περβολιανάκη Ρούλα-3:23:30-Χανιά

40-Παρίνου Νεκταρία-3:58:00-AMA

Η πρώτη γυναίκα Κρητικιά που τερμάτισε επίσημα σε Μαραθώνιο ήταν η Ευθυμία Μυλοποταμιτάκη. Γεννήθηκε στους Κουνάβους το 1968 και ήταν αθλήτρια του ΟΦΗμε προπονητή τον κύριο Γεώργιο Δραμουντάνη. Αναμετρήθηκε με τις προκαταλήψεις της εποχής, κατέρριψε στερεότυπα και μύθους και άνοιξε τον δρόμο για όλες τις υπέροχες Κρητικοπούλες που ακολούθησαν. Μόλις 17 ετών, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στην Πάτρα το 1985, αναδείχθηκε 1^η Νεανίδα και 3^η γυναίκα του αγώνα (3:38’44’’), ενώ την επόμενη χρονιά, (Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, Ρόδος, 1986) αναδείχθηκε 4^η γυναίκα (3:37’39’’). Κι αν σήμερα θεωρείται απόλυτα φυσικό μια νεαρή κοπέλα να κυνηγάει τα όνειρά της, στην επαρχία της δεκαετίας του 70 αυτό μόνο δεδομένο δεν ήταν. Χρωστάμε πολλά επομένως σε αθλήτριες όπως η Ευθυμία, κι οφείλουμε να συνεχίζουμε έτσι.

 

Γ. Οι 15 αδυναμίες του Επιτροπάτου.

Στο Επιτροπάτο έχουμε κάποιες ιδιαίτερες συμπάθειες, τις οποίες δεν κρύψαμε ποτέ. Μιλώντας για αθλητές, δεν είναι ποτέ μόνο οι επιδόσεις και οι χρόνοι. Είναι κι αυτά, οπωσδήποτε – αλλά είναι κι ο χαρακτήρας, η προσωπική ιστορία, η προσωπικότητα, το ήθος κι η στάση ζωής. Όλα αυτά μαζί είναι που κάνουν κάποιο να ξεχωρίζει. Δεκαπέντε εκ των πιο αγαπητών στο Επιτροπάτο αθλητών θα παρουσιάσουμε παρακάτω, κι επιφυλάσσομαι και για άλλους στο μέλλον.

1)Κούσης Μιχάλης Ο αείμνηστος. Για τον γράφοντα, υπήρξε ο κορυφαίος όλων. Το 1979, στους Μεσογειακούς Αγώνες του Σπλιτ έσπασε τα χρονόμετρα με ένα απίστευτο 2:06’53’’. Ήταν ένα λάθος της διοργάνωσης (διαδρομή μικρότερη κατά 899 μέτρα) που του στέρησε ένα μοναδικό ρεκόρ (~2:09’30’’, που σαφώς είχε στα πόδια του εκείνη τη μέρα…).

2)Τζεφαλής Δημήτριος, η Γνώση. Συγγραφέας, Γυμναστής, δάσκαλος με την κυριολεκτική έννοια του όρου, κι αθλητής υψηλού επιπέδου ο ίδιος. Απόλαυση να τον διαβάζεις, μεγάλη χαρά να συνομιλείς μαζί του. [2:44’58’’, ΑΜΑ 2013]

3) Αντωνάκης Στέφανος. Την εμπειρία μην την αγνοείς, αλλά να την αναλύεις και να την ακούς. [3:03’28’’, Πάτρα, 1996]

4)Πακιουφάκης Μηνάς Πειθαρχημένος, λογικός και σταθερή αξία [3:13’49’’, ΑΜΑ 1999]

5)Χατζιαδάμ Λάμπρος Ο Αλήτης. Ζορμπάς και Εραστής του Ωραίου! [3:15’13’’, Βαρδινογιάννειος Μαραθώνιος, 1994]

6)Μουρέλος Νίκος, Ζωγράφος, Αρχιτέκτονας, Τριαθλητής, καλλιτέχνης σε ό,τι κι αν κάνει [3:17’50’’, Βιέννη 2017]

7)Φασουλάκης Αλέξανδρος , ο Οικουμενικός. Πάντα ευγενής, χαίρεσαι να τρέχεις και να συζητάς μαζί του [3:27’29’’, Κοπεγχάγη, 2017].

8)Μεταξάς Ανδρέας Έντιμος, ταπεινός, απλός, εργατικός, λιτός [3:32’27’’, ΑΜΑ 2000].

9)Αλεβυζάκης Γεώργιος , ο οραματιστής. Ο ιθύνοντας νους για τον Ημιμαραθώνιο Κρήτης. Βλέπει πολύ μπροστά και πολύ μακριά, και προσφέρει απλόχερα χαρά στους γύρω του [3:37’07’’, Βιέννη 2014]

10)Τσατσάκης Τάσος. Ανθρωπιστής, και με έντονη κοινωνική δράση. Αν ήταν όλοι σαν τον Τάσο, τα δικαστήρια θα είχαν πτωχεύσει! [3:40’13’’, Βαρδινογιάννειος Μαραθώνιος, 1994].

11)Στεφανίδης Αλέξανδρος. Η γραμματειακή υποστήριξη του Επιτροπάτου! [3:47’01’’, Μαραθώνιος Κρήτης, 2023]

12)Κουτεντάκης Άρης Καλόκαρδος, φιλότιμος, άκακος, νομοταγής, πάντα με το χαμόγελο [4:13’26’’, ΑΜΑ, 2017]

13) Χρυσάφη Ελευθερία Τολμηρή, αποφασιστική, εργατική, δεν κωλώνει πουθενά, αστέρι! [4:16’15’’, Α.Μ.Α 2018]

14)Χαλκιαδάκη Κική. Κοσμοαγαπητή, γήινη, έξω καρδιά. [4:18’20’’, Α.Μ.Α 2017]

15)Τσαλτάκης Γεώργιος «Σεμνός, ταπεινός, θέλει ψυχή και τόλμη στα 15 έτη σου να αγωνιστείς στο Α.Μ.Α το 1983 (5:19’50’’). Ευγενέστατος προπονητής και παιδαγωγός στον Σύλλογο του Αμαρουσίου. Όποτε του ζητάω να ενημερωθώ για τους αθλητές του, είναι πάντα πρόσχαρος, ευχάριστος και δεκτικός και τον ευχαριστώ από καρδιάς.

Δ. 27 Αυγούστου 2023, 42^οι Δικταίοι Αγώνες / 29^ος Γύρος Οροπεδίου Λασιθίου (23850 μέτρα). Πίνακες Περασμάτων. Αποτελέσματα του 4^ου και 5^ου Γύρου (1996, 1997). Τα φαβορί του αγώνα.

Την προσεχή Κυριακή 27/08/2023, στο πανέμορφο Οροπέδιο Λασιθίου, θα λάβουν χώρα οι 42^οι Δικταίοι Αγώνες, στα πλαίσια των οποίων εντάσσεται κι ο 29^ος Γύρος Οροπεδίου Λασιθίου. Ο συγκεκριμένος αγώνας είναι ένας εκ των παλαιότερων που διοργανώνονται στη χώρα μας, συγκεντρώνει πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά [υψηλός βαθμός δυσκολίας λόγω θερμοκρασιών και υψομέτρου (800 μέτρα), εντυπωσιακή διαδρομή και φυσικό κάλλος], έχουν συμμετάσχει σε αυτόν σπουδαίοι δρομείς, και περιττό να προσθέσω ότι αποτελεί μια πολύ αγαπημένη διοργάνωση για τον γράφοντα.

Παραθέτω παρακάτω έναν πίνακα προτεινόμενων περασμάτων ως βοήθεια για τους συμμετέχοντες συναθλητές.

Χάριν ιστορίας, παρακάτω θα δείτε τα αποτελέσματα των διοργανώσεων του 1996 και 1997, από το αρχείο του γράφοντα.

Τέτοιοι πίνακες έχουν πάντα ιδιαίτερη σημασία για τον γράφοντα. Κατ αρχάς αποτελούν φόρο τιμής στους δρομείς που συνέδεσαν το όνομά τους με τη γέννηση και την ανάπτυξη του εντόπιου δρομικού κινήματος. Επίσης, ο φιλοπερίεργος αναγνώστης, συγκρίνοντας τα αποτελέσματα των πρώτων διοργανώσεων με εκείνα των πιο πρόσφατων, μπορεί να εξάγει διάφορα ενδιαφέροντα συμπεράσματα – εκρηκτική άνοδος του αριθμού των συμμετεχόντων, διαφορά στις επιδόσεις, γυναικείες συμμετοχές και άλλα.

Όσον αφορά στην εφετινή διοργάνωση, κατά πάσα πιθανότητα ο Κρητικός πρίγκηπας Γιάννης Ζερβάκης δεν θα δώσει το παρόν. Έτσι, ως μεγάλο φαβορί για την πρώτη θέση φαντάζει ο Κολιακούδης, με πιθανή επίδοση το 1:27’45’’ (συν/πλην 1’00’’). Τις επόμενες θέσεις του βάθρου διεκδικούν ισοπίθανα οι Μανούσακας, Τσάβαλος και Σηφάκης (1:30’20’’, συν/πλην 1’00’’), με αουτσάιντερ τον Θωμαδάκη. Εδώ, αισθητή θα είναι η απουσία του αντάρτη Κωστή Μανιουδάκη, εξ αιτίας μιας επέμβασης στο πόδι του, και θα τον περιμένουμε να επιστρέψει σύντομα κοντά μας, υγιής κι ακμαίος. Ως «πρόλογος» του προσεχούς ΑΜΑ, ωραίος αγώνας αναμένεται να γίνει και μεταξύ των Λαυρεντάκη, Τζιώτη, Μαγκαφουράκη, Κώνστα και Κουβίδη. Ο Νίκος Τούντας είναι πλέον έτοιμος για χρόνο κάτω του 1:45’00. Όσον αφορά στον επί 30 χρόνια κορυφαίο Έλληνα Βετεράνο Γιάννη Σαριδάκη (πρώτος νικητής το 1997 με 1:27’43’’, βλ. σχετικό πίνακα), για να κερδίσει το καθιερωμένο πριμ, θα πρέπει να περάσει την πρώτη γυναίκα νικήτρια με χρόνο κάτω από 1:48’05’’. Γιάννη τι λες; Σταθερές αξίες ο δάσκαλος Μανελάκης κι ο φιλήσυχος Σερπετσιδάκης, τους περιμένουμε εκεί γύρω στο 1:51’00’’. Στο 20^ο χιλιόμετρο της διαδρομής, όλο το Κάτω Μετόχι και το Καφενείο της Αποστολίας (αγαπημένο στέκι!) θα ναι έτοιμο να χειροκροτήσει τον αθόρυβο και με χρυσή καρδιά Μπριτζολάκη (1:50’20’’, συν/πλην 1’00). Έτοιμοι για ατομικά ρεκόρ είναι οι Παπαφραγκάκης και (ανερχόμενος) Αναγνωστόπουλος. Για τον Φιλιππάκη, ο Σαριδάκης έχει γίνει εφιάλτης, καθώς δεν τον έχει περάσει ποτέ. Λέτε να το δούμε εφέτος; Το φράγμα των δυο ωρών θα κυνηγήσουν οι Βρεττός και Στεφανίδης, ενώ ο δάσκαλος Μπελιβανάκης, ο ήσυχος Κατσούλης είναι έτοιμοι για τα δικά τους ατ. ρεκόρ. Ο πολύ εντυπωσιακός και δυνατός Γαλάνης (στα 60+ αισίως…) θα κάνει κι εφέτος μια πολύ μεγάλη επίδοση. Ο Θανάσης Μαρκάκης θα κυνηγήσει κι εκείνος το δίωρο, αν και μια επίδοση της τάξης του 2:05’00’’ τη θεωρώ πιο πιθανή εφέτος… Όσο για τον γράφοντα Στέφανο Αντωνάκη, θα δώσω μεν το παρόν (έπειτα κι από τη σχετική άδεια των γιατρών…), το ερώτημα είναι ωστόσο αν θα καταφέρω να τερματίσω, ή θα «μείνω» από δυνάμεις κάπου εκεί στο «νεκρό» σημείο του αγώνα (18^ο χιλιόμετρο, Μονή Βιδιανής). Θα είναι η 25^η μου συμμετοχή εφέτος, όμως το φορτίο των 68 ετών αρχίζει να δείχνει το βάρος του… Θα δούμε – στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό!

Όσον αφορά στην κατάταξη των γυναικών, θα απουσιάσει δυστυχώς η αρχόντισσα Άννα Βασιλείου. Για τις τρεις θέσεις του βάθρου, φαντάζουν φαβορί οι Ξένια Κατσιμάντου, Ειρήνη Πευκιανάκη, Αιμιλία Πρωτογεράκη και Μαριέλλα Τσίπα (πιθανή άφιξη πρώτης νικήτριας στα 1:47’10’’, συν/πλην 1’00’’). Ωραίες αναμετρήσεις (κυνηγώντας και το ατομικό ρεκόρ) θα δούμε και μεταξύ των Φουρναράκη, Κουταλάκη, Βλαχάκη, Πιτσικάκη και Βιβή Μαρέντη. Ξανά, και για άλλη μια χρονιά στη μακρά της πορεία θα δώσει το παρόν η Τόνια Γιώτη.

Καλό αγώνα σε όλους, κι εύχομαι ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων, να απολαύσουμε για άλλη μια χρονιά μια άρτια διοργάνωση στο πανέμορφο και γραφικό Λασίθι!

Δ. «Μνήμη, Ειρήνη, Δικαιοσύνη». Ο Στέργιος Αράπογλου κι ο άθλος των 3000 χιλιομέτρων, από το Μαράθι του Έβρου έως την Κάτω Ζάκρο.

Ο Στέργιος Αράπογλου είναι Γενικός Χειρούργος, και Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Υπερμαραθωνοδρόμος και Σπαρταθλητής, επέλεξε να αποτίσει φόρο τιμής στα θύματα της γερμανικής κατοχής με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Ξεκινώντας τη διαδρομή του από το Μαράθι του Έβρου, διέσχισε τρέχοντας όλη τη χώρα, περνώντας απ’ όλα τα μνημεία πεσόντων, για να καταλήξει έπειτα από μια διαδρομή 3000 χιλιομέτρων στην Κάτω Ζάκρο. Ο μοναδικός αυτός άθλος τέθηκε υπό την αιγίδα του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Σε μια εποχή όπου το φαινόμενο του ναζισμού και του φασισμού δείχνει (θλιβερά) να αναβιώνει, τέτοιες μοναδικές δράσεις υπενθυμίζουν εμφατικά ότι η ρητορική του μίσους δεν έχει θέση σε έναν τόπο που έχει πληρώσει βαρύ φόρο αίματος. Κύριε Αράπογλου, μακάρι το σύνθημα «μνήμη, ειρήνη, δικαιοσύνη» να γίνει πραγματικότητα. Υποκλινόμαστε, κι εύχομαι από καρδιάς κάθε καλό σε εσάς και στην οικογένειά σας.

Ε. «Θρυλικοί δρομείς», το νέο βιβλίο του Νίκου Μαρκέα.

Ανέκαθεν πίστευα ότι ένας άνθρωπος πρέπει να έχει στη ζωή του ισορροπία. Δεν αρκεί μόνο ο αθλητισμός για τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας. Ακόμη κι όταν μιλάμε για πρωταθλητισμό, η πνευματική καλλιέργεια είναι εκ των ων ουκ άνευ, και είναι κάτι που πολλές φορές αθλητές και προπονητές το ξεχνούν ή το υποτιμούν… Δεν είναι σκοπός μου να επιχειρηματολογήσω εδώ υπέρ της ανάγνωσης, θεωρώ δεδομένο ότι οι αναγνώστες του παρόντος το γνωρίζουν αυτό. Έτσι, υποδέχτηκα με μεγάλη χαρά την κυκλοφορία του νέου βιβλίου του Νίκου Μαρκέα «Θρυλικοί Δρομείς – εμβληματικές μορφές του τρεξίματος» (εκδ. ΣΑΛΤΟ). Γιατρός, συγγραφέας και δρομέας ο ίδιος, παρουσιάζει τις ιστορίες 42 (όχι τυχαίο το νούμερο) σπουδαίων αθλητών ως πηγή έμπνευσης (αλλά και προβληματισμού) για όλους εμάς. Ανάγνωσμα απολαυστικό, αναζητήστε το. Μακάρι η εγχώρια ειδική βιβλιογραφία να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο, έχουμε ανάγκη τέτοιες δουλειές.

Αντί επιλόγου, εχαριστήριο προσωπικό. Σε μια εποχή που το ΕΣΥ και η δημοσία υγεία γνωρίζουν μια πλήρη κι επικίνδυνη απαξίωση, νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω δημόσια το Βενιζέλειο Πανάνειο Νοσοκομείο Ηρακλείου, και ειδικότερα τον εξαιρετικό χειρούργο κο Γιώργο Κωστάκη και όλη την επιστημονική ομάδα του. Η πάντα ήρεμη και γαλήνια αναισθησιολόγος κυρία Βάλια Λαζανάκη, όπως κι όλο το νοσηλευτικό προσωπικό, συνέβαλλαν τα μέγιστα ώστε να ξεπεράσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ένα πρόβλημα υγείας που με ταλαιπώρησε προσφάτως (λαπαροσκοπική επέμβαση αφαίρεση χολής). Το ότι μπορώ στην ηλικία μου και σε μόλις 30 ημέρες από την επέμβαση να συμμετάσχω στον προσεχή Γύρο του Οροπεδίου, λέει πολλά για τη δουλειά τους. Την επέμβαση με προέτρεψε να κάνω ο Χρήστος Πουρνάρας. Πολύ καλός φίλος, συγκεντρώνει στο πρόσωπό του πολλές ιδιότητες (ουρολόγος και δρομέας υψηλότατου επιπέδου, προσφάτως πατέρας και πάντα ευγενής και χαμογελαστός) τον οποίο ευχαριστώ από καρδιάς (αλλά και για τη στήριξη που δίνει πάντα στα άρθρα μου!). Να είστε όλοι γεροί και να υπηρετείτε έτσι το λειτούργημά σας. Τέτοιους επιστήμονες έχει ανάγκη ένας τόπος.

Με τιμή, Στέφανος Αντωνάκης

Ηράκλειο, 23/08/2023