Έχοντας πετύχει σημαντικά πράγματα στην αθλητική της καριέρα η Άννα Βασιλείου αποφάσισε να αποσυρθεί από τον πρωταθλητισμό, όχι όμως και από τον αθλητισμό.

Η πρωταθλήτρια των 400μ. ανακοίνωσε πριν λίγους μήνες ότι δε θα συνεχίσει τον πρωταθλητισμό όμως η αγάπη της για την άθληση παραμένει και τον τελευταίο καιρό απέκτησε μία νέα συνήθεια: το τρέξιμο!

Η πορεία της στα αθλητικά δρώμενα ήταν έντονη και όπως επισήμανε η ίδια μιλώντας στο runbeat.gr «νιώθω μόνο υπερηφάνεια γιατί πέτυχα αρκετά πράγματα και αγωνίστηκα στην Εθνική ομάδα». Για την Άννα Βασιλείου μεγάλο κεφάλαιο αποτελεί και η δουλειά της (φαρμακοποιός) με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια να συνδυάζει δουλειά και πρωταθλητισμό. Παρά τις δυσκολίες κατάφερε να πετύχει πολλά, όμως ήταν πλέον αδύνατο να συνδυαστούν οι δύο μεγάλες της αγάπες. «Στον πρωταθλητισμό πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος, μεθοδικός, να λειτουργείς με πρόγραμμα, να έχεις πειθαρχία. Όλα αυτά που μου έχει προσφέρει ο αθλητισμός βγαίνουν και στη δουλειά μου. Όμως πλέον το σώμα μου δεν μπορούσε να ακολουθήσει».

Μπήκε στη ζωή της το Running

Τον τελευταίο καιρό απέκτησε μία νέα αγάπη που της προσφέρει τη χαρά της άθλησης και την ελευθερία της προπόνησης. Το τρέξιμο ξεκίνησε ως ανάγκη να διατηρήσει τη φόρμα της και έχει εξελιχθεί σε πάθος. «Όταν έκανα 400μ. και έβλεπα τους δρομείς να τρέχουν στο στάδιο ατελείωτους κύκλους αναρωτιόμουν πως αντέχουν. Μου φαινόταν πάρα πολύ δύσκολο. Όταν σταμάτησα τον πρωταθλητισμό και ήρθε η καραντίνα είπα “θα τρέξω έξω”. Χωρίς να το καταλάβω όλο αυτό άρχισε να μου αρέσει γιατί είχα επαφή με τη φύση μια και τρέχω στην παραλιακή. Έβλεπα τη θάλασσα, το βουνό, καθάριζε το μυαλό μου και μετά ένιωθα ευεξία. Φεύγει η πίεση της ημέρας. Aυτό νιώθω και γι’ αυτό το κάνω. Μετά άρχισα να θέτω στόχους. Δηλαδή έκανα μία απόσταση και μετά έπρεπε να επιστρέψω στη βάση μου. Βάζεις στόχο να επιστρέψεις. Και μετά γίνεται μεγαλύτερη η διαδρομή και είναι ωραίο το συναίσθημα όταν το πετυχαίνεις. Ξεκινώ και λέω θα κάνω 5-10 χλμ και όταν τελειώνω νιώθω μεγάλη ικανοποίηση».

«Δεν αποκλείω τη συμμετοχή σε αγώνες μεγάλης απόστασης»

Κι επειδή πρώτα λένε βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι για την Άννα δεν αποκλείεται το τρέξιμο να αποτελέσει το επόμενο μεγάλο στοίχημα στην αθλητική της καριέρα. «Θα έλεγα ότι το τρέξιμο μου αρέσει γενικά. Με ηρεμεί. Ο πρωταθλητισμός είναι σκληρός και δεν μπορεί να το καταλάβει κανείς εάν δεν το ζήσει. Υπάρχουν στόχοι, ένα πρόγραμμα που πρέπει να ακολουθήσεις, η πίεση να δουλέψεις και εάν είσαι τελειομανής, όπως εγώ, υπάρχει πολύ άγχος για να πάνε όλα όπως πρέπει. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τη δουλειά προκαλούσαν πολλή κούραση. Και τώρα δουλεύω και τώρα προπονούμαι, αλλά δεν είναι το ίδιο. Με το τρέξιμο νιώθω μία απίστευτη ελευθερία. Δεν αποκλείω το γεγονός να κατέβω σε αγώνες».

Εξάλλου έχει ήδη πάρει μέρος σε έναν αγώνα μεγάλης απόστασης καθώς το 2013 συμμετείχε στα 5χλμ στο RunGreece που είχε διεξαχθεί στο Ηράκλειο. Και δεν είχε απλά συμμετάσχει, αλλά είχε ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου καθώς νίκησε τον αγώνα.

Πέραν του τρεξίματος βασικό κομμάτι εκγύμνασης είναι και οι εκδρομές στη φύση και η ανάβαση σε βουνά του νησιού. Το καλοκαίρι που μας πέρασε η Άννα Βασιλείου ανέβηκε στην κορυφή του Ψηλορείτη, πρόσφατα στον Στρούμπουλα και μάλλον θα ακολουθήσουν και άλλες κατακτήσεις κορυφών…

Συμβουλές διατροφής

Ως αθλήτρια, αλλά και ως φαρμακοποιός η Άννα Βασιλείου ξέρει πολύ καλά ποια είναι τα μυστικά για να αντέχει το σώμα την καταπόνηση της προπόνησης. «Αρχικά πρέπει να υπάρχει μία ισορροπημένη διατροφή. Συμφωνώ απόλυτα στο ότι είμαστε ό,τι τρώμε», μας λέει αρχικά και προσθέτει: «Ο ανθρώπινος οργανισμός δεν μπορεί να πάρει από την τροφή όλα τα απαραίτητα συστατικά για να αναπληρώσει τις καταπονήσεις που υπάρχουν από τη σκληρή προπόνηση. Υπάρχουν πλέον αρκετά βοηθήματα, όπως η πρωτεΐνη, τα αμινοξέα, οι πολυβιταμίνες, το μαγνήσιο που δίνουν μία επιπλέον ώθηση στον οργανισμό μας. Το βασικότερο, όμως είναι να μην κάνουν ακρότητες στη χρήση τους».

Προπονητής και στήριγμα ο Άρης Βισκαδουράκης

Η ιστορία των αδελφών Βασιλείου μετά τις επιτυχίες τους είναι λίγο-πολύ γνωστή. Αξίζει, ωστόσο, να αναφέρουμε ορισμένα σημαντικά κομμάτια. Ο Άρης Βισκαδουράκης ήταν αυτός που ανακάλυψε την Άννα και την Ειρήνη Βασιλείου σε κάποιους σχολικούς αγώνες. Ακολούθησε η μύησή τους στον αθλητισμό και οι πρώτες επιτυχίες. Το 2006 ήταν σημαδιακή χρονιά για την Άννα καθώς ως νεανίδα έδειξε το ταλέντο της.

«Το 2006 ήμουν στο πικ της αθλητικής μου απόδοσης και πραγματικά δεν μπορώ να ξέρω τι θα ακολουθούσε εάν δεν έπαιρνα την απόφαση να σταματήσω για σπουδές. Στην Αθήνα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Οι αποστάσεις πολύ μεγάλες και οι απαιτήσεις της σχολής πολλές. Συνδυάσαμε τον πρωταθλητισμό και τις σπουδές μόνο για ένα χρόνο υπό τις οδηγίες του Τριαντάφυλλου Παπαευαγγέλου. Δεν μπορούσαμε να το ευχαριστηθούμε όμως και τελικά αποφασίσαμε να σταματήσουμε». Κι εκεί το τρέξιμο εμφανίστηκε στη ζωή της Άννας και της Ειρήνης. Σηκώνονταν ξημερώματα και έτρεχαν σε πάρκα της Αθήνας θέλοντας με αυτό τον τρόπο να διατηρήσουν τη φόρμα τους.

Τα κορίτσια σταμάτησαν τον πρωταθλητισμό για τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Τελείωσαν τις σχολές τους, επέστρεψαν στο Ηράκλειο και στο αγαπημένο τους Στάδιο της Ελευθερίας. Εκεί συναντήθηκαν ξανά με τον μέντορά τους τον Άρη Βισκαδουράκη. Κι εκεί ξεκίνησε ένα όνειρο που είχε συμμετοχές με την Εθνική ομάδα σε Ευρωπαϊκούς και παγκόσμιους αγώνες και μία Ολυμπιάδα για την Ειρήνη.

Οι σπουδαιότερες στιγμές της Άννας

2006

Πανελληνιονίκης στα 400 και 200μ. κορασίδων –νεανίδων.

6^η στο παγκόσμιο σχολικό πρωτάθλημα στα 200μ.

1^η στο Βαλκανικό στα 400μ.

2016

2^η πανελληνιονίκης στα 400μ.

2^η στο Βαλκανικό πρωτάθλημα στα 400μ.

Συμμετοχή στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Άμστερνταμ στα 4Χ400 και 400μ.

2017

2^η Πανελληνιονίκης στα 400μ.

2018

Συμμετοχή στο Πανευρωπαϊκό του Βερολίνου με την 4Χ400μ.