Α. Πίνακες Περασμάτων των κορυφαίων νικητών (ανδρών και γυναικών) στα 5χλμ / 10 χλμ / 35 χλμ βάδην / Μαραθώνιο (Παγκόσμιο), και κάποια χρήσιμα συμπεράσματα.

Β. ΕΡΤ, η επίσημη αγαπημένη των Ελλήνων φιλάθλων.

Γ. Αντί επιλόγου.

Επιμέλεια: Στέφανος Αντωνάκης.

Α. Πίνακες Περασμάτων των κορυφαίων νικητών (ανδρών και γυναικών) στα 5χλμ / 10 χλμ / 35 χλμ βάδην / Μαραθώνιο (Παγκόσμιο), και κάποια χρήσιμα συμπεράσματα.

Τι μήνας αλήθεια ο τελευταίος! Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου που έλαβε χώρα στο Όρεγκον (15 – 24 Ιουλίου 2022), αλλά και το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που ακολούθησε (15 – 21 Αυγούστου 2022) ανήκουν πλέον στην ιστορία. Ήταν αμφότερες εντυπωσιακές διοργανώσεις, στις οποίες καταρρίφθηκαν πολλά ιστορικά ρεκόρ (παραπέμπουμε τον αναγνώστη στην επίσημη σελίδα του ΣΕΓΑΣ για περισσότερα στοιχεία), ενώ και η ελληνική αποστολή πέτυχε πολλές και σπουδαίες διακρίσεις.

 

Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν σε όλους τους αθλητές που συμμετείχαν στη διοργάνωση, τιμώντας τα εθνικά τους χρώματα και κυνηγώντας τα όνειρά τους – και πολλές φορές οι λέξεις δεν αρκούν για να αποτυπώσουν το μεγαλείο της κάθε προσπάθειας. Τι να πρωτοσχολιάσουμε για τους «δικούς μας» Μίλτο Τεντόγλου, Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, Κατερίνα Στεφανίδου, Φραγκεσκάκη, αλλά και για τα άλλα παιδιά; Εξαιρετικές επιδόσεις, υπέροχη στάση ζωής, ήθος – η έμπνευση που τόσο έχουμε ανάγκη όλοι από αυτά τα παιδιά έρχεται… Ευχαριστούμε, χειροκροτούμε, υποκλινόμαστε.

Δράττομαι ωστόσο της ευκαιρίας να σταθώ σε κάποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις εξ αυτών, ώστε το παράδειγμά τους να λειτουργήσει ως οδηγός και σημείο αναφοράς για εμάς τους υπόλοιπους. Άλλωστε, ας μην μπερδεύεται ο αναγνώστης – μπορεί οι συμμετέχοντες σε ένα Παγκόσμιο ή σε ένα Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα να φαντάζουν (και να είναι) εξωπραγματικοί στα μάτια μας, κάποιες αρχές ωστόσο έχουν καθολική εφαρμογή, είτε μιλάμε για elite αθλητές είτε για απλούς αθλούμενους.

Νιώθω την ανάγκη να ξεκινήσω από τη Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, τέταρτη παγκοσμίως στο βάδην γυναικών (35 χιλιόμετρα), θέση που συνοδεύτηκε κι από πανελλήνιο ρεκόρ (2:41’58’’), αλλά και χρυσή πρωταθλήτρια, μόλις κάποιες εβδομάδες αργότερα στο Πανευρωπαϊκό. Η Αντιγόνη είναι αξιέπαινη για πάρα πολλούς λόγους (πέρα από τις εντυπωσιακές αθλητικές της περγαμηνές) και με το ήθος της και τη γενικότερη στάση της ζωής της, δείχνει το δρόμο στους νεότερους. Η δε κούρσα της στο Όρεγκον αποδεικνύει για άλλη μια φορά αυτό που δεν θα κουραστώ ποτέ να γράφω – τη σημασία της ορθής τακτικής για έναν επιτυχημένο αγώνα. Εν προκειμένω, τη σημασία του ελέγχου του μέσου ρυθμού και του δόγματος φεύγω αργά για να φτάσω γρήγορα.

Πιο συγκεκριμένα: ο μέσος ρυθμός στην κούρσα της Αντιγόνης ήταν 23’08’’ ανά πεντάρι (4’37’’:6 / 1000 μέτρα). Έως και τα πρώτα ¾ του αγώνα (25^ο χιλιόμετρο), δεν κινήθηκε πουθενά ταχύτερα από αυτόν τον ρυθμό. Στης συνέχεια επιτάχυνε σταδιακά, και στο τελευταίο κομμάτι κυριολεκτικά πετούσε. Εάν κάποιος δει το video της διοργάνωσης, θα διαπιστώσει ότι στον τερματισμό η Αντιγόνη έμοιαζε λες και ξεκινούσε τότε η προσπάθειά της – και όταν μιλάμε για μια αθλήτρια που στέφεται τέταρτη παγκόσμια πρωταθλήτρια στα 38 της χρόνια, αυτό λέει πολλά. Νομίζω ότι όλοι αθλητές δρόμων αντοχής και ειδικότερα οι Μαραθωνοδρόμοι, έχουν πολλά να διδαχτούν από αυτή της την εμφάνιση. Το ότι το επανέλαβε 3 εβδομάδες αργότερα, μόνο τυχαίο δεν είναι. Αντιγόνη, «στα γήινα δεν μπορείς να εκφραστείς» έλεγε η Λουκία Τριανταφυλλίδου. Πολλά πολλά συγχαρητήρια – και τις ευχές μου στον προπονητή σου κο Ναπολέοντα Κεφαλόπουλο. Ευγε!

Για μια καλύτερη ανάγνωση τον παραπάνω, στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται αναλυτικότερα τα περάσματα της Αντιγόνης.

Αντίστοιχα συμπεράσματα (και να πω εδώ ότι, για τον γράφοντα τουλάχιστον, αυτό δεν αποτελεί έκπληξη; ) εξάγονται και από τα περάσματα των πρώτων νικητών του Μαραθωνίου.

Την ίδια ακριβώς εικόνα, δείχνουν και τα περάσματα τόσο του νικητή των 10,000 μέτρων ανδρών Τζόσουα Τσεπτέγκεϊ, όσο και των πρώτων στα 5,000 μέτρα Jacob Ingebrigtsen και Gudaf Tsegay, σε άνδρες και γυναίκες αντίστοιχα.

Εν κατακλείδι: για άλλη μια φορά αποδεικνύεται στην πράξη ποια είναι η σωστή διαχείριση στους δρόμους αντοχής. Τα πρώτα ¾ του αγώνα κινούμαστε κατά τι αργότερα από το συνολικό μέσο ρυθμό του αγώνα, για να επιταχύνουμε δυνατά στο τελευταίο κομμάτι, όπου και κρίνονται οι θέσεις και η κατάταξη. Ήταν η τακτική που ακολούθησαν όλοι οι πρωταγωνιστές τόσο στο Μαραθώνιο, όσο και στα 5 και 10 χιλιόμετρα. Ειδικά ο Τόλα στο Μαραθώνιο αλλά και η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη στο βάδην, το εφάρμοσαν στο βέλτιστο.

Η επιτυχία στη ζωή, κι εν προκειμένω στον αθλητισμό, απαιτεί και προϋποθέτει την αλλαγή. Ένας αθλητής οφείλει να εξελίσσεται και να προσαρμόζεται, να μεγαλώνει, να ωριμάζει και να αλλάζει, να πέφτει και να σηκώνεται, να πειραματίζεται και να εξερευνά. Η στασιμότητα οδηγεί αποδεδειγμένα σε τέλμα. Μη διστάζετε να αλλάζετε, και μάθετε να μαθαίνετε. Ο καλύτερος σύμμαχος σε αυτό είναι η παρατήρηση των πραγμάτων – θα πάρετε και λάθος δρόμους μέχρι να βρείτε τον σωστό, παρατηρώντας ωστόσο μπορεί να προστατευτείτε και να κερδίσετε χρόνο. Έχετε το παράδειγμα της ορθής στρατηγικής – όχι για το λέει ο γράφοντας του παρόντος κειμένου, αλλά γιατί το εφαρμόζουν εμφατικά και με αποδεδειγμένη επιτυχία οι παγκόσμιοι πρωταθλητές. Φίλοι μου καλοί, ας το θυμηθείτε αυτό στον επόμενο αγώνα σας, και μόνο κερδισμένοι θα βγείτε!

 

Υστερόγραφο απαραίτητο: Ακριβώς ταυτόσημα είναι τα συμπεράσματα παρατηρώντας και τις κούρσες των νικητών του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στα αντίστοιχα αθλήματα. Οι πρακτικοί περιορισμοί δεν επιτρέπουν στον γράφοντα να είναι εξίσου αναλυτικός με πίνακες και περάσματα, όταν δυο τόσο μεγάλες διοργανώσεις λαμβάνουν χώρα τόσο κοντά χρονικά. Ωστόσο, ο φιλοπερίεργος αναγνώστης μπορεί εύκολα να κάνει τη δική του αναζήτηση προς επιβεβαίωση των παραπάνω, στα επίσημα αρχεία της διοργανώτριας αρχής.

Β. ΕΡΤ, η επίσημη αγαπημένη των Ελλήνων φιλάθλων.

Η ΕΡΤ, η επίσημη αγαπημένη του ελληνικού κοινού, έδωσε άλλη μια φορά το παρόν στα μεγάλα αθλητικά γεγονότα, και βοήθησε τα μέγιστα στο να απολαύσει το ελληνικό κοινό αυτή τη μεγάλη γιορτή του αθλητισμού. Κι επειδή τη διαφορά την κάνουν πάντα οι άνθρωποι, θα ήθελα να αναφερθώ ξεχωριστά σε κάποιους πανάξιους εκφωνητές και σχολιαστές, τωρινούς μα και παλιότερους.

Γιάννης Διακογιάννης. Δεν θα μπορούσα να ξεκινήσω από άλλον…Πρότυπο ακεραιότητας, σοφίας κι αξιοπρέπειας, «πατριάρχης» για όλους τους υπόλοιπους. Γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα, και παρ’ ό,τι σπούδασε μουσική, τον κέρδισε η αθλητική δημοσιογραφία. Συνυφασμένος στις καρδιές του κοινού με την Αθλητική Κυριακή, εκπομπή που γαλούχησε γενιές φιλάθλων, ο Γιάννης Διακογιάννης άφησε σφραγίδα ανεξίτηλη στο χώρο. Ιδιαίτερα ευφυής άνθρωπος, δε σταμάτησε ποτέ να διευρύνει τις γνώσεις και τα ενδιαφέροντα του. Με αγάπη και πάθος, ψάχτηκε, εξερεύνησε νέους χώρους και απέκτησε μια ευρύτερη παιδεία, η οποία σε συνδυασμό με την έμφυτη οξύνοιά του, του επέτρεψε να αποκτήσει μια πολύ ευρεία οπτική των πραγμάτων. Κι αν η ευφυία δεν είναι κοινό αγαθό, ο Γιάννης Διακογιάννης έδειξε ότι αν συνδυαστεί με πάθος και σκληρή δουλειά, το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. Στην προ του λόγου εποχή της δημοσιογραφίας για τη χώρα μας, δεν περιορίστηκε στο αναγκαίο, αλλά έκανε το ποιοτικό άλμα που αφ’ ενός τον διαχώρισε από τους σύγχρονούς του, αφ’ ετέρου ενέπνευσε τους επόμενους κι έδειξε ποιος είναι ο τρόπος που γίνεται μια δουλειά. Έδειξε ότι η βαθιά κι ουσιαστική καλλιέργεια δεν είναι η συσσώρευση γνώσεων αλλά το απόσταγμα αυτών («ό,τι απομένει όταν ξεχάσεις αυτά που έμαθες» κατά Μαλρώ), κι οποιοσδήποτε αποφασίσει να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία, οφείλει να μελετήσει το παράδειγμά του. Λάτρευε τον Πελέ αλλά και τον Μαραντόνα, τη Γαλλία και την κουλτούρα της, έγραψε βιβλία και έθεσε τον πήχη πολύ πολύ ψηλά.

Χρήστος Σωτηρακόπουλος. Ο χαρισματικός μαθητής του Γιάννη Διακογιάννη, και ο κορυφαίος σήμερα στο χώρο του ποδοσφαίρου. Ποδοσφαιρικό Αϊνστάιν και κινητή εγκυκλοπαίδεια τον έχουν χαρακτηρίσει, και δικαιολογεί συνεχώς αυτά του τα προσωνύμια, όχι μόνο για τις εκπληκτικές του γνώσεις, αλλά και για την αναλυτική του ικανότητα (μαζί με τον Αλέξη Σπυρόπουλο, οι κορυφαίοι). Ακόμη θυμάμαι τα λόγια του μεγάλου Διακογιάννη όταν τον συνέστησε στο κοινό 40 χρόνια πριν, στο σαλόνι της Αθλητικής Κυριακής. «Από σήμερα θα είναι κοντά μας ένας χαρισματικός νέος, με λαμπρό μέλλον». Αυτός ο έπαινος θα μπορούσε να λειτουργήσει ως βαρίδι για κάποιον άλλο – ωστόσο, ο Χρ. Σωτηρακόπουλος έβγαλε ασπροπρόσωπο τον μέντορά του, και συνεχίζει ακάθεκτος. Επιτρέψτε μου να πω ότι όταν σχολιάζει έναν αγώνα, εκτός του ότι είναι σα να βρίσκεσαι κι εσύ στον αγωνιστικό χώρο, ευχαριστιέσαι τόσο πολύ που φτάνει να απαλύνει και τη στενοχώρια ενδεχόμενης ήττας της ομάδας σου!

Δημήτρης Χατζηγεωργίου, η κινητήριος δύναμη της ΕΡΤ, ο πρύτανης στο χώρο του στίβου. Πολύ υψηλό επίπεδο γνώσης, ποιότητας, παιδείας, ευγένειας και διάρκειας. Κρατάει την ΕΡΤ κορυφαία σε όλα τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα. Αυθεντικός κι αυθόρμητος, δε διστάζει ποτέ να εκφράσει δημόσια τα πιστεύω του. Επίσης, διαπρέπει όταν χρειάζεται να αυτοσχεδιάσει. Αν μειονεκτεί κάπου, είναι η ανάγκη του για τελειότητα – ουδείς ωστόσο τέλειος Δημήτρη! «Μη ζητάς όσα γίνονται να γίνονται όπως τα θες. Θέλε όσα γίνονται όπως γίνονται, και θα περάσεις καλά» έλεγε ο Επίκτητος!

Μάκης Τσίλκος. Ο γκουρού του χώρου, εραστής του ωραίου, με μεγάλο αθλητικό βάθος, ήθος και γνώση των πραγμάτων. Δυνατός, διαχρονικός, ελεύθερος κι ωραίος, με εντυπωσιακό μνημονικό, ομοιάζει λες με κινητή εγκυκλοπαίδεια στα του στίβου. Έχει τη δύναμη της επίγνωσης των πραγμάτων, αντιμετωπίζει με ενσυναίσθηση το σύνολο των αθλητών, κι εκείνοι του το επιστρέφουν με σεβασμό κι αγάπη. Μάκη, έχεις καταφέρει με το σπαθί σου τόσο να απολαμβάνεις πολλές ελευθερίες, όσο και να είσαι στις καρδιές όλων μας. Η ΕΡΤ (κι όλοι εμείς) σου οφείλουμε πολλά.

Νίκος Τσώνης. Διάρκεια, εμπειρία, σταθερότητα, ποιότητα κι αξία, είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το Νίκο. Πάντοτε διαβασμένος, πάντοτε με σεβασμό σε όσους έχει απέναντί του (συνομιλητές και τηλεθεατές), διορατικός, έχει εκφωνήσει τις μεγαλύτερες διοργανώσεις του στίβου, κι αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι. Αν πρέπει να ξεχωρίσουμε κάποια στιγμή του, αυτή είναι σίγουρα η συνέντευξη της μεγάλης Βούλας Πατουλίδου, αμέσως μετά τον τερματισμό της στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992, με το ιστορικό «για την Ελλάδα ρε γαμώτο». Το «ευχαριστούμε» είναι λίγο.

Περικλής Μακρής. Βαθύς γνώστης και αυτός του αντικειμένου, ο Περικλής είναι ανερχόμενη δύναμη στο χώρο. Ήρεμος, ταπεινός και σεμνός, με ευγένεια πνεύματος, αποδεικνύει στην πράξη ότι τα βαθιά ποτάμια δεν κάνουνε θόρυβο, κι ότι είναι εκεί για τα δύσκολα. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την εκπληκτική του παρουσία στην κάλυψη του τελευταίου Ημιμαραθωνίου Αθηνών (20/04/2022). Υπό τις πλέον αντίξοες συνθήκες (παγετός, βροχή και έντονοι άνεμοι), ο Περικλής κι οι συνεργάτες του παρέμειναν στις θέσεις τους πλέον των 5 ωρών, δίνοντας τον καλύτερό τους εαυτό, χωρίς να πτοούνται από τις δυσκολίες. Όσοι δεν παρακολουθήσατε τη μετάδοση, αναζητήστε την ηλεκτρονικά στο youtube ή στο αρχείο της ΕΡΤ – μια εικόνα αξίζει πολλές χιλιάδες λέξεις, κι η εικόνα του βρεγμένου και ταλαιπωρημένου Περικλή να παραμένει αγέρωχος στο πόστο του είναι το καλύτερο διαπιστευτήριο για τις ικανότητές του. Για τον γράφοντα, εκείνη την ημέρα, μαζί με τον Καραϊσκο και την Ασημακοπούλου, ήταν κι ο Περικλής νικητής στον δικό του αγώνα. Εύγε!

Φάνης Σκύφτας. Σταθερή αξία κι ο Φάνης! Ως ραδιοφωνικός παρουσιαστής, είναι αυτό που λέμε αφανής ήρωας. Μέσω της εκπομπής του στην ΕΡΑ Σπορ, έχει προσφέρει πολλά στον μαζικό αθλητισμό, δίνοντας βήμα σε κάθε διοργάνωση ανά την επικράτεια και συμβάλλοντας έτσι στην προβολή διοργανώσεων που αλλιώς δεν θα είχαν τρόπο να επικοινωνήσουν με ένα ευρύτερο κοινό. Πολύπειρος, ευγενέστατος, αυθεντικός, με εύρος γνώσεων, είναι κι αυτός για τα δύσκολα. Δυσκολεύομαι να σκεφτώ πρόβλημα το οποίο δε θα μπορέσει να αντιμετωπίσει ο Φάνης – και για όλα τούτα έχει κερδίσει πανάξια την αγάπη και τον σεβασμό τόσο των αθλητών, όσο και των υπόλοιπων εμπλεκομένων με τον μαζικό αθλητισμό. Φάνη, μας δίνεις δύναμη να συνεχίζουμε. Ευχαριστούμε!

 

Κώστας Μότσης, Νίκος Αντωνιάδης. Μπορεί να μη βρίσκονται πλέον μαζί μας, όμως άφησαν πίσω τους μεγάλη παρακαταθήκη. Ο αείμνηστος Κώστας Μότσης ήταν εμπνευστής κι ιδρυτικό στέλεχος της ΕΡΑ Σπορ, ο δε Νίκος Αντωνιάδης με τη χαρακτηριστική κρυστάλλινη φωνή του μας έκανε να ανατριχιάσουμε όταν μετέδωσε ζωντανά το χρυσό του Κώστα Κεντέρη στα 200 μέτρα των Ολυμπιακών Αγώνων του Σίδνεϋ το 2000.

Μοναδικό έργο άφησαν πίσω τους και τρεις χαρισματικοί δάσκαλοι της δημοσιογραφίας, αρχιτέκτονες του οικοδομήματος της ΕΡΤ από το 1972 και μετά. Ο ευγενής Γιάννης Θεοδωρακόπουλος, ο ανεπανάληπτος Γιαννης Μαμουζέλος κι ο χαρισματικός αείμνηστος Βαγγέλης Φουντουκίδης (με τις αξέχαστες κι αυθεντικά λαϊκές ατάκες του).

Για το τέλος, κι όχι λιγότερο σημαντικοί, οι αντάρτες Κρητικοί της ΕΡΑ Σπορ. Ο Σήφης Βοτζάκης είναι στα του ποδοσφαίρου, σημαιοφόρος και συντονιστής. Οξυδέρκεια, φιλοσοφία, ορθή κρίση και σκέψη είναι τα χαρακτηριστικά του, ενώ διαθέτει και ένα εντυπωσιακό προσωπικό ποδοσφαιρικό αρχείο, από τα πληρέστερα στη χώρα μας. Ο Γιώργος Γιαλιτάκης ξεχωρίζει για το φιλότιμο, τη δημιουργικότητα και την πειθαρχία του, κι ο Κώστας Βασιλάκης, πολύπειρος και σεβαστός, συμπληρώνει την τριάδα. Όλοι τους έχουν συμβάλλει τα μέγιστα στο να διατηρείται υψηλό το επίπεδο της ΕΡΑ Σπορ. Και βέβαια, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στον πρώτο μεγάλο δάσκαλο της αθλητικογραφίας στην Κρήτη, τον αειθαλή κι αξιοσέβαστο Σώτο Παιδάκη.

Υστερόγραφο απαραίτητο και εδώ. Η αθλητική δημοσιογραφία στη χώρα μας βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο. Είτε μιλάμε για έντυπα είτε για ηλεκτρονικά μέσα, μια νέα γενιά αθλητικογράφων αναδύεται, εντός κι εκτός των κόλπων της ΕΡΤ. Όλα αυτά τα παιδιά συνεχίζουν το έργο των παλαιότερων, και επιφυλάσσομαι για περισσότερα στο μέλλον.

Γ. Αντί επιλόγου.

Θα ήθελα, έστω κι ετεροχρονισμένα, να αναφερθώ σε κάποιους αθλητές που ξεχώρισαν τις τελευταίες εβδομάδες. Η Κατερίνα Κούτλη πέτυχε μια μεγάλη διπλή νίκη στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Γυναικών (800 και 1500 μέτρα), και δείχνει εμφατικά ότι στο μέλλον θα μας απασχολήσει πολλαπλώς. Κατερίνα, όταν έγραφα το σχετικό άρθρο, δεν γνώριζα ότι θα συμμετάσχεις, καθώς δεν είχαν οριστικοποιηθεί οι πίνακες των συμμετεχόντων. Σε κάθε περίπτωση – πολλά πολλά συγχαρητήρια σε σένα και στον άξιο προπονητή σου Δημήτριο Πλατή. Τα καλύτερα έρχονται, θα δεις! Οι Κώστας και Νίκος Σταμούλης πραγματοποίησαν επίσης μεγάλες εμφανίσεις. Ο Κώστας στο Βέλγιο έκανε μεγάλο ατομικό ρεκόρ στα 5 χιλιόμετρα (14’02’’), ενώ πέτυχε επίσης μεγάλο ατομικό ρεκόρ και εντός των συνόρων, στα 3000 μέτρα του Πανελληνίου Πρωταθλήματος (8’22’’ υπό αντίξοες συνθήκες – η απουσία συναγωνισμού δεν μειώνει σε τίποτα την επιτυχία του). Ο αδερφός του Νίκος, στην ίδια διοργάνωση πέτυχε κι εκείνος ατομικό ρεκόρ (8’24’’). Κώστα, φαίνεσαι έτοιμος για τον επικείμενο ΑΜΑ – τι λες; Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν και στον ακούραστο κόουτς σας, κο Χαράλαμπο Ποοσονίδη. Μεγάλη άτυχη στον αγώνα των 1500 μέτρων γυναικών στάθηκε η Αναστασία Μαρινάκου, πέφτοντας την τελευταία στιγμή, σχεδόν στη γραμμή του τερματισμού. Αναστασία, ως πρωταθλήτρια ξέρεις ότι στη ζωή δε μετράει το πόσες φορές πέφτεις αλλά το πόσες φορές σηκώνεσαι… Απόλυτα δικαιολογημένη η πίκρα, άσε το ωστόσο πίσω σου. Με το παρελθόν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, με το μέλλον ωστόσο μπορούμε να κάνουμε τα πάντα! Τα καλύτερα είναι μπροστά σου, διαθέτεις πείσμα, θέληση και ψυχή, έχεις χρυσή καρδιά, και μια ατυχία δεν αρκεί για να θαμπώσει το αστέρι σου. Με το καλό στα επόμενα! Μιλώντας για ατυχίες, οφείλουμε να σταθούμε και στη Στεφανία Λεοντιάδου , η οποία στον αγώνα των 5 χιλιομέτρων του Πανελληνίου Πρωταθλήματος παρέδωσε μαθήματα ψυχικής δύναμης. Για την ιστορία και την ενημέρωση των αναγνωστών, 600 μέτρα πριν τον τερματισμό η Στεφανία υπέστη κάταγμα (!) περόνης. Παρ’ όλα αυτά, δικαιολογώντας απόλυτα τον χαρακτηρισμό «πειρατίνα» που τη συνοδεύει, συνέχισε και κατόρθωσε να ολοκληρώσει τον αγώνα έπειτα από υπεράνθρωπη προσπάθεια. Όσοι δεν παρακολουθήσατε τον αγώνα, αναζητήστε διαδικτυακά τη μετάδοση της ΕΡΤ, η εικόνα της Στεφανίας πριν τον τερματισμό είναι μάθημα ζωής. Στεφανία, ο πόνος πάντα φεύγει – αυτό που μένει είναι το τι έκανες τη δύσκολη στιγμή. Κι εσύ μας έκανες να υποκλιθούμε… Καλή επιστροφή στην ενεργό δράση, σιδερένια!

 

ΥΓ1: Την ερχόμενη Κυριακή 21/08 θα λάβουν χώρα στο Οροπέδιο Λασιθίου οι 41^οι Δικταίοι Αγώνες. Θα είμαστε για άλλη μια χρονιά εκεί, σε έναν από τους παλιότερους λαϊκούς αγώνες δρόμου στη χώρα μας, που διοργανώνονται αδιαλείπτως τα τελευταία 40 χρόνια. Εξαιρετική φιλοξενία, πανέμορφο τοπίο, γραφικά χωριά, απαιτητική διαδρομή (24,500 μέτρα σε 800 μέτρα υψόμετρο), ιστορικός χαρακτήρας – όσοι δεν έχετε συμμετάσχει στο παρελθόν κι έχετε εφέτος την ευκαιρία, δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε!

ΥΓ2: Η ευφυΐα δεν υπήρξε ποτέ κοινό αγαθό. Η ευφυΐα αναγνωρίζεται, αλλά δεν ορίζεται. Και να θυμάστε, σκέπτομαι άρα υπάρχω.

Ηράκλειο, 19/08/2022

Με τιμή, Στέφανος Αντωνάκης