Ένα κλαδί αγριελιάς. Πρώτη ύλη για τον κότινο, το ταπεινό και πολύτιμο στεφάνι – έπαθλο των Ολυμπιονικών στην αρχαιότητα, με το οποίο στέφθηκε και ο πρώτος νικητής του Μαραθωνίου Δρόμου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Αθήνα, ο Σπύρος Λούης. Κι είναι εκείνο το κλαδί που επέλεξε ως θέμα του μεταλλίου για το φετινό Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας, ο δημιουργός του, ο διεθνώς καταξιωμένος εικαστικός, Κώστας Τσόκλης.

Αγώνας αντοχής ο Μαραθώνιος, μια μάχη που δίνει κάθε δρομέας για 42.195 μ. με τον ίδιο του τον εαυτό, έως τη στιγμή που θα τερματίσει στο Καλλιμάρμαρο. Και η προσπάθεια του αυτή δεν θα μπορούσε να επιβραβευθεί με καλύτερο τρόπο από τον κλάδο ελαίας.

 

Προστασία από τους θεούς προσέφερε σε όσους τον φορούσαν στην αρχαιότητα, σύμβολο ειρήνης στην εποχή μας, ο κότινος φέρει ξεχωριστή σημασία, γι’ αυτό και τιμητικά επιλέχθηκε να στέψει και τα κεφάλια των νικητών των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, όταν το κορυφαίο αθλητικό γεγονός του αρχαίου ελληνικού κόσμου αναγεννήθηκε στην Αθήνα, το 1896. Και σήμερα αποτελεί το θέμα του πέμπτου, κατά σειρά, μεταλλίου, της ειδικής σειράς που καθιέρωσε ο ΣΕΓΑΣ, και το οποίο φιλοτεχνείται κάθε χρόνο και από διαφορετικό σπουδαίο Έλληνα καλλιτέχνη.

Ο σπουδαίος ζωγράφος έδωσε σήμερα το παρών στην πρώτη συνέντευξη Τύπου για τον 41ο ΑΜΑ και η παρουσία του συγκίνησε τους παρευρισκόμενους.

“Μεγάλη τιμή για εμένα να είμαι σήμερα εδώ. Έχω την αίσθηση πως όσο μπορούμε να βάζουμε το ένα μας πόδι μπροστά στο άλλο και να προχωράμε, αργά ή γρήγορα θα φτάσουμε στον προορισμό μας αρκεί το μήνυμα που μεταφέρουμε να είναι τιμητικό για μας και παρήγορο για αυτούς που θα το λάβουν. Xαίρομαι που το μετάλλιο αυτό (που έχω την τιμή να φέρει το όνομά μου), θα απονεμηθεί σε όλους εκείνους που θα προσπαθήσουν να ολοκληρώσουν έναν άθλο, χωρίς να έχουν ως πρόθεση το “νικᾶν”. Όσο για το μήνυμα, ας είναι: Όχι πια νικητές και νικημένοι.

Ας αφήσουμε στην άκρη τα χρονόμετρα και ας χαρούμε τη γιορτή, διδασκόμενοι από το παράδειγμα: επιθυμία, προσπάθεια, ολοκλήρωση. Έτσι είτε αλλιώς, στην εποχή μας, τα μηνύματα καλά ή κακά, μας έρχονται ηλεκτρονικά, ακαριαία”, είπε μεταξύ άλλων ο κ. Τσόκλης, ο οποίος ήταν και ο πρώτος που έλαβε το μετάλλιο, από τα χέρια της προέδρου του ΣΕΓΑΣ, Σοφίας Σακοράφα.

Ποιος είναι ο Κώστας Τσόκλης

Γεννήθηκε το 1930 στην Αθήνα. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ ως εξαιρετικό ταλέντο. Το 1957 με υποτροφία του ΙΚΥ συνεχίζει τις σπουδές του στη Ρώμη, όπου μαζί με τους Νίκο Κεσσανλή, Βλάση Κανιάρη, Μίμη Κοντό και Γιάννη Γαΐτη ιδρύουν το Gruppo Sigma. Δουλεύουν μαζί και εκθέτουν στη Νάπολη και στη Μπολόνια. Μετά τη Ρώμη, ζει στο Παρίσι και στο Βερολίνο. Έρχεται σε επαφή με σπουδαίες προσωπικότητες των τεχνών, καλλιτέχνες, γκαλερίστες, κριτικούς τέχνης. Η Τέχνη του ξεχωρίζει, διακρίνεται. Από το 1968 και μετά ξεκινάει η μεγάλη διεθνής αναγνώριση της δημιουργίας του με τα προοπτικά αντικείμενα και με τη συνεργασία του με τη γκαλερί Sonnabend. Ο Κώστας Τσόκλης είναι ο καλλιτέχνης που αξιοποίησε όσο κανένας άλλος στην Ιστορία της Σύγχρονης Τέχνης, τόσο ως θέμα όσο ως μέσο -υλικό, τα πιο ταπεινά αντικείμενα (ένα “Καμένο σπίρτο”, μια πέτρα, λίγο πριονίδι, λίγο χώμα, ένα χαρτάκι κ.ά.) φτάνοντας στην Ιδέα ως έργο τέχνης. Με πλήρη άνεση περνάει από το ελάχιστο, το Τίποτα σε τεράστιας κλίμακας εικαστικές επεμβάσεις και περιβάλλοντα: στην Πλάκα το 1984, στην Τήνο το 2006 και στη Σπιναλόγκα το 2012.

Είναι ο δημιουργός της “Ζωντανής Ζωγραφικής”, την οποία πρωτοπαρουσίασε το 1986 στη Μπιενάλε της Βενετίας, με το “Καμακωμένο Ψάρι και τα κινούμενα πορτραίτα”, μια μορφή τέχνης που συνδύαζε για πρώτη φορά τη ζωγραφική με την κινηματογραφική προβολή και και τον έκανε να ξεχωρίσει σε διεθνές επίπεδο και μέσα στην Ιστορία της Τέχνης.

Ο Τσόκλης αγάπησε και εξακολουθεί να αγαπά με πάθος την Τέχνη. Η ζωή και το έργο του είναι πάντα αλληλένδετες. Έργα τρισδιάστατα, περιβάλλοντα, εικαστικές επεμβάσεις, performances αλλά και ο Λόγος του εξίσου σημαντικός. Με 120 ατομικές εκθέσεις του ανά τον κόσμο, μελετώντας τον Catalogue Raisonné του συνόλου του έργου του (εκδ. ΜΕΛΙΣΣΑ, Αθήνα 2022, επιμ. Χρυσάνθης Κουτσουράκη), σ´αυτή την μακρόχρονη πορεία του συνειδητοποιεί κανείς ότι πρόκειται για ένα διαρκές και σημαντικό μάθημα στην Ιστορία της Τέχνης.

Το 2011 εγκαινιάζεται το “Μουσείο Κώστα Τσόκλη” στην Τήνο, όπου συγκεντρώνεται το πνευματικό και υλικό κεφάλαιο που ο Τσόκλης δημιούργησε με το χέρι του και το ταλέντο του, προσφορά στις επόμενες γενιές και στους μελετητές του μέλλοντος.

Αυτή τη χρονιά (2023 -2024) δημιούργησε με το ίδιο πάθος το μνημειακό έργο “Δέος” διαστάσεων 14μ. ύψος x 17μ. μήκος (διαιρούμενο σε 90 αυτόνομους πίνακες) μέσω του οποίου θέλει να εκφράσει την αγωνία του για το κατακλυσμιαίο φαινόμενο της τεχνολογίας.

Πηγή: segas.gr