Ιούνιος 2015. Το Ηράκλειο φιλοξενεί τη μεγαλύτερη μέχρι σήμερα αθλητική διοργάνωση στίβου που έχει διεξαχθεί ποτέ στη πόλη. Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εθνικών Ομάδων «Μπρούνο Ζάουλι». Δεν θα μπορούσα να λείψω από αυτό το αθλητικό ραντεβού, ωστόσο δεν μου αρκούσε να περιοριστώ στη θέση του θεατή. Έτσι από τη πρώτη στιγμή που άνοιξε η διαδικασία εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τους εθελοντές , δήλωσα παρών, επιδιώκοντας να ζήσω το αθλητικό γεγονός στη πόλη μου από τα «μέσα» και να στηρίξω διαθέτοντας προσωπικό χρόνο, τις αυξημένες ανάγκες της διοργάνωσης. Η αίτηση έγινε δεκτή και στη πρώτη συνάντηση με τους υπεύθυνους της διοργάνωσης ζητήθηκε έστω και ως απλό ενδιαφέρον να δηλώσει κάθε εθελοντής σε ποιο τομέα θα ήθελε να συνδράμει. Δεν είχα δεύτερες σκέψεις. Το Doping Control εξιτάρει όχι μόνο το αθλητικό μου ενδιαφέρον αλλά και το επαγγελματικό. Έτσι στην επόμενη συνάντηση παραμονές της έναρξης της διοργάνωσης στελέχη του ΕΣΚΑΝ (Εθνικό Συμβούλιο Καταπολέμησης Ντόπινγκ) μας ενημέρωσαν αναλυτικά για τις αρμοδιότητες μας και κυρίως για την υπευθυνότητα που οφείλαμε να επιδείξουμε κατά την εκτέλεση της διαδικασίας ελέγχου -σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Κώδικα Άντι-Ντόπινγκ (World Anti-Doping Code)-, για την οποία θα επικουρούσαμε το επιστημονικό προσωπικό της ανεξάρτητης αρχής.

Την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων μας κάθε εθελοντής (8 συνολικά άνδρες και γυναίκες) «χρεώθηκε» και σε ένα στέλεχος του ΕΣΚΑΝ. Έτσι τα κλιμάκια ελέγχου χωρίστηκαν σε οχτώ δυάδες (ΕΣΚΑΝ-Εθελοντής). Η δουλειά μας ήταν συγκεκριμένη και απαιτούσε ακρίβεια. Λίγα λεπτά πριν την έναρξη του αγωνίσματος και ποτέ αρκετή ώρα νωρίτερα ενημερωνόμασταν από τον ΕΣΚΑΝ ποιος αθλητής θα περνούσε από έλεγχο όχι βάσει ονόματος αλλά βάσει θέσης. Με την ολοκλήρωση της προσπάθειας του αθλητή, είμαστε υποχρεωμένοι να τον πλησιάσουμε και να τον ενημερώσουμε το εξής: «Σας ενημερώνουμε ότι έχετε επιλεγεί για να υποβληθείτε σε έλεγχο Doping. Παρακαλώ ακολουθήστε με και μην απομακρυνθείτε για κανένα λόγο και χωρίς προηγουμένως ενημέρωση».

 

Η «δουλειά» κυλούσε ομαλά. Μέχρι που ένα περιστατικό έμελλε να μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου και να «δικαιώσει» την τότε αίσθηση μου έξι χρόνια μετά. Στον αγώνα των 400 μέτρων με εμπόδια ανδρών έχω ενημερωθεί ότι αναλαμβάνω τον αθλητή που θα τερματίσει στη 2^η θέση. Στη κούρσα η Ελβετία ήταν εκείνη που τερμάτισε στη δεύτερη θέση και την εκπροσώπησε ο 27χρονος τότε Karim Hussein.Τον άφησα να πάρει μια ανάσα και αμέσως μετά τον πλησίασα ακολουθώντας ακριβώς την ίδια διαδικασία που είχα τηρήσει βάσει του πρωτοκόλλου και για αρκετούς αθλητές νωρίτερα πριν τον Ελβετό. «Καλησπέρα και συγχαρητήρια για την κούρσα σας. Σας ενημερώνουμε ότι έχετε επιλεγεί για να υποβληθείτε σε έλεγχο Doping. Παρακαλώ ακολουθήστε με και μην απομακρυνθείτε για κανένα λόγο και χωρίς προηγουμένως ενημέρωση». Ακόμη και σήμερα θυμάμαι το βλέμμα του, την όψη του προσώπου του, το ρίγος που διαπέρασε το κορμί του στο άκουσμα της ανακοίνωσης. Ήταν εμφανές αυτό που ένοιωθε. Σαν να έχανε τη γη κάτω από τα πόδια. Σαστίζει για λίγα δευτερόλεπτα και μου απαντά επαναλαμβάνοντας με σχεδόν τρεμάμενη φωνή , «Θέλω τον προπονητή μου, θέλω τον προπονητή μου». Άμεσα ενημερώνω τον Ιατρό του ΕΣΚΑΝ για το αίτημα του αθλητή και εκείνος μου εξηγεί ότι ο αθλητής μπορεί να συναντηθεί με τον προπονητή του εφόσον το επιθυμεί στην αίθουσα αναμονής που είχε προβλεφθεί για τους αθλητές που περνούν από έλεγχο Doping. Aπό εκείνη τη στιγμή η συνοδεία του Ελβετού θύμιζε λίγο θρίλερ. Ζωγραφισμένη η αγωνία στο πρόσωπο του κάθε λεπτό. Περίπου 1 ώρα έμεινα μαζί του ως συνοδός του και αυτά τα 60 λεπτά ήταν αρκετά για να αποτυπώσω κάθε αλλαγή συναισθημάτων που «ζωγραφιζόταν» στο πρόσωπο του. Σίγουρα δε θύμιζε σε καμία περίπτωση αθλητή που μόλις έχει τερματίσει στη 2^η θέση δίνοντας σπουδαία βαθμολογική ώθηση στη χώρα του για το πρωτάθλημα των Εθνικών Ομάδων. Περισσότερο έμοιαζε με οδηγό που έχει εμπλακεί σε σοβαρό τροχαίο δυστύχημα και μάλιστα με υπαιτιότητα του.

Όταν έφτασε η ώρα για να περάσει από έλεγχο (δηλαδή να δώσει ούρα) δεν άντεξα και αστειευόμενος στον ιατρό του ΕΣΚΑΝ του είπα ότι νομίζω ότι άδικα υποβάλλεται σε έλεγχο. Με ρώτησε γιατί το λέω αυτό και του εξήγησα ότι επί 1 ώρα μου έχει πει με κάθε τρόπο με τη γλώσσα του σώματος του, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα του ελέγχου. Ο Ιατρός δεν αποκρίθηκε αλλά σίγουρα από την εμπειρία του κατανόησε πλήρως τι είχε μεσολαβήσει.

Ο έλεγχος ολοκληρώθηκε ο αθλητής αποχώρησε, η διοργάνωση στο Ηράκλειο στέφθηκε με επιτυχία και εκ τότε δεν ξαναέμαθα για το αποτέλεσμα του τεστ για αυτόν τον αθλητή που άφησε ανεξίτηλες αυτές τις σκηνές στη μνήμη μου. Σε μεγάλα πρωταθλήματα ευρωπαϊκά και παγκόσμια, τον συναντούσα τηλεοπτικώς παρακολουθώντας τους αγώνες και πάντα επέστρεφα στο 2015. Μέχρι που ήρθε το Τόκιο. Για να είμαι πιο ακριβής λίγα 24ωρα πριν το Τόκιο. Παραμονές της άφιξης του στην Ιαπωνική Πρωτεύουσα, η Ελβετική Ομοσπονδία ανακοίνωσε ότι είναι αναγκασμένη να τον αποκλείσει, μαντέψτε για ποιο λόγο;

Σχεδόν ένα μήνα νωρίτερα είχε συμμετάσχει στο Ελβετικό πρωτάθλημα και εκεί του διενεργήθηκε ένας ακόμη έλεγχος μετά τον τερματισμό για να διαπιστωθεί στη συνέχεια ότι έτρεξε ντοπαρισμένος.

Το ενδιαφέρον είναι η εξήγηση που έδωσε ο 33χρονος σήμερα Ελβετός πρωταθλητής, αποδίδοντας το ντοπάρισμα του στο λάθος όπως ισχυρίστηκε να δοκιμάσει κάτι παστίλιες ενώ περίμενε να ελεγχθεί(!). Το 2015 αναζητούσε εναγωνίως τον προπονητή του, 6 χρόνια μετά αναζητούσε εναγωνίως ενεργειακές παστίλιες για να τονωθεί ενεργειακά ενώ βρισκόταν στην αναμονή για να δώσει δείγμα ούρων.

Τι περιείχαν αυτές οι «αθώες» παστίλιες εκτός από ενέργεια; Mεταξύ άλλων την δραστική ουσία Gly-Coramin. Εκτός από ενέργεια, βοηθάει στην αναπνοή και την κυκλοφορία του αίματος ώστε μεταφέρεται μεγαλύτερη ποσότητα οξυγόνου. Από όλα τα ενεργειακά φρούτα ή ακόμη και ενεργειακά συμπληρώματα όπως μια μπάρα υδατανθράκων ο συγκεκριμένος αθλητής επέλεξε αυτές τις παστίλιες και μάλιστα ισχυριζόμενος ότι τις κατανάλωσε μετά τον αγώνα και όχι πριν(γεγονός που δεν μπορεί να ελεγχθεί).

 

Το ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο ίδιος ο αθλητής σε δήλωσή του υποστήριξε ότι «Γνώριζα ότι η ουσία δεν επιτρέπεται να καταναλώνεται όταν συμμετέχεις σε αγώνα αλλά είναι νόμιμη στην προπόνηση» .Δηλαδή μας λέει ότι ενώ γνώριζε ότι είναι η παράνομη η χρήση της , εκείνος επέλεξε να την καταναλώσει και μάλιστα ενώ ήταν ήδη γνωστό ότι θα περάσει από έλεγχο, αφού και πάλι κατά δήλωση του έκανε χρήση το διάστημα που περίμενε στην αναμονή για να δώσει δείγμα για έλεγχο.

 Επίσης με τον ίδιο ισχυρισμό παραδέχεται έμμεσα ότι κάνει χρήση της ουσίας κατά τη διάρκεια της προπονητικής φάσης του, γεγονός που σημαίνει ότι εάν καλούνταν να περάσει από αιφνίδιο έλεγχο, τότε και πάλι θα βρισκόταν ντοπαρισμένος.

Η περίπτωση του Ελβετού έρχεται να επιβεβαιώσει τον κανόνα των φαιδρών δικαιολογιών που ανασύρουν σχεδόν όλοι οι αθλητές όταν εντοπίζονται να έχουν κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις. Την ίδια ώρα όμως έρχεται να επιβεβαιώσει και κάτι ακόμη που το γνωρίζουμε καλά στη χώρα μας μέσω λαϊκών θυμοσοφιών. Όπως λόγου χάρη το: «Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δε θέλει».

Το ότι βρέθηκε ντοπαρισμένος το 2021 επιβεβαιώνει ότι έτρεξε και στο Ηράκλειο το 2015 ντοπαρισμένος; Oχι φυσικά, από τη στιγμή που ελέγχθηκε και τουλάχιστον δεν μάθαμε ότι προέκυψε κάποιο θέμα με το δείγμα του.

Ίσως εκείνη τη περίοδο να μην είχαν ανακαλυφθεί... οι παστίλιες.