Ο Μανώλης Πούρικας ολοκλήρωσε πριν από λίγες ημέρες την πιο κουραστική χρονιά στην μέχρι τώρα πορεία του στο τρέξιμο, η οποία όμως συνδυάστηκε και με τις μεγαλύτερες ανταμοιβές. Ο Έλληνας δρομέας από την Ελασσόνα, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει καταφέρει μέσω της προπόνησης και της βελτίωσης να σημειώσει αρκετές διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό εντός και εκτός στίβου, κατάφερε να πάει ένα… βήμα παραπάνω, αφού επέστρεψε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στους αγώνες, μετά από μία «σχετικά αδρανή 3ετία».

 

Στα 24 του, ο αθλητής του Θοδωρή Δαβιώτη έχει πλέον ολοκληρώσει τις σπουδές του και ζει από το 2021 στην Πάτρα, όπου ζει, εργάζεται και προπονείται. Η φετινή σεζόν σίγουρα είναι μία χρονιά – σταθμός για τον ίδιο σε αγωνιστικό επίπεδο, αφού σημείωσε ατομικά ρεκόρ, κατέκτησε μετάλλια, ενώ ως «κερασάκι στην τούρτα» ήρθε η συμμετοχή με την Εθνική Ελλάδας στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ορεινού τρεξίματος, μία πάρα πολύ σημαντική εμπειρία για τον ίδιο, αλλά και όλους τους αθλητές της Ελληνικής αποστολής.

Ο Μανώλης Πούρικας παραχώρησε μία μεγάλη συνέντευξη στο Runbeat, στην οποία επιχειρεί να κάνει έναν απολογισμό της περασμένης, κορυφαίας σεζόν στην μέχρι τώρα καριέρα του, όπου μιλάει αναλυτικά για όλους τους αγώνες όπου έλαβε μέρος και περιγράφει με μεγάλη λεπτομέρεια τα συναισθήματα και τις εμπειρίες του.

«Ήθελα να συνδυάσω την δουλειά με το κυνήγι καλύτερων επιδόσεων σε δρόμο, βουνό, και στίβο»

Μανώλη, μίλησε μας για τις τελευταίες χρονιές σου, πως είναι η ζωή σου και πως συνδυάζεις την δουλειά με τις προπονήσεις;

«Για να σας περιγράψω ακριβέστερα τη ροή της φετινής σεζόν, πρέπει να γυρίσουμε μία σεζόν πίσω, δηλαδή σε αυτή του 2021-22. Την προηγούμενη σεζόν λοιπόν, έχοντας την βαφτίσει "χρονιά προσαρμογής", δεν είχα συγκεκριμένες απαιτήσεις, ούτε συγκεκριμένους στόχους. Ήθελα απλά να δω πως θα κυλήσουν τα πράγματα όντας πια εργαζόμενος και ανεξάρτητος ενήλικας (περίεργο αυτό, παρότι 24, νιώθω ακόμη 16).

Προερχόμουν από μια σχετικά αδρανή 3ετία αθλητικά λόγω υποχρεώσεων φοίτησης στην Αθήνα, και όταν αυτά τελείωσαν, βρέθηκα το καλοκαίρι του '21 στην Πάτρα όπου ζω και εργάζομαι μέχρι και σήμερα.

 

Άλλαξα πρόγραμμα και συνήθειες, μεταπήδησα από το στάδιο της φοίτησης στο στάδιο της δουλειάς αρκετά γρήγορα και βρισκόμουν ας πούμε ξανά στο 0. Όντας ξανά μόνος, χωρίς να βρίσκομαι υπό την αιγίδα των γονέων μου δηλαδή, έβαλα τον εαυτό μου σε μια διαδικασία να δει αφενός πως θα καταφέρει να βιοποριστεί, αφετέρου πως θα τα συνδυάσει όλα αυτά με το "κυνήγι" καλύτερων επιδόσεων σε δρόμο, βουνό, και στίβο».

Γιατί έδωσες έμφαση στο ορεινό τρέξιμο την περασμένη σεζόν;

«Η "χρονιά προσαρμογής" παραδόξως έκλεισε με αρκετά θετικό πρόσημο, και έχοντας σημειώσει κάποιες σημαντικές (για μένα) διακρίσεις στο ορεινό τρέξιμο χωρίς ιδιαίτερα στοχευμένη προπόνηση, αποφάσισα για τη σεζόν 2022-23 να δώσω εκεί περισσότερη έμφαση. Ο μεγάλος μου στόχος θα ήταν το πανελλήνιο πρωτάθλημα ορεινού δρόμου στη Δεσκάτη τον Απρίλιο του '23, όμως αυτά θα τα πούμε σε λίγο».

Ζητήσαμε από τον Μανώλη να μας κάνει έναν απολογισμό της περασμένης σεζόν του, με τον ίδιο να μας μιλάει αναλυτικά για τον κάθε αγώνα που έδωσε ξεχωριστά, και μοιράστηκε μαζί μας τα συναισθήματα και τις σκέψεις του.

-5km Run Greece Πάτρας 2022, 2η θέση, 15:48.

«Στην -εντελώς- αρχή της σεζόν, τρέχω ένα 5άρι στη νέα μου πόλη γιατί είχα ανάγκη από κάτι ζωηρό και γρήγορο για να πάρω τα πάνω μου. Περίμενα κάτι κοντά σε 16:40, έναν χρόνο που θα με ικανοποιούσε πλήρως. Το πώς κατάφερα να κάνω μέχρι και ατομικό ρεκόρ, αυτό μόνο ο προπονητής μου (Θοδωρής Δαβιώτης) μπορεί να σας το εξηγήσει, εγώ δυστυχώς δεν κατάφερα ποτέ».

-10km Αυθεντικού Μαραθωνίου Αθήνας, 32:55.

«Ατομικό ρεκόρ, και δεν θα μπορούσα να χαρώ περισσότερο που πλέον το ρεκόρ μου θα γράφει "32" μπροστά».

-Χειμωνιάτικος Ενιπέας, 25km - 1.700m θετικής υψομετρικής.

«Έφυγα παίρνοντας την 6η θέση, πίσω από 5 καταξιωμένα ονόματα στο ελληνικό ορεινό τρέξιμο, όμως δεν έχω μέτρο σύγκρισης όσον αφορά την επίδοση μιας και δεν είχα ξανατρέξει στη συγκεκριμένη διοργάνωση. Ένας αγώνας αρκετά έξω από τα νερά μου, τόσο χιλιομετρικά, όσο υψομετρικά και τεχνικά. Έπρεπε να "τριφτώ" λίγο και με αυτά τα είδη αγώνων όμως, μιας και αύριο-μεθαύριο ίσως χρειαστεί να μεταπηδήσω οριστικά σε αυτού του είδους τους αγώνες για να δοκιμαστώ με "κάθε επισημότητα"».

- Koumaria Trail Race 21km, 1η θέση.

«Ως κάτοικος Πάτρας πλέον, όφειλα να τιμήσω τον μοναδικό ορεινό αγώνα της στα μονοπάτια τα οποία πλέον προπονούμαι, και μπορώ να πω ότι πήγε καλά!

Ώρα για λίγη ευθεία τώρα, μιας και πρώτον ο προπονητής μου πιστεύει ακράδαντα στην αξιοποίηση της δρομικής ικανότητας στο ορεινό τρέξιμο, αφετέρου το ορεινό τρέξιμο είναι το καταφύγιο μου όταν κινδυνεύω να "βαρεθώ" την ευθεία. Ούτως ή άλλως, στην ευθεία δόξα τω θεώ δεν κινδύνευα σε καμία περίπτωση να πιάσω κάποιο όριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οπότε ακολούθησα τον δρόμο που θα με διασκέδαζε περισσότερο».

Koumaria Trail Race, Πάτρα, Λόφος Ομπλού

«Στο διάστημα που μεσολαβεί ωστόσο, συμβαίνει κάτι αρκετά ενθαρρυντικό και ευχάριστο. Η Saucony έρχεται σε επαφή μαζί μου και γίνομαι μέλος της ομάδας της. Πράγμα ιδιαίτερα βολικό, μιας και είναι ίσως η μόνη εταιρεία, το μόνο Brand που προσφέρει τόσο επιλογές για τρέξιμο στην ευθεία, όσο και στο βουνό, παρέχοντας την ίδια, τρομακτικά καλή ποιότητα. Είναι αρκετά δύσκολο να βρεις παπούτσια βουνού αλλά και ευθείας από την ίδια μάρκα, ενώ ταυτόχρονα να είσαι εξίσου ικανοποιημένος από αυτά. Συνήθως, κάπου, κάτι θα υστερεί. Στη Saucony αυτό δεν συμβαίνει, και κάτι ακόμη καλύτερο είναι πως ο εξοπλισμός μας φτάνει σε δεκάδες κομμάτια κάθε φορά».

- Ημιμαραθώνιος Αθήνας. 1:14:19.

«Επιτέλους, κάτι καλό (και αντιπροσωπευτικό) πάει να γίνει στον Ημιμαραθώνιο μου! Ευχαριστήθηκα κάθε μέτρο του αγώνα. Ο αγώνας στόχος πλησιάζει, ώρα να συγκεντρωθούμε».

Ημιμαραθώνιος Αθήνας 2023

«Εξωγήινος ο Φώτης Ζησιμόπουλος»

- Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ορεινού τρεξίματος, Δεσκάτη. 2η θέση.

Ο αγώνας αυτός (αν όλα πήγαιναν καλά) θα ήταν το εισιτήριο για την πρώτη μου συμμετοχή με την Εθνική Ομάδα σε διεθνή διοργάνωση, μια επιδίωξη-όνειρο κάθε παιδιού που ασχολείται με το στίβο. Ευρισκόμενος ανάμεσα σε τεράστια ονόματα για τα ελληνικά δεδομένα (υπήρξαν και απουσίες βέβαια), βρέθηκα σε αρκετά καλή μέρα, και κάθε λεπτό προπόνησης σε αυτά τα 7 χρόνια που τρέχω, ανταμείφθηκε με μια 2η θέση, πίσω μονάχα από τον "εξωγήινο" Φώτη Ζησιμόπουλο.

 

Η κλήση στην Εθνική για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα

«Εκεί ακριβώς είναι όμως που έρχεται μια έκπληξη. Μας ανακοινώνεται πως αντί του Βαλκανικού Πρωταθλήματος, θα εκπροσωπήσουμε την Ελλάδα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα με τις αποστάσεις των αγώνων να γίνονται 45 και 80 χιλιόμετρα αντίστοιχα. Δεν ήταν ευχάριστα αυτά τα νέα για κάποιον που ο απαιτητικότερος αγώνας του ήταν ο Ενιπέας μέχρι εκείνη τη στιγμή, αλλά δεν θα άφηνα τα γαλανόλευκα τόσο εύκολα. Είχε έρθει η ώρα για νέες προσαρμογές».

- Tihio Race, 20km. «Κέρδισα τον αγώνα στο Τείχιο, σε μια διοργάνωση της οποίας τους ανθρώπους τιμώ και θα τιμώ κάθε χρόνο. Για όποιον πιθανώς δεν το γνωρίζει, το Tihio Race από το καλοκαίρι του 2022 είναι υποστηρικτής και χορηγός μου».

Tihio Race 2023, στο 16ο χιλιόμετρο

- Ursa Trail 20km, 5η θέση. «Το Μέτσοβο φέτος δεν μου βγήκε. Και δεν πειράζει. Μακάρι αυτά να ήταν τα προβλήματα της ζωής, αντί για να βγαίνεις 1ος, να βγαίνεις 5ος σε έναν εξαιρετικό αγώνα σε κάθε του μεριά».

Ursa Trail 2023, Μέτσοβο

«Ελπίζω να με αξιώσει ο θεός να συμμετάσχω ξανά σε τέτοιες διοργανώσεις και να χτίσω αναμνήσεις για το υπόλοιπο της ζωής μου»

- Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ορεινού Τρεξίματος, 45km με 3.600m θετικής υψομετρικής.

«Όσον αφορά το παγκόσμιο πρωτάθλημα τώρα, αυτό είναι ένα ξεχωριστό άρθρο από μόνο του. Στο βίντεό μου περιγράφω εκτενώς τις σκέψεις μου γι’ αυτό τον αγώνα. Εν ολίγοις, επρόκειτο για μια εμπειρία ζωής. Τόσο η εκπροσώπηση της χώρας με την εθνική ομάδα, όσο και η συμμετοχή μου στον αγώνα βρισκόμενος δίπλα από καταξιωμένους αθλητές, ήταν κάτι που δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια, να οπτικοποιηθεί σε βίντεο ή εικόνα, ούτε προφανώς να αγοραστεί με όλα τα χρήματα του κόσμου.

Ελπίζω να με αξιώσει ο θεός να συμμετάσχω ξανά σε τέτοιες διοργανώσεις και να χτίσω αναμνήσεις για το υπόλοιπο της ζωής μου.

Στα των αριθμών τώρα, κατέκτησα την 122η θέση με 6 ώρες και 2', και δυστυχώς, εδώ πάλι δεν μπορώ να ξέρω αν πρόκειται για μια καλή επίδοση, μπορώ ωστόσο να την θεωρήσω μέτρια προς κακή έτσι ώστε να έχω ένα κίνητρο να βελτιώνομαι προς κάθε κατεύθυνση».

-Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανοιχτού στίβου, Βόλος, 3.000μ με φυσικά εμπόδια, 10η θέση, 9:34, ατομικό ρεκόρ.

«"Παράξενη" προσθήκη στο δρομικό καλεντάρι μου, αλλά επιτρέψτε μου να την δικαιολογήσω. Το πολύ βουνό και ο πολύς δρόμος, με έκαναν να νοσταλγώ το "στιβικό" αγώνισμα μου, το πάντα ενδιαφέρον και εντυπωσιακό στιπλ. Μου είχε λείψει η ταχύτητα, οι γρήγορες διαλειμματικές στο γήπεδο, τα εμπόδια, τα καρφιά στα πόδια μου, και έχοντας ξεκινήσει τα τελευταία 2 χρόνια να δίνω μεγαλύτερη αξία στην ευχαρίστηση που αντλώ από οτιδήποτε κάνω, λέω "Αφού σου έλειψε, κάντο. Θα βρει τρόπο ο κόουτς να το μετατρέψει σε όπλο μας για το βουνό που απομένει.". Και έτσι κι έγινε. Και να που αποκτήσαμε και ένα ατομικό ρεκόρ με σχεδόν μηδαμινή προπόνηση στίβου».

Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανοικτού στίβου 2023

- Ζαγόρι 21km, 1η θέση, ρεκόρ διαδρομής.

«Το Ζαγόρι είναι παραδοσιακά ο τελευταίος μου αγώνας σε κάθε σεζόν γι' αυτό και πάντα κυνηγάω να κλείνω καλά τη χρονιά μου. Φέτος ήμουν αρκετά καλά στον αγώνα παρόλη τη συσσωρευμένη κούραση, και χάρη στο Νίκο Πονηρέα που έδινε έναν εξαιρετικό ρυθμό για περισσότερο από το 75% του αγώνα, πετύχαμε ρεκόρ διαδρομής. Το αστείο είναι πως δεν γνώριζα πόσο ήταν το ρεκόρ διαδρομής, μάλιστα κατά τη διάρκεια του αγώνα είχα την ψευδαίσθηση ότι πηγαίνουμε και ιδιαίτερα αργά!»

Zagori Race 2023, 21 χιλιόμετρα

«Αν αυτό δεν είναι ανταμοιβή, τότε τι είναι;»

Γιατί θεωρείς ότι η φετινή χρονιά έκλεισε με τις μεγαλύτερες ανταμοιβές; Τι είναι ανταμοιβή για εσένα στο τρέξιμο;

«Όλα πήγαν καλά, και μια άκρως κουραστική χρονιά έκλεισε με τις μεγαλύτερες ανταμοιβές. Τι εννοώ με αυτό;

Όσον αφορά τον όρο "κουραστική χρονιά", απευθύνομαι κυρίως στο συνδυασμό ενός (σχετικά) δύσκολου προγράμματος που ακολουθώ όσον αφορά τα επαγγελματικά μου και το συνδυασμό τους με την προπόνηση. Δεν κοιμάμαι πολύ, δεν ξεκουράζομαι γενικότερα όσο συνίσταται, ενώ φέτος τα εβδομαδιαία μου χιλιόμετρα εκτοξεύτηκαν, και μαζί τους ακολούθησαν και τα συνολικά μέτρα θετικής υψομετρικής. Δεν χρειάζεται να προβώ φυσικά σε περισσότερες λεπτομέρειες γιατί εκεί έξω ο καθένας δίνει τον δικό του αγώνα, εγώ είμαι απλά ένα παιδί 24 χρονών που τρέχει. Χωρίς ευθύνες, χωρίς παιδιά, χωρίς άλλα σημαντικά βάρη.

 

Όσον αφορά τώρα τον όρο "μεγάλες ανταμοιβές", και εδώ τα πράγματα είναι ιδιαίτερα απλά.

Με πολλή, πολλή προπόνηση για τα δικά μου δεδομένα, ελάχιστο ύπνο και αρκετή σωματική καταπόνηση στη μία μου δουλειά, κατάφερα να παραμείνω υγιής χωρίς τον παραμικρό τραυματισμό, την παραμικρή σημαντική ενόχληση. Το Tihio Race, η Saucony, καθώς και οι δικοί μου άνθρωποι με στήριζαν σε ό,τι κι αν έκανα ανελλιπώς.

Αν αυτό δεν είναι ανταμοιβή, τότε τι είναι;

Μεταξύ άλλων, πέτυχα σχεδόν στο ακέραιο τους στόχους μου, δημιούργησα αναμνήσεις για μια ζωή, και είμαι σε θέση να ζητάω από τον εαυτό μου ακόμη καλύτερα πράγματα».

Ποιο είναι το μήνυμά σου για την επόμενη σεζόν;

«Μέχρι την επόμενη σεζόν λοιπόν, εύχομαι σε όλους τους αθλούμενους εκεί έξω, να ξεκινήσουν να διασκεδάζουν περισσότερο με αυτό που κάνουν.

Το τρέξιμο -όταν γίνεται σωστά και με μέτρο- είναι υγεία, είναι ψυχοθεραπεία, είναι ο καλύτερος τρόπος να δημιουργείς νέα προβλήματα, ώστε να ξεχνάς τα υπάρχοντα».