Η Κορίνα Πολίτη αποτελεί το νέο αίμα στο γυναικείο ελληνικό σπριντ. Ξεκίνησε τον στίβο σε μικρή ηλικία στη Λευκάδα, μετακόμισε στην Αθήνα, τελείωσε τη γυμναστική Ακαδημία και συνέλεξε πολλά μετάλλια στις μικρές ηλικίες. Πλέον κυνηγά το όνειρό της ως γυναίκα που δεν είναι άλλο από τη συμμετοχή σε μία μεγάλη διοργάνωση σε ατομικό επίπεδο. Άφησε τα 100 και 200μ. και τα τελευταία δύο χρόνια ασχολείται πιο εντατικά με τα 400μ. έχοντας για καθοδηγητή τον Κώστα Ηλία.

«Τα 400μ. έχουν μπει τα τελευταία δύο χρόνια στην αθλητική πορεία μου καθώς μέχρι τότε έτρεχα 100μ. και 200μ.», εξομολογείται στο «runbeat.gr» και εξηγεί: «Έβλεπα ότι στα 100μ. δεν είχα πολλές δυνατότητες να προχωρήσω πολύ. Ο Ομοσπονδιακός προπονητής με παρότρυνε να ασχοληθώ με τα 400μ. καθώς θεωρούσε ότι θα ήμουν πολύ καλή. Έτσι αποφάσισα να το κυνηγήσω και να δω τις δυνατότητές μου στο συγκεκριμένο αγώνισμα μήπως μου δώσει καλύτερες επιδόσεις».

-Επειδή είσαι αρκετά ψηλή δε σκέφτηκες ποτέ να ασχοληθείς με τα άλματα;

«Όχι δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ. Δεν υπήρξε κάποια παρότρυνση ποτέ γι’ αυτά. Από μικρή είχα ασχοληθεί με τις ταχύτητες κάνοντας 100μ. και 200μ. και απλά τώρα ανέβηκα στα μέτρα. Δεν ξέρω πως θα ήμουν εάν είχα κάνει άλλη επιλογή αγωνίσματος…».

-Η μετάβαση από τη μικρή ηλικία στη μεγάλη πόσο σε δυσκόλεψε;

«Αυτό ήταν πάρα πολύ δύσκολο για μένα. Μικρή είχα κάνει κάποιες καλές επιδόσεις και πίστευα ότι έτσι θα συνέχιζα να πηγαίνω και ως γυναίκα. Ξαφνικά έρχεται μία φάση στη ζωή σου που δεν πηγαίνεις καλά προπονητικά, δε βελτιώνεσαι, μένεις σταθερή και λες “τι έγινε;”. Και σε μένα συνέβη αυτό. Έμεινα για δύο χρόνια στάσιμη στους ίδιους χρόνους. Δεν εξελισσόμουν καθόλου με είχε πάρει πολύ από κάτω. Σκεφτόμουν να σταματήσω. Συνέχισα και το πάλευα και εν τέλει βελτιώθηκα, εξελίχθηκαν, αλλά το μεταβατικό στάδιο ήταν πολύ δύσκολο. Και μένα αυτό με πήγε αρκετά πίσω».

-Τι ήταν αυτό που σε κράτησε τελικά;

«Σίγουρα και το πείσμα μου. Θέλω να πετύχω κάποια πράγματα που έχω βάλει στόχους και έχω στο μυαλό μου για να πω ότι φεύγω από το στίβο ολοκληρωμένη και παίρνοντας όλα αυτά που ονειρεύτηκα. Επίσης η στήριξη της οικογένειάς μου και των ανθρώπων δίπλα μου που μου έλεγαν συνέχισε μην τα παρατάς μπορείς να πετύχεις πράγματα».

-Το πείσμα τελικά είναι το Α και το Ω για έναν πρωταθλητή;

«Θεωρώ ναι. Πείσμα, επιμονή και αφοσίωση σε αυτό που έχεις ονειρευτεί. Δε φτάνει μόνο να το ονειρεύεσαι αλλά να παλεύεις κάθε μέρα γι’ αυτό».

-Η αλλαγή προπονητή πως προέκυψε;

«Γυμνάζομαι τα δύο τελευταία χρόνια με τον κ. Κώστα Ηλία. Ήξερα ότι έχει την εμπειρία στα 400μ. λόγω και της Μαρίας (σ.σ. Μπελιμπασάκης) που παρακολουθούσα και ήξερα την πορεία της. Γνώριζα και τα παιδιά που γυμνάζει οπότε θεώρησα ότι εφόσον μπω στο γκρουπ του θα μπορέσω να βοηθηθώ που είναι βασικό για τα 400μ. Ήθελα μία αλλαγή και πίστεψα ότι θα είναι η κατάλληλη για μένα και την έκανα».

-Τελικά σου βγήκε σε καλό αυτή η αλλαγή;

«Ναι νομίζω τελικά ότι μου βγήκε σε καλό. Έχει αποδειχτεί ότι μου έχει βγει όχι μόνο στις επιδόσεις, αλλά γενικότερα έχω γυμναστεί πάρα πολύ, έχω βελτιωθεί πάρα πολύ και σωματικά και προπονητικά και μπορεί να μη μου έχει βγει ακόμα ο κατάλληλος χρόνος και το ρεκόρ που περιμένω, αλλά πιστεύω ότι είμαστε κοντά σε αυτό και θα γίνει. Δουλεύουμε πάρα πολύ».

-Γιατί να επιλέξεις τα 400μ. που είναι ένα πιο τεχνικό σπριντ και έχει πάρα πολλές παραμέτρους να σκεφτείς;

«Γιατί είμαστε τρελές ξεκάθαρα (χαχαχα). Και η Μαρία (σ.σ. Μπελιμπασάκη) έκανε 100μ. -200μ., αλλά πήγε στα 400μ. και πήρε μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό. Έκανε τη μεγάλη επιτυχία. Όταν βλέπεις ότι κάτι δεν προχωρά πάρα πολύ και πρέπει να κάνεις μία αλλαγή πρέπει να κάνεις και τις ανάλογες θυσίες γι αυτό. Το παλεύουμε…».

-Εσύ που τον βλέπεις τον εαυτό σου;

«Σιγά-σιγά θέλω να τον δω να βελτιώνεται. Να δω να γράφονται καλύτεροι χρόνοι. Να έρθει μία καλή επίδοση κυρίως στα 400μ. που τα δουλεύω και βλέποντας και κάνοντας. Ένα, ένα τα σκαλοπάτια. Θέλω στην επόμενη μεγάλη διοργάνωση που θα γίνει, για παράδειγμα ένα Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, να πιάσω ένα όριο και να συμμετάσχω ατομικά. Έχω συμμετάσχει στις σκυταλοδρομίες, έχω κάνει κάποια πράγματα, αλλά θέλω να κάνω το βήμα παραπάνω. Να πιάσω το όριο και να συμμετάσχω σε μία μεγάλη διοργάνωση. Μετά βλέπουμε…».

-Για σένα φέτος ο στόχος ποιος είναι;

«Είναι να βελτιώσω τα ατομικά μου ρεκόρ όχι μόνο στα 400μ., αλλά και στα 100-200μ. Να έχω- εάν γίνουν οι αγώνες- μία θέση στη σκυταλοδρομία στο Ευρωπαϊκό ομάδων που θα γίνει στην Κλούσνα Πόκα της Ρουμανίας 18-19 Ιουνίου. Να έχω μία συμμετοχή εκεί στα 4Χ400. Δεν ξέρω για τα 4Χ100 γιατί έχω να τρέξω 100μ. δύο χρόνια».

-Στη Λευκάδα σε έχουν πάρα πολύ ψηλά. Σε παρακολουθούν, ασχολούνται μαζί σου. Όλο αυτό πόση δύναμη σου δίνει;

«Με βοηθάει πάρα πολύ. Με συγκινεί και μου δίνει δύναμη. Παρότι δεν ανήκω πια σε κάποιο σύλλογο στη Λευκάδα ούτε γυμνάζομαι εκεί, απλά περνάω τις διακοπές μου στο νησί. Βλέπω ότι δεν ξεχνάνε την Κορίνα που μικρό κορίτσι μπήκε στο στίβο και τις επιτυχίες που έκανα στη Λευκάδα. Με παρακολουθούν και με στηρίζουν. Χαίρονται μαζί μου θέλουν να προοδεύω. Πάντα θα μου στείλουν μήνυμα οι προπονητές, παιδιά που έκανα παρέα ή άνθρωποι από το νησί. Και αυτό είναι πολύ ωραίο για μένα. Ούτε εγώ ξεχνώ τον τόπο μου. Και με τιμά η αγάπη τους».

-Που ονειρεύεσαι τον εαυτό σου;

«Θα ήθελα να γυρίσω στον τόπο μου. Δεν ξέρω εάν θα υπάρξουν οι προϋποθέσεις γι’ αυτό, αλλά μου αρέσει ο τόπος που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Είναι εκεί οι γονείς μου, η οικογένειά μου όλοι οι άνθρωποι που αγαπώ, αλλά δεν ξέρω πως θα τα φέρει η ζωή. Επαγγελματικά που θα συνεχίσω όταν σταματήσω το στίβο και τι θα κάνω… σίγουρα κάποια στιγμή θα ήθελα να γυρίσω».