Στις 16 Οκτωβρίου του 2022 περνούσε πρώτη τη γραμμή του τερματισμού στον αγώνα των 10 χιλιομέτρων στην Καλλιθέα. Για την Ουρανία Ρεμπούλη δεν ήταν μόνο μια νίκη. Από τη μια μαζί με το νήμα ήθελε να κόψει και ότι τη συνδέει με τις θλιβερές για τον αθλητισμό σκηνές της Θεσσαλονίκης, όπου δυστυχώς για εκείνη αλλά και για το άθλημα είχε πρωταγωνιστικό ρόλο. Από την άλλη η συμμετοχή της στον αγώνα της Καλλιθέας της εξασφάλιζε το όριο για την επιστροφή της στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Μαραθωνίου με επίδοση 36:08.

4 χρόνια και 3 ημέρες ακριβώς πριν τον αγώνα της Καλλιθέας, ο αθλητικός κόσμος βρισκόταν αντιμέτωπος με μια απο τις μελανές στιγμές στο χώρο των μεγάλων αποστάσεων. Οι δυο Έλληνες νικητές του Διεθνούς Ημιμαραθωνίου της Θεσσαλονίκης στις 13 Οκτωβρίου του 2018 τρέπονταν σε φυγή περίπου ως κυνηγημένοι για να αποφύγουν τον έλεγχο των στελεχών του Εθνικού Συμβουλίου Καταπολέμησης Ντόπινγκ (ΕΣΚΑΝ).

Περνώντας τότε τη γραμμή του τερματισμού και θριαμβεύοντας με εξαιρετικές επιδόσεις, τους ζητήθηκε να υποβληθούν σε έλεγχο ντόπινγκ. Μέσα στον αιφνιδιασμό τους καθώς φαίνεται ότι δεν ανέμεναν σχετικό έλεγχο, αρχικώς συναίνεσαν, ωστόσο στη συνέχεια και οι δυο αθλητές... εξαφανίστηκαν πριν οι υπεύθυνοι του ΕΣΚΑΝ τους υποβάλουν σε έλεγχο λαμβάνοντας δείγματα.

 

Από εκεί και πέρα εξελίχθηκαν ντροπιαστικές για το άθλημα στιγμές. Τα στελέχη του ΕΣΚΑΝ να προσπαθούν κάνοντας έρευνα ανάμεσα στους αθλητές που τερμάτιζαν να εντοπίσουν τους δυο «φυγάδες» νικητές χωρίς αποτέλεσμα και στη συνέχεια να ενημερώνονται ότι η μεν Ράνια Ρεμπούλη αισθάνθηκε ξαφνικά αδιαθεσία και λιποθύμησε ζητώντας να μεταφερθεί στο νοσοκομείο, ο δέ έταιρος «φυγάς» Γιώργος Μενής με τη σειρά του και ενώ νωρίτερα παραχωρούσε συνέντευξη για την νίκη του δείχνοντας ότι δεν αντιμετώπιζε κανένα πρόβλημα, στη συνέχεια και αφού και εκείνος κλήθηκε για έλεγχο από το ΕΣΚΑΝ, δήλωσε αδιαθεσία και κατευθύνθηκε στο νοσοκομείο.

Η άρνηση ελέγχου και η «κοινή» δήλωση αδιαθεσίας για τους δυο αθλητές δεν ήταν τα μόνα κοινά σημεία. Τους συνέδεε και κάτι ακόμη. Ο ίδιος προπονητής. Ο Ομοσπονδιακός τότε προπονητής Παναγιώτης Χαραμής προπονούσε και τους δυο «φυγάδες» αθλητές. Επρόκειτο για μοναδικά ντροπιαστική στιγμή όταν κατα την απονομή των μεταλλίων στο βάθρο των νικητών δεν εμφανίστηκαν οι δυο «φυγάδες» αθλητές παρά μόνο ο προπονητής τους για να παραλάβει τα δυο μετάλλια... αμφιβόλου αξίας.

Τα θλιβερά σκηνικά θορύβησαν την τότε ηγεσία του ΣΕΓΑΣ που δεν ήθελε με τίποτα να χρεωθεί υποθέσεις Ντόπινγκ ενεργοποιώντας τη WADA ενώ ταυτόχρονα βάσει του αθλητικού νόμου κινδύνευε με περικοπή κρατικής χρηματοδότησης αν σε διάστημα 12 μηνών διαπιστώνονταν 4 παραβάσεις του κώδικα αντιντόπινγκ.

Σύμφωνα με τη WADA «...άρνηση ή αποφυγή παροχής δείγματος σύμφωνα με τον άρθρο 2.3 του παγκόσμιου κώδικα αντιντόπινγκ, χαρακτηρίζει αυτόματα τον αθλητή ντοπαρισμένο...»

Χωρίς επίσημες ανακοινώσεις, η Ομοσπονδία προσπάθησε σιωπηρώς να διαχειριστεί την υπόθεση απομακρύνοντας από τη μια τον Ομοσπονδιακό προπονητή και από την άλλη θέτοντας σε καθεστώς «αποκλεισμού» από τις διοργανώσεις του ΣΕΓΑΣ τους δυο αθλητές. Είναι ενδεικτικό ότι μέχρι και σήμερα, δηλαδή 4 χρόνια μετά δεν υπάρχει ούτε μια επίσημη ανακοίνωση για το θέμα από τον ΣΕΓΑΣ.

 

Πληροφορίες του Runbeat από υψηλόβαθμο στέλεχος του ΕΣΚΑΝ αναφέρουν ότι για τον μεν Γιώργο Μενή είχε επιβληθεί διετής αποκλεισμός για την δε Ράνια Ρεμπούλη που ήταν και μέλος της Εθνικής Ομάδας Στίβου ο διπλάσιος χρόνος, ήτοι 4 έτη εκτός επίσημων διοργανώσεων. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν πάντως ότι εκκρεμεί προσφυγή με στόχο όχι να ακυρωθεί η ποινή του αποκλεισμού, αφού ήδη το χρονικό διάστημα του αποκλεισμού έχει παρέλθει, αλλά με στόχο να «καθαρίσει» το αθλητικό μητρώο της αθλήτριας που «λερώθηκε» με την παραβίαση του κώδικα αντιντόπινγκ.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η Ράνια Ρεμπούλη αγωνίστηκε σε διοργάνωση (Κallithea night Run) που είναι υπό την αιγίδα του ΣΕΓΑΣ και συμπεριλαμβάνεται στη λίστα των αγώνων που δίνουν όριο πρόκρισης για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του Μαραθωνίου, μόλις 3 ημέρες μετά τη συμπλήρωση των 4 ετών από την ντροπιαστική ημέρα της Θεσσαλονίκης. Επιβεβαιώνοντας έτσι στην πράξη τον 4ετη αποκλεισμό που της είχε επιβληθεί, έστω και χωρίς να έχει υπάρξει επίσημη ανακοίνωση.

Πλέον η 33χρονη αθλήτρια από τη Λέρο δείχνει αποφασισμένη να επιστρέψει στην ενεργό δράση θέλοντας να διαγράψει με ή χωρίς δικαστική απόφαση(λόγω προσφυγής) τη μελανή σελίδα από το βιβλίο της αθλητικής της διαδρομής.