Γράφει ο Γιάννης Παπαδόπουλος

Ηταν δρομέας σε σώμα πυγμάχου. Το πρόδιδε ακόμη η κοψιά του. Μετά τις αθλητικές διακρίσεις στα ρινγκ μετρούσε μόλις λίγα χρόνια στο τρέξιμο. Το 2008, όμως, στον Μαραθώνιο της Βοστώνης ο Γιώργος Πάνος ήταν έτοιμος για ένα ατομικό ρεκόρ. Είχε προετοιμαστεί κατάλληλα, φαινόταν ότι είχε έρθει η δική του ώρα.

Είχε βρεθεί στην κορυφαία δρομική διοργάνωση ως ένα από τα μέλη του συλλόγου Απόλλων Δυτικής Αττικής, με πρωτοβουλία του Δημήτρη Κυριακίδη (ο πατέρας του οποίου, Στέλιος, είχε κερδίσει στη Βοστώνη το 1946). Στο πιο δύσκολο κομμάτι της διαδρομής ο Γιώργος πέτυχε τον Βλάση Καραβασίλη, έναν από τους συναθλητές του. Είχε αδειάσει από την προσπάθεια, τα πόδια του ίσα που τον βαστούσαν. Παρότι πιο φρέσκος, δεν σκέφτηκε να τον προσπεράσει. Πορεύτηκαν μαζί. Το ρεκόρ μπορούσε να περιμένει.

 

Στην πορεία ενώθηκε μαζί τους ένας ακόμη Ελληνας δρομέας του συλλόγου, ο Δημήτρης Πετρολιάγκης. Τερμάτισαν όλοι μαζί, μια αλυσίδα, σε 2 ώρες και 53 λεπτά. Την επόμενη ημέρα η φωτογραφία τους τυπώθηκε στην τοπική εφημερίδα Boston Herald με τη λεζάντα: «The Greek System». «Τρέχαμε αγκαζέ μέχρι το τέλος. Τον εμψύχωνα ότι ο κόσμος και οι κοπέλες φώναζαν για εκείνον. Δεν το σκέφτηκα καθόλου ότι θα μου χαλούσε την επίδοση παρόλο που ένιωθα γεμάτος από δυνάμεις», μου είχε πει μετά τον αγώνα ο Γιώργος. Συνέχισε να αγωνίζεται σε άλλους μαραθωνίους και δοκίμασε έπειτα τις δυνάμεις του στο Σπάρταθλο.

Το τρέξιμο δεν ήταν το μόνο που τον καθόριζε. Επί χρόνια εργάστηκε στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, για μεγάλο διάστημα και σε μονάδες εντατικής θεραπείας. Τον Μάρτιο του 2020 η «Κ» είχε φιλοξενήσει στο πρωτοσέλιδό της τη φωτογραφία του Γιώργου και της γυναίκας του, Μαρίας, με τον τίτλο «Μια οικογένεια νοσηλευτών στο “Αττικόν”». Διανύαμε την πρώτη καραντίνα για την πανδημία της COVID-19. Ο Γιώργος περιέγραφε τη σύνθετη και δύσκολη καθημερινότητα που έπρεπε πλέον να αντιμετωπίσουν, καθώς ο ίδιος και η σύζυγός του είχαν δύο μικρές κόρες και εργάζονταν ως νοσηλευτές. «Βγήκε ο κόσμος στα μπαλκόνια για να χειροκροτήσει. Δεν κάνεις όμως αυτή τη δουλειά για να σου πουν μπράβο», είχε πει τότε.

Τώρα, στα τέλη αυτού του καλοκαιριού, η τραγική είδηση μοιράστηκε αναπάντεχα μεταξύ των μελών της δρομικής κοινότητας. Ο Γιώργος Πάνος πέθανε, αιφνίδια, στα 48 του. Για όσους τον γνωρίσαμε στους αγώνες ήταν ένας ανεπιτήδευτος δρομέας. Ηταν συνοδοιπόρος.

Πρώτη δημοσίευση: Καθημερινή