Λίγες μόνο ώρες μετά την κατάθεση ψυχής από τον δρομικό του «αδελφό» Δημήτρη Θεωδορακάκο, ο Χριστόφορος Μερούσης με ένα συγκλονιστικό μήνυμα απάντησε δημόσια στον συναθλητή του.

Η ηλικία είναι μόνο ένας αριθμός αφήνει να εννοηθεί ο τετράκις πανελληνιονίκης του Μαραθωνίου μετά την απογοήτευση που ένοιωσε τερματίζοντας στην 4η θέση στον 38ο Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας και καταθέτει τις σκέψεις του για την επόμενη ημέρα αφήνοντας ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα.

 

Διαβάστε όσα έγραψε στην ανάρτησή του:

«Υστερόγραφο

Πολλοί με ρωτάνε αν ήταν ο τελευταίος ,μου λένε στεναχωρήθηκα με αυτό που είπες ..δεν ξέρω κανείς δεν ξέρει… ούτε εγώ ο ίδιος… μέσα από εσωτερική αναζήτησή θα βρω την απάντηση στο ερώτημα μου… η πορεία ήταν μακρόχρονη, μεγάλη, γεμάτη καμπές, χαρές ,συγκινήσεις και απογοητεύσεις... τι μένει από όλο αυτό;

Σε εμένα προσωπικά μένει ότι ο αθλητισμός με έσωσε! Με πήρε από το χέρι, μου έδειξε τον δρόμο και μου είπε αν είσαι μάγκας ζήσε τις στιγμές που θα σου δώσω και γίνε καλύτερος άνθρωπος... Με έσωσε, με χαλύβδωσε απέναντι στις φοβίες μου και στις αδυναμίες μου, μου έδωσε αξίες και φιλίες ανεκτίμητες…

 

Το παν είναι να επανεκτιμήσουμε το προσωπικό μας κίνητρο που μας κρατάει ζωντανούς σε αυτήν την διαδικασία και να γίνει επανεκκίνηση… Έτσι μένει ζωντανό σε όλους το αθλητικό μας κομμάτι ,αλλά και το κομμάτι που είναι ακριβώς το ίδιο που μας κρατάει δυνατούς και προχωράμε μπροστά σε όλες τις καταστάσεις στην ζωή μας.

Οι αθλητές έτσι είμαστε ,και η στεναχώρια και η απογοήτευση ,αν λέγεται έτσι, είναι στεναχώρια ..θα κρατήσω όμως τα λόγια του φίλου μου Δημήτρη ,ο οποίος είναι απο τα ανεκτίμητα που αποκόμισα στην πορεία μου, όπως και τα αληθινά δάκρυα φίλου πάνω στην διαδρομή ,που ρωτώντας τον αργότερα γιατί έκλαιγες; μου απάντησε γιατί ο κόσμος σε αγαπάει, σε φωνάζει με το μικρό σου όνομα και ας είσαι τέταρτος! Ο κόσμος, γνωστοί, άγνωστοι, φίλοι, αγαπημένα πρόσωπα που σε όλη μου την πορεία χωρίς κάποιους να μην τους έχω δει ποτε, ήταν δίπλα μου με την σκέψη τους και τις ευχές τους...

Σας ευχαριστώ θερμά όλους ..Μένει μόνο να αλλάξουμε σελίδα και να βάλουμε φωτιά στο κομματάκι μέσα μας που θα μας πει ξανά ξεκινά, πάμε για αλλά, έχεις κάτι ακόμα μπροστά, έστω και τώρα κοντά στα 40… τα όνειρα δεν έχουν ηλικία… στο επανιδείν»