Την τελευταία του πνοή στα 50 του χρόνια άφησε ο πρώην επικοντιστής Tim Lobginer, ο οποίος πάλεψε, αλλά δεν κατάφερε να νικήσει τη λευχαιμία.

Ο Γερμανός ήταν από τους καλύτερους αθλητές της γενιάς του έχοντας αγωνιστεί στις μεγαλύτερες διοργανώσεις, ενώ ξεχώριζε για τους έξαλλους πανηγυρισμούς του.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, συμμετείχε σε τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες, επτά Παγκόσμια Πρωταθλήματα ανοικτού στίβου, έξι Παγκόσμια Πρωταθλήματα κλειστού στίβου, τέσσερα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα και οκτώ Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα κλειστού στίβου.

 

Ανήκει επίσης στο μικρό κλαμπ των αθλητών που έχει ξεπεράσει τα έξι μέτρα.

Γεννημένος στο Rheinbach το 1972, ο Lobinger ή έκανε το διεθνές ντεμπούτο του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U20 το 1990 στο Plovdiv. Στα 20 του χρόνια έκανε το ντεμπούτο ως άνδρας μετέχοντας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1993 στην έδρα του στη Στουτγάρδη. Ήταν η πρώτη από τις 29 συμμετοχές σε διεθνείς αγώνες ανδρών στην 18χρονη καριέρα του.

Πέρασε τα 6.00 μέτρα για πρώτη φορά το 1997, κέρδισε τον ευρωπαϊκό τίτλο κλειστού στίβου το 1998 και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στους Ηπειρωτικούς αγώνες την ίδια χρονιά. Το 1999 ξεπέρασε για δεύτερη φορά τα 6.00 μέτρα.

Στέφθηκε ξανά πρωταθλητής Ευρώπης στον κλειστό στίβο το 2002 και λίγους μήνες αργότερα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό ανοικτού στίβου. Ήταν πρωταθλητής κόσμου στον κλειστό στίβο το 2003 και ακολούθησαν δύο χάλκινα μετάλλια στο Ευρωπαϊκό κλειστού στίβου.

Ανέβηκε στο βάθρο επίσης το 2006 κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο στο παγκόσμιο κλειστού στίβου και το ασημένιο στο Ευρωπαϊκό ανοικτού.

Η τελευταία του εμφάνιση σε αγώνες ανοικτού στίβου ήταν το 2008 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, ενώ το τελευταίο σημαντικό πρωτάθλημα της καριέρας του ήταν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου το 2011, όπου κατέλαβε την όγδοη θέση, σε ηλικία 38 ετών τότε.

Μετά την αποχώρησή του από τον στίβο, εργάστηκε ως προπονητής φυσικής αγωγής.

Στις αρχές του 2017 διαγνώστηκε με μια επιθετική μορφή λευχαιμίας. Υποβλήθηκε σε χημειοθεραπεία και ανάρρωσε καλά, αλλά ο καρκίνος επέστρεψε το 2022.