Παραδοχή 1η. Η μεγαλύτερη αθλητική υποδομή της Κρήτης είναι χωροθετημένη στην πιο ακατάλληλη θέση.

Πάνω στο κύμα εκτεθειμένη από παντού και στα πάντα. Και όταν λέμε πάνω στο κύμα, μόνο όσοι διαθέτουν ακίνητο δίπλα στη θάλασσα μπορούν να κατανοήσουν ότι πέρα από την όμορφη θέα, το κόστος συντήρησης είναι υπερπολλαπλάσιο συγκριτικά με μια κατασκευή σε απόσταση «ασφαλείας» από την θάλασσα, δηλαδή μακριά από την αλμύρα και τη μόνιμη υγρασία. Την ιδανική συνταγή για τη διάβρωση υλικών. Όμως εδώ δεν μιλάμε για κάποιο ξενοδοχείο, όπου ο επιχειρηματίας έχει προϋπολογίσει και το κόστος συντήρησης στο πακέτο που πουλάει. Αναφερόμαστε σε μια αθλητική υποδομή που ξεκίνησε ως δημόσια και κατέληξε να περάσει στα χέρια του Δήμου Ηρακλείου. Από μόνη της λοιπόν αυτή η παραδοχή για τη θέση του Παγκρητίου Σταδίου επιβεβαιώνει ότι ο διαχειριστής της αθλητικής εγκατάστασης οφείλει να είναι προετοιμασμένος οικονομικά και τεχνικά λόγω ακριβώς των ιδιαίτερων απαιτήσεων συντήρησης και μάλιστα μιας τεράστιας υποδομής.

 

Παραδοχή 2η. Μετά από 20 χρόνια που είναι σε λειτουργία το Παγκρήτιο στάδιο, είναι παράλογο να υπάρχουν αντίστοιχες φθορές–ζημιές; Προφανώς και όχι. Όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση ισχύει το “δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού”. Το μήνυμα το είχαμε από το 2015. Ξεκάθαρα. Το δυτικό στέγαστρο άντεξε 15 χρόνια, τι διαφορά μπορούσε να έχει το ανατολικό; Μάλιστα θα τολμήσω να πω ότι δυνητικά πρέπει να είμαστε και ικανοποιημένοι ως προς το χρόνο που άντεξε το ανατολικό σε σύγκριση με το δυτικό. 8-9 χρόνια μετά συνέβη ,έστω και σε μικρότερη έκταση, ότι συνέβη το 2015.Με ακριβώς τον ίδιο τρόπο. Επομένως θα έπρεπε να είχε γίνει και η κατάλληλη προετοιμασία, αφού μόνο ανυποψίαστοι δεν ήμασταν επί 9 χρόνια.

 Πάμε τώρα στο τι είχε γίνει αλλά και τι δεν είχε γίνει. Είναι πράγματι αληθές ότι δρομολογήθηκαν εργασίες συντήρησης, όπως τις περιγράψανε το 2022. Ομως σε τι αναφέρονταν αυτές οι εργασίες; H συντήρηση του ανατολικού στεγάστρου την οποία επικαλούνται δεν ήταν τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από μερικές δεκάδες μπαλώματα. Για την ακρίβεια 170 μπαλώματα.

«Οι εργασίες που θα πραγματοποιηθούν είναι η επισκευή της μεμβράνης του ανατολικού στεγάστρου με εφαρμογή κολλητής μεμβράνης ως ¨μπάλωμα¨ πάνω από τα σημεία όπου εμφανίζονται οι οπές, όπως δείχνει το το επισυναπτόμενο σκαρίφημα. Συγκεκριμένα οι οπές που θα επισκευάσουμε ανέρχονται στον αριθμό 170+/- 5». Αυτό αναγράφεται στην πρόσκληση υποβολής οικονομικής προσφοράς που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 2022 από την Ανώνυμη Εταιρεία του Δήμου, Ανάπτυξη Αθλητισμού Ηρακλείου (ΑΑΗ.ΑΕ.ΟΤΑ.). Ο προϋπολογισμός των εργασιών ήταν 11.500 ευρώ πλέον ΦΠΑ και όπως προκύπτει από τα παραπάνω, η συντήρηση αφορούσε στην μεμβράνη του ανατολικού στεγάστρου και όχι στο καθαυτό στέγαστρο. Μια μεμβράνη προστασίας για την στεγανοποίηση και τη διάβρωση, η οποία δευτερευόντως έχει και την ιδιότητα της συγκράτησης των πάνελ. Συντήρηση επί του στεγάστρου δεν έγινε ή τουλάχιστον δεν αναφέρεται πουθενά ότι έγινε και ενώ ήταν γνωστό επί 7 χρόνια (έως το 2022) το “πάθημα” από το δυτικό στέγαστρο.

Η πραγματικότητα είναι η εξής. Στο Παγκρήτιο Στάδιο από το καλοκαίρι του 2015 οπότε και διεξήχθη η τελευταία μεγάλη αθλητική διοργάνωση, το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εθνικών Ομάδων Στίβου, (και όχι απλά ένας ποδοσφαιρικός αγώνας), δεν έχει σημειωθεί καμία αξιόλογη παρέμβαση εκσυγχρονισμού και υποστήριξης της μεγαλύτερης αθλητικής υποδομής της Κρήτης. Είναι εντυπωσιακό ότι το στάδιο φέρει το βασικό του εξοπλισμό από τη περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων. Η διαχείριση και ανάπτυξη περιορίζεται μέχρι και σήμερα στα στοιχειώδη για να είναι ανοιχτή η εγκατάσταση και μάλιστα όπως αποδείχθηκε δις χωρίς επαρκή ασφάλεια. Για παράδειγμα τα τελευταία χρόνια το μόνο που έχει δημοσιευθεί ως προμήθεια ανανέωσης εξοπλισμού , είναι δυο διάδρομοι για το γυμναστήριο του Παγκρητίου. Αλλά πέρα από τις δημοσιεύσεις, και οι χρήστες του σταδίου (ένας εξ αυτών και ο γράφων) δεν έχουν διαπιστώσει οτιδήποτε μπορεί να θεωρηθεί γενναία παρέμβαση εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης της υποδομής.

Είναι προφανές ότι υπάρχει παντελής έλλειψη σοβαρού σχεδιασμού συντήρησης και περαιτέρω ανάπτυξης του Παγκρητίου Σταδίου. Γεγονός που το έχει αποκλείσει 9 χρόνια τώρα από τη φιλοξενία μεγάλων αθλητικών διοργανώσεων. Για παράδειγμα κανένας διεθνής αγώνας στίβου, ούτε καν Βαλκανικό πρωτάθλημα δεν μπορεί να διεξαχθεί σε ενα στάδιο, του οποίου το ταρτάν είναι 20ετίας, έχει απολέσει όλες τις προβλεπόμενες ιδιότητες και σε διάφορα σημεία του πλέον είναι εμφανής η φθορά του όχι μόνο απο την αθλητική χρήση αλλά και απ’ όλες τις άλλες χρήσεις (π.χ. συναυλίες),οι οποίες έχουν ¨σκυλεύσει¨ τον αγωνιστικό χώρο δημιουργώντας ακόμη και τρύπες στον ταρτάν από τις θηριώδεις εγκαταστάσεις που στήνονται κάθε καλοκαίρι.

Προφανώς σχέδια για ενεργειακή αναβάθμιση, επέκταση διοικητικών κτιρίων ή νέες θέσεις στάθμευσεις είναι σημαντικά αλλά κανένα δεν σχετίζεται με την καθημερινή αθλητική χρήση του Παγκρητίου, εκεί δηλαδή που ¨πονάει¨ το στάδιο και οι χρήστες του. Και απο τη στιγμή που καλώς ή κακώς όλοι οι χρήστες καταβάλουν μηνιαίο αντίτιμο, και μάλιστα όχι συμβολικό, έχουν και απαιτήσεις, με προτεραιότητα την ασφάλεια και τις αθλητικές υπηρεσίες.

 Από τα παραπάνω προκύπτει ότι δεν χωρά καν συζήτηση, επί του παρόντος, για αθλητικό τουρισμό πέρα από κάτι ¨πυροτεχνήματα¨ ξένων αθλητών που κατά καιρούς βρίσκονται στην Κρήτη λόγω του τουριστικού προορισμού και όχι της ποιότητας της αθλητικής εγκατάστασης. Επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά τον αποκλεισμό του Παγκρητίου και από αυτήν την εναλλακτική της αξιοποίησης.

 

 Όμως το κυριότερο και πιο άμεσο σε αυτή τη φάση είναι ότι δεκάδες νέοι αθλητές του Ηρακλείου για μια ακόμη φορά αποκλείονται βίαια από την προετοιμασία τους. Ποιος αλήθεια μπορεί να εξηγήσει στους πρωταθλητές μας που διεκδικούν μια θέση στο βάθρο του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Κλειστού Στίβου, το οποίο διεξάγεται στις 17 και 18 Φεβρουαρίου, οτι την κρισιμότερη στιγμή της προετοιμασίας τους, θα μείνουν χωρίς αθλητική υποδομή για να προπονηθούν, καθώς και το Στάδιο Ελευθερίας εδώ και 2 χρόνια σχεδόν υπολειτουργεί λόγω ακαταλληλότητας του ταρτάν, ¨τινάζοντας στον αέρα¨ τον προγραμματισμό αθλητών –προπονητών ,όπως ακριβώς τινάχθηκε στον αέρα και το στέγαστρο;

Παρεμπιπτόντως, κάποια στιγμή όχι στο απώτερο μέλλον άλλα άμεσα πρέπει να ξεκινήσει μια σοβαρή συζήτηση μεταξύ Δήμου Ηρακλείου, Περιφέρειας Κρήτης και πολιτείας για τη δημιουργία επιτέλους ενός κλειστού προπονητηρίου στίβου (αν όχι 400 μέτρων ,έστω 200 μέτρων).Πλέον με σύγχρονες τεχνολογίες (π.χ. Στάδια “μπαλόνια”) από τη στιγμή που θα βρεθεί ο χώρος και φυσικά ο προϋπολογισμός ,πολύ σύντομα μπορεί να δημιουργηθεί μια τέτοια υποδομή καλύπτοντας τη χειμερινή περίοδο. Ένα κλειστό στάδιο που η διεθνής πρακτική κατασκευής έχει δείξει ότι μπορεί να φιλοξενήσει στον εσωτερικό χώρο των κουλουάρ μεταφερόμενες κατασκευές για την παράλληλη λειτουργία και άλλων αθλημάτων, όπως τένις, μπάσκετ, ποδόσφαιρο 5×5, βόλεϊ κ.α.).