Τις καλύτερες στιγμές του Ολυμπιακού τουρνουά στίβου παρουσίασε η Παγκόσμια Ομοσπονδία μέσα από την ιστοσελίδα που διατηρεί κατατάσσοντας ως κορυφαία την απόφαση των Gianmarco Tamberi και του Mutaz Barshim να μοιραστούν το χρυσό μετάλλιο στον τελικό του ύψους.

Ένα χρυσό, δύο κάτοχοι: Η μοιρασιά του αιώνα

Ο Ιταλός λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο είχε τραυματιστεί και είχε μείνει για πολλούς μήνες εκτός δράσης χάνοντας τη δυνατότητα να διεκδικήσει το 2016 ένα ολυμπιακό μετάλλιο. Ο αθλητής από το Κατάρ είχε περάσει κάτι ανάλογο το 2018. Και οι δύο ήθελαν τη νίκη, είχαν ακριβώς τις ίδιες προσπάθειες ως τα 2.37μ. και είχαν τρεις αποτυχημένες στα 2.39μ. Οι διοργανωτές ενημέρωσαν ότι μπορούσαν να συνεχίσουν με το άλμα της νίκης, ο Barshim ρώτησε εάν μπορούν να πάρουν και οι δύο χρυσό μετάλλιο, ο υπεύθυνος πρόλαβε μόνο να πει «είναι πιθανό» και πριν εξηγήσει οι δύο αθλητές είχαν πέσει ο ένας στην αγκαλιά του άλλου πανηγυρίζοντας το χρυσό μετάλλιο. Ανέβηκαν μαζί στο βάθρο την επόμενη μέρα, ακούστηκαν δύο Εθνικοί Ύμνοι

Ο… τρελός Νορβηγός και το μεγαλείο του Timothy Cheruiyot

Ο τελικός των 1500μ. έσπασε καρδιές με τον 20χρονο Νορβηγό Jakob Ingebrigtsen να είναι συγκλονιστικός στα τελευταία μέτρα «κλέβοντας» το χρυσό μετάλλιο από το μεγάλο φαβορί, τον Timothy Cheruiyot.

Ο Κενυάτης αμέσως μετά την κούρσα πλησίασε τον Ingebrigtsen και του έδωσε το μπρασελέ που φορούσε. Όπως εξήγησε αργότερα «όταν έφυγα από το δωμάτιο του ξενοδοχείου μου είπα στον εαυτό μου ότι εάν κάποιος με νικήσει θα του δώσω το μπρασελέ μου. Ο Jakob νίκησε, οπότε το έδωσα σε αυτόν».

Το ημερολόγιο που έκλεψε την παράσταση

Η νεαρή Αυστραλέζα Nicola McDermott μπορεί να μην κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στον τελικό του ύψους, όμως κέρδισε τη συμπάθεια όλου του κόσμου. Ξεπέρασε τρεις φορές τον εαυτό της, πανηγύρισε με την ψυχή της και έκανε τους πάντες να αναρωτιούνται τι γράφει στο ημερολόγιο που κρατούσε στα χέρια της μετά από κάθε προσπάθειά της. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι είχε γράψει ένα ποίημα όταν ήταν μικρή αναφέροντας ότι το όνειρό της ήταν να συμμετέχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τελικά κάποια όνειρα γίνονται πραγματικότητα…

Ακόμα και οι βράχοι λυγίζουν

 Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τις σκέψεις του μεγαλόσωμου αθλητή από τις ΗΠΑ όταν συμμετείχε στον τελικό της σφαιροβολίας. Ο Ryan Crouser κατάφερε να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο και λίγα λεπτά αργότερα με δάκρυα στα μάτια σήκωσε ένα χαρτί που έγραφε: «Παππού τα καταφέραμε»! Ο Παππούς του πέθανε μία εβδομάδα πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων και ήταν αυτός που τον είχε ωθήσει στον αθλητισμό και τη σφαιροβολία.

Η… χρυσή μαμά από τη Νέα Ζηλανδία

Η θρυλική σφαιροβόλος Valerie Adams κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, αλλά η ίδια το χάρηκε όσο και όσο και οποιοδήποτε από τα 10 χρυσά παγκόσμια μετάλλιά της.

«Τα συναισθήματά μου για το χάλκινο μετάλλιο είναι τόσο έντονα όσο και το να κέρδιζα το χρυσό. Μετά τους τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες γέννησα αυτούς τους δύο ανθρώπους», εξήγησε κρατώντας μία φωτογραφία με την κόρη της Kimoana και το γιο της Kepaleli. Πρόσθεσε ότι τους παίρνει παντού μαζί της και της δίνουν δύναμη να συνεχίσει γιατί είναι η οικογένειά της. Παράλληλα τη βοήθησαν να ξεπεράσει τους τραυματισμούς που αντιμετώπισε στον ώμο. Όπως καταλαβαίνει, λοιπόν, κανείς το χάλκινο μετάλλιο στο Τόκιο ίσως να μετρά περισσότερο κι από χρυσό…

Ένας Ινδός φτιαγμένος από χρυσάφι

Λίγοι ήταν εκείνοι που γνώριζαν τον Neeraj Chopra πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Ο εξαιρετικός αγώνας του στον τελικό του ακοντισμού του χάρισε το χρυσό μετάλλιο και η αναγνωρισιμότητά του εκτοξεύτηκε στα ύψη.

Ο Ινδός ακοντιστής έγινε ο πρώτος αθλητής της χώρας του που κατακτά χρυσό μετάλλιο στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων και αυτό από μόνο του τον καθιστά ήρωα στα μάτια των συμπατριωτών του. Μάλιστα η κυβέρνηση αποφάσισε η 7^η Αυγούστου να κηρυχθεί ως η ημέρα Ακοντισμού στην Ινδία!

Στα αξιοσημείωτα είναι το γεγονός ότι από τους 143.000 φόλουερς που είχε πριν την Ολυμπιάδα του Τόκιο εκτοξεύτηκε στους 3,2 εκατομμύρια κάτι που τον κατατάσσει στους αθλητές με τους περισσότερους ακόλουθους παγκοσμίως στα social media!

Η απουσία του κόσμου

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο έγιναν υπό πολύ δύσκολες συνθήκες. Οι αθλητές ήταν περιορισμένοι στα ξενοδοχεία τους χωρίς να έχουν την άδεια να βγουν εκτός Ολυμπιακού Χωριού και επίσης απαγορεύτηκε στο κοινό να παρακολουθήσει τους αγώνες από κοντά.

Οι διοργανωτές, λοιπόν, σκέφτηκαν έναν τρόπο να φέρουν τουλάχιστον τους νικητές κοντά στους δικούς τους ανθρώπους. Με ζωντανές συνδέσεις αμέσως μετά από κάποιο τελικό ο νικητής είχε τη δυνατότητα να δει μέσα από την οθόνη τους πολύ κοντινούς του ανθρώπους και να μοιραστεί σε απευθείας σύνδεση τα συναισθήματα της χαράς του.

Ακολουθώντας τα χνάρια των καλύτερων

Αμέσως μετά τον αγώνα τους αρκετοί αθλητές που κερδίζουν μετάλλιο κάνουν ειδική αναφορά στους αθλητές που τους ώθησαν να φτάσουν στην επιτυχία.

Μία από αυτές τις περιπτώσεις ήταν και ο νικητής του δέκαθλου Damian Warner, ο οποίος εμπνεύστηκε από τους δύο προηγούμενους κατόχους του Παγκοσμίου ρεκόρ.

«Δεν ξέρω εάν μπορείς να πει κανείς ότι είμαι ο καλύτερος αθλητής στον κόσμο όταν έχεις κάποιον σαν τον Kevin που έχει συγκεντρώσει 9.126 βαθμούς», είπε ο Καναδός και πρόσθεσε: «Είναι κρίμα που εγώ, ο Kevin και ο Ashton δεν ήμασταν στα καλύτερά μας την ίδια περίοδο. Νομίζω ότι θα μπορούσαμε να ωθούμε ο ένας τον άλλο. Νομίζω ότι ο Ashton θα μπορούσε να πάει ακόμα καλύτερα όπως και ο Kevin. Ο Ashton σημαίνει πάρα πολλά για εμένα. Θυμάμαι όταν αποφάσισε να αποσυρθεί που του έγραψα ένα μήνυμα εξηγώντας του ότι σημαίνει πολλά για μένα. Όταν πρωτοξεκίνησα το δέκαθλο ο προπονητής μου κι εγώ ψάχναμε στο youtube τα βίντεο με τις προσπάθειες του Ashton και όλων των υπολοίπων μεγάλων αθλητών. Είναι όλοι αυτοί που με δημιούργησαν…».

Επίσης η Lasura Muir, η ασημένια Ολυμπιονίκης στα 1.500μ. εξήγησε πόσο ικανοποιημένη ένιωθε τερματίζοντας πίσω από τη σπουδαιότερη δρομέα του αγωνίσματος. «Είναι η καλύτερη όλων των εποχών», είπε για η δύο φορές Ολυμπιονίκη Faith Kipyegon και πρόσθεσε «Δεν λαμβάνει τα εύσημα που της ανήκουν. Έχει κερδίσει τα πάντα. Τη σέβομαι και είμαι πολύ χαρούμενη που κέρδισε το χρυσό. Αισθάνομαι υπερήφανη που τερμάτισα πίσω της σε αυτό τον αγώνα».

Οι ήρωες πίσω από τις κάμερες

Όπως σε κάθε μεγάλο αθλητικό γεγονός οι εθελοντές είναι οι αφανείς ήρωες για την ομαλή διεξαγωγή τους. Υπό πολύ δύσκολες συνθήκες λόγω του Covid19, οι εθελοντές στο Τόκιο έκαναν υπερπροσπάθεια προκειμένου όλα να γίνουν σωστά.

Ήταν αυτοί που ανέλαβαν ουσιαστικά να αντικαταστήσουν το κοινό χειροκροτώντας τους αθλητές για τις προσπάθειές τους και αποχαιρετώντας τους αργότερα όταν έπαιρναν το δρόμο της επιστροφής στην πατρίδα τους…

Το εσωτερικό κομμάτι

Καθόλη τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, στο επίσημο σάιτ της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας έτρεχε μία δεύτερη οθόνη η οποία έδινε τη δυνατότητα να χαρούν τη δράση μαζί θρύλοι του αθλήματος, οι οικογένειες των αθλητών και οι μεγαλύτεροι οπαδοί του στίβου. Μία από τις καλύτερες αντιδράσεις ήρθε από τους Jody και Bayo καθώς παρακολουθούσαν τον τελικό 4Χ100 των ανδρών…