O Κωνσταντίνος Γκελαούζος «μεταναστεύει» για λίγους μήνες στο Flagstaff στην Αριζόνα όπου θα πραγματοποιήσει την προετοιμασία του για τον επόμενο μεγάλο στόχο, ο οποίος είναι ένα νέο ατομικό ρεκόρ τον Σεπτέμβριο, στον Μαραθώνιο του Βερολίνου.

Ο κορυφαίος Έλληνας μαραθωνοδρόμος και κάτοχος του 2:14:44, αναμένεται να ταξιδέψει αύριο (1 Ιουλίου) στις ΗΠΑ μαζί με τον φίλο και πρωταθλητή Ελλάδας στον ημιμαραθώνιο Παναγιώτη Καραΐσκο, με τους δυο τους να παίρνουν την απόφαση να πραγματοποιήσουν την προετοιμασία τους σε ένα από τα πληρέστερα σε συνθήκες και τεχνολογία μέρη για το τρέξιμο, με στόχο να μπορέσουν να βρεθούν στη γραμμή εκκίνησης του Μαραθωνίου στο Βερολίνο στις 25 Σεπτεμβρίου και να πραγματοποιήσουν ένα νέο ατομικό ρεκόρ.

 

Μιλώντας στο Runbeat, ο Κωνσταντίνος Γκελαούζος, αναφέρεται στους λόγους που επέλεξε να πραγματοποιήσει το βασικό στάδιο προετοιμασίας του στην Αμερική και όχι στην Κένυα ή στην Αιθιοπία, τονίζοντας παράλληλα πως πρέπει πλέον να «ακολουθήσουμε το μοντέλο που κάνουν οι αθλητές στο εξωτερικό για να βελτιωθούμε».

Μην κρύβοντας τα λόγια του, ο ίδιος εκφράζει την απογοήτευσή του προς την Ομοσπονδία, τονίζοντας πως «δεν έχουμε λάβει καμία απολύτως οικονομική στήριξη μετά τον Μαραθώνιο της Αθήνας», αναφέρεται στη μη ύπαρξη κατάλληλων αθλητικών εγκαταστάσεων στη χώρα μας, κάτι το οποίο είναι αποτρεπτικό για την προετοιμασία των αθλητών μας, ενώ με κάθε ευκαιρία ευχαριστεί τους χορηγούς, οι οποίοι στέκονται αρωγοί για την βελτίωση του ίδιου.

«Δεν έχω πάρει ούτε ευρώ από την Ομοσπονδία - Μπορούσα και καλύτερο χρόνο στον Μαραθώνιο της Αθήνας»

Κώστα, το 2021 ήταν η κορύφωση της αγωνιστικής σου βελτίωσης. Κατάφερες να πετύχεις το μεγάλο στόχο που ήταν το ρεκόρ στην κλασική διαδρομή του Μαραθωνίου της Αθήνας, ενώ τα τελευταία χρόνια η αγωνιστική σου άνοδο είναι συνεχής. Οφείλεται σε κάποια συγκεκριμένα στοιχεία που έχεις προσθέσει στην προπόνησή σου ή έχεις αλλάξει τα τελευταία χρόνια;

Ωριμάζω σαν αθλητής όσο περνάνε τα χρόνια, ξέρω τι χρειάζεται το σώμα μου και αυτό κάνει τους στόχους πιο εφικτούς. Από κει και πέρα, το κενό που υπήρξε λόγω της κατάστασης στη χώρα με έκανε να αφοσιωθώ στην προπόνηση. Έχοντας πραγματοποιήσει το 2:19 ήξερα ότι το ρεκόρ στην αυθεντική διαδρομή είναι εφικτό και ήταν θέμα χρόνου να το κάνω. Παρόλα αυτά δε μου πήγαν όλα καλά, θεωρώ πως μπορώ να τρέξω ακόμα πιο γρήγορα και να το κατεβάσω ακόμα περισσότερο.

Ποια ήταν η στήριξη της Ομοσπονδίας έπειτα από ένα τόσο μεγάλο επίτευγμα. Ήταν η αντιμετώπιση των ανθρώπων τέτοια που να σου έδειξε ότι το ρεκόρ αυτό είναι από τα σημαντικότερα στην ιστορία των μεγάλων αποστάσεων στην Ελλάδα;

Μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε από την Ομοσπονδία δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ. Τα μόνο χρήματα που πήρα είναι από το ίδρυμα Λεβέντη που στηρίζει τον Έλληνα μαραθωνοδρόμο και επιβραβεύει τον πρώτο Έλληνα ή Ελληνίδα που θα τερματίσει στον Μαραθώνιο της Αθήνας. Όμως το ίδρυμα δεν έχει να κάνει με την ομοσπονδία. Για τη νίκη μου δεν έχω πάρει χρήματα που λογικά θα έπρεπε να πάρω. Τώρα ετοιμάζομαι να πάω για προετοιμασία στην Αμερική και ακόμα και γι’ αυτούς τους 2,5 μήνες αυτοί που μας στηρίζουν είναι οι χορηγοί μας. Από την ομοσπονδία δεν έχουμε λάβει καμία απολύτως στήριξη.

Μετά τον Μαραθώνιο της Αθήνας, βλέπουμε ότι ο Κώστας χάθηκε αγωνιστικά. Και εννοώντας αγωνιστικά, δεν είδαμε τον Κώστα να βάζει ένα μεγάλο στόχο μέσα στους επόμενους μήνες. Είχες προγραμματίσει να τρέξεις δύο μεγάλους Μαραθωνίους, τι ήταν αυτό που σε κράτησε πίσω;

Πριν το Μαραθώνιο της Αθήνας είχα προβλήματα, είχα σύνδρομο κοιλιακού προσαγωγού, ήθελα να σπάσω αυτό το ρεκόρ, ξεπέρασα τον εαυτό μου και έκανα αυτή την κούρσα. Όπως καταλαβαίνετε μετά το σώμα χρειαζόταν μία μεγάλη περίοδο αποκατάστασης. Το σώμα μου δε με άκουγε, δε μπορούσα να βάλω την προπόνηση όγκου που ήθελα, μετά ήρθαν χειρότεροι πόνοι και προσπάθησα να επεκτείνω το διάστημα αποκατάστασης μου. Το παιχνίδι ήταν χαμένο, δεν αντιδρούσε το σώμα μου. Πήγα μία προετοιμασία τον Απρίλιο και με το που ξεκίνησα ήρθε τραυματισμός για να μου επιβεβαιώσει όλα αυτά που ήξερα. Ήθελα μεγαλύτερη αποκατάσταση και αυτό με πήγε πίσω.

 

Στη ζωή μου δε θέλω να είμαι αχάριστος, μου έχουν πάει αρκετά καλά τα πράγματα. Πρέπει να ξεπεράσεις τα δύσκολα με χαμόγελο και μετά θα έρθουν τα καλά. Όλα αυτά τα χρόνια έχω πολλές αποτυχίες, έχω βρεθεί αρκετές φορές μακριά από τους στόχους μου. Για εμένα το τρέξιμο είναι ευχαρίστηση. Έκατσα 45 μέρες εκτός, είδα τη θετική πλευρά και με βοήθησε να ανασυντάξω τις δυνάμεις μου για τους επόμενους στόχους.

«Η προετοιμασία στο Flagstaff με τον Παναγιώτη Καραΐσκο για ένα νέο ατομικό ρεκόρ στο Μαραθώνιο του Βερολίνου»

Η επόμενη προετοιμασία θα είναι στο Flagstaff της Αριζόνα. Μετακομίζετε με τον Παναγιώτη Καραΐσκο από αύριο και για τους επόμενους μήνες. Πως έγινε η επιλογή του συγκεκριμένου μέρους και γιατί όχι στην Κένυα ή στην Αιθιοπία;

Αποφασίσαμε να πάμε στο Flagstaff για προετοιμασία για τους επόμενους 2,5 περίπου μήνες. Θα πάμε μαζί με τον Παναγιώτη (σ.σ. Καραΐσκο) και με δύο συναθλητές μας από την Κύπρο. Η αλήθεια είναι ότι όλο αυτό ξεκίνησε από ένα αστείο που κάναμε μεταξύ μας και αφορούσε την προετοιμασία στο Flagstaff και εν τέλει γίνεται πραγματικότητα. Σκεφτόμασταν τη συμμετοχή στο Βερολίνο στις 25 Σεπτεμβρίου και θέλαμε να κάνουμε μία καλή προετοιμασία.

Είμαι άνθρωπος για να ψάχνω τα πράγματα, είχε γίνει έρευνα για τα πάντα στο Flagstaff και είναι σημαντική η στήριξη των χορηγών γι αυτό το ταξίδι. Οι συνθήκες εκεί είναι εξαιρετικές σε ένα υψόμετρο 2100 μέτρα, οι καιρικές συνθήκες θα είναι μεταξύ 10-25 βαθμών, κάτι το οποίο είναι κοντά σε μας και στο Flagstaff τα πράγματα θα είναι πολιτισμένα για να εκτελέσουμε σωστά αυτό που θέλουμε να κάνουμε. Θα γίνει αρκετά σοβαρή δουλειά, έχοντας ως στόχο το Βερολίνο και να ξεπεράσω τον εαυτό μου με ένα νέο ατομικό ρεκόρ.

 

Η συνεργασία μου με τον Παναγιώτη είναι ασταμάτητη και εξαιρετική. Αν εξαιρέσουμε την ατυχία που είχε στον Μαραθώνιο της Αθήνας, μπορώ να πω ότι και ο Παναγιώτης βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και η πορεία του είναι μόνο ανοδική.

Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω τους χορηγούς μου, Adidas, Garmin, Bling charges, Arla Foods και τον Παναθηναϊκό για τη στήριξη τους να κάνω αυτά που ονειρεύομαι.

«Ο μόνος τρόπος για να βελτιωθούμε είναι να ακολουθήσουμε το μοντέλο των αθλητών του εξωτερικού»

Προετοιμασία στην Κύπρο και μετά στην Αμερική. Βλέπουμε πως ο καλύτερος έλληνας μαραθωνοδρόμος δυσκολεύεται να προπονηθεί εντός Ελλάδας. Που εστιάζεται το πρόβλημα της καλής προετοιμασίας στη χώρα μας; Που υπάρχει έλλειψη και τι χρειάζεται να αλλάξει ούτως ώστε να ένας αθλητής να έχει ένα υψηλό επίπεδο προετοιμασίας;

Για εμένα σοβαρή προετοιμασία ειδικά αντοχής δε βγαίνει στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στις μεγάλες πόλεις. Σημαντικό μειονέκτημα είναι η έλλειψη εγκαταστάσεων και διαδρομών που χρειάζεται ένας Μαραθωνοδρόμος. Στον Μαραθώνιο έχουν αλλάξει πάρα πολύ τα πράγματα και ο μόνος τρόπος για να βελτιωθούμε είναι να ακολουθήσουμε το μοντέλο που κάνουν οι αθλητές στο εξωτερικό. Το μεγάλο υψόμετρο είναι σημαντικό για μία σοβαρή προετοιμασία, και εννοώντας μεγάλο αναφέρομαι σε πάνω από 1600 μέτρα. Η Ελλάδα έχει ζέστη με 30-35 βαθμούς και λόγω της καθημερινότητα που υπάρχει στις μεγάλες πόλεις κάνει δύσκολες τις συνθήκες που θέλεις να δουλέψεις.

Σίγουρα είναι και οι εγκαταστάσεις αλλά εμείς οι Μαραθωνοδρόμοι θέλουμε δρόμους, πάρκα, μεγάλες διαδρομές, κάτι το οποίο δε μπορούμε να βρούμε ούτε στην Αθήνα, ούτε στις περισσότερες πόλεις της Ελλάδας. Παράλληλα μία καλή προετοιμασία πρέπει να τα συνδυάζει όλα, εγκαταστάσεις, καλό ύπνο, φαγητό, να έχεις κοντά σου τον μασέρ, τον γιατρό. Είναι πολύ δύσκολο να φτάσεις σε ένα υψηλό επίπεδο χωρίς αυτή την προετοιμασία και σ’ αυτά τα μέρη.

Βλέπουμε τον κορυφαίο Μαραθωνοδρόμο της χώρας μας να είναι απλός, σεμνός και ταπεινός. Άλλωστε αυτό μας έχουν διδάξει και οι κορυφαίοι μαραθωνοδρόμοι στον κόσμο, όπως ο Κιπτσόγκε, ο Γκεμπρεσελασιέ, ο Μπεκέλε. Θεωρείς ότι αυτά είναι χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει ένας αθλητής υψηλού επιπέδου για να φτάσει στην κορυφή και να διατηρηθεί εκεί; Είναι χαρακτηριστικά που στα «επιβάλλει» με το χρόνο ο ίδιος ο Μαραθώνιος;

Ο Μαραθώνιος και τα αγωνίσματα αντοχής σε λυγίζουν σαν προσωπικότητα. Σε κάνουν να μη ζητάς πολλά πράγματα, ούτως ώστε να κερδίζει και κάτι. Είναι όμως και στον χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου πως θα μπορέσεις να διατηρηθείς στο υψηλό επίπεδο. Αν με ρώταγε κάποιος για να χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας κορυφαίος Μαραθωνοδρόμους, θα πω να είναι ταπεινός, υπομονετικός και να έχει επιμονή. Να πιστεύει στον εαυτό σου και σ’ αυτό που θέλει να κάνει. Είναι συνδυασμός πραγμάτων, αλλά η φύση του αθλήματος σου επιβάλλει κάποια πράγματα.