Αθήνα 2002. Η Ελλάδα ετοιμάζεται για τη μεγάλη γιορτή των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι πολλοί και ικανοί ρίπτες μας έχουν τη δυνατότητα να προπονηθούν στο, αποκλειστικό για ρίψεις, χώρο στο Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών. Προπονητήριο ρίψεων λειτουργεί και στο βοηθητικό του Σταδίου «Γ. Καραϊσκάκης», στο Φάληρο, για όσους διαμένουν στα νότια προάστια.

Περίπου ένα χρόνο αργότερα – με λίγους μήνες διαφορά – και οι δύο χώροι ρίψεων κλείνουν για να αποπερατωθούν τα Ολυμπιακά έργα και οι ρίπτες μετακομίζουν στη νεόδμητη εγκατάσταση του Αγίου Κοσμά. Ένας σύγχρονος, τεράστιος χώρος, ικανός να φιλοξενήσει και τα τέσσερα αγωνίσματα: σφαίρα, δίσκο, σφύρα και ακόντιο.

 

Αθήνα 2023, τέλη Νοεμβρίου. Η εγκατάσταση του Αγίου Κοσμά, η μοναδική αξιόλογη στη διάθεση της κοινότητας των ριπτών, πνέει τα λοίσθια. Πολύ σύντομα, ο στίβος θα ξεσπιτωθεί από το χώρο, καθώς το οικόπεδο ανήκει στην ευρύτερη περιοχή που έχει ενταχθεί στο σχέδιο αξιοποίησης του Ελληνικού. 

Η μετεγκατάστασή τους θα γίνει σε άγνωστο, για την ώρα, χρόνο και χώρο και όπως είναι φυσιολογικό, η ανησυχία των ριπτών, ιδιαίτερα των σφυροβόλων, των δισκοβόλων και των ακοντιστών είναι μεγάλη.

Με δεδομένη την σχεδόν παντελή έλλειψη ικανοποιητικών ή διαθέσιμων χώρων στο Λεκανοπέδιο, το πρόβλημα προσλαμβάνει μεγάλες διαστάσεις και η αβεβαιότητα ταλανίζει τη ριπτική κοινότητα, αλλά και την ομοσπονδία, τον ΣΕΓΑΣ, που αναζητά, σε συνεννόηση και με την πολιτική ηγεσία, εναλλακτικές λύσεις με εμπεριστατωμένες μελέτες, ώστε να δοθεί εφάπαξ λύση.

Την ανησυχία τους και τους προβληματισμούς τους εξέφρασαν στην ιστοσελίδα του ΣΕΓΑΣ, ομοσπονδιακοί προπονητές, που έζησαν την πολυτέλεια της πρώτης εποχής της νέας χιλιετίας, αλλά και οι σύγχρονοι διακεκριμένοι αθλητές με τεράστιες διεθνείς επιτυχίες, που νιώθουν να χάνουν – κυριολεκτικά – τη γη κάτω από τα πόδια τους.

Αλέξανδρος Παπαδημητρίου (ομοσπονδιακός προπονητής)

«Το 2003 ως αθλητής, έζησα μια αντίστοιχη μετακόμιση, όταν φύγαμε από το ΟΑΚΑ και ήρθαμε στον Άγιο Κοσμά. Η μεγάλη διαφορά είναι τότε ξέραμε πού θα πάμε. Λύσεις προσωρινές μπορούν να βρεθούν, αλλά χρειαζόμαστε μια μόνιμη και σταθερή.

Θα μου πείτε υπάρχει ο χώρος στους Θρακομακεδόνες. Ναι, αλλά είναι διαθέσιμος μόνο τρεις φορές την εβδομάδα, από δύο ώρες κάθε φορά, αν και ουσιαστικά είναι λιγότερες, καθώς τα παιδιά από τις ακαδημίες των σωματείων της περιοχής μπαίνουν νωρίτερα στο στάδιο και δεν μπορούμε να αθλούμαστε όλοι ταυτόχρονα. Φανταστείτε, λοιπόν, να πάμε όλοι οι ρίπτες εκεί…

Επιπλέον, όσο προχωράμε στο χειμώνα, οι καιρικές συνθήκες θα γίνονται όλο και πιο δύσκολες. Έτυχε να γυμνάζομαι σε ένα διπλανό χώρο της Αεροπορίας, που είχε παραχωρηθεί για προπόνηση πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Με βόρειους ανέμους από την Πάρνηθα, το κρύο ήταν τσουχτερό.

Υπάρχει ένας πολύ ωραίος δημοτικός χώρος στη Νέα Ιωνία, κατάλληλος για προπόνηση, όχι για αγώνες. Με λίγη καλή θέληση, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί, αλλά ακούω ότι ίσως γίνει κολυμβητήριο, ενώ είχε παραχωρηθεί και για ποδόσφαιρο 5Χ5.

Και στην Πανεπιστημιούπολη υπάρχει γήπεδο, θα μπορούσαμε να το εκμεταλλευτούμε. Το Χαλικάκι στην Ηλιούπολη, επίσης.

Στην απόγνωσή μου, ψάχνω σε δορυφορικούς χάρτες στο διαδίκτυο, για να εντοπίσω πού μπορούμε να προπονηθούμε».

Ο Αλέξανδρος Παπαδημητρίου, προπονητής μεταξύ άλλων του Μιχάλη Αναστασάκη, έχει κάνει έρευνα για πιθανό χώρο στο Ολυμπιακό στάδιο:

«Μού ζητήθηκε να παρουσιάσω ένα σχέδιο χρήσης του χώρου στη γωνία Σπύρου Λούη και Κύμης στο ΟΑΚΑ. Το έκανα. Μετά βρήκα έναν τριγωνικό χώρο πίσω από το ΑΣΑΕΔ, αλλά εκεί υπάρχουν πλατάνια. Ποιος θα μεταφυτεύσει;

Βάσει προεδρικού διατάγματος, αν δεν κάνω λάθος, ο μοναδικός χώρος που μπορεί να αλλάξει εντός του Ολυμπιακού πάρκου είναι βγαίνοντας από το σταθμό της Ειρήνης με κατεύθυνση τις αψίδες, στα δεξιά.

Μετά το Κ1 και το Κ2 υπάρχει ένας χώρος, που χωροταξικά βολεύει, αλλά και εκεί υπάρχουν πλατάνια.

Όμως, όλες αυτές οι κινήσεις έπρεπε να είχαν ήδη προχωρήσει.

Αν είναι δυνατόν να είμαστε στην Αττική και να ψάχνουμε για γήπεδο ρίψεων.

Είναι λυπηρό να έχουν γίνει εδώ Ολυμπιακοί Αγώνες και να μην έχουμε χώρο ρίψεων. Γιατί άλλαξε η διάταξη των γηπέδων στο ΟΑΚΑ;

Πώς θα αναπτύξουμε τις ρίψεις, αν δεν υπάρχουν χώροι;».

Ο Αλέξανδρος Παπαδημητρίου τόσο ως αθλητής όσο και ως προπονητής, έχει επισκεφτεί πολλά κέντρα ρίψεων σε άλλες χώρες και μας μεταφέρει τις εμπειρίες του:

«Στο Μόναχο, γύρω από το κεντρικό Ολυμπιακό στάδιο, υπάρχουν γήπεδα, και χώροι για τα αντίστοιχα ΤΕΦΑΑ. Φέτος, που ξαναπήγα ύστερα από είκοσι χρόνια, είδα να φτιάχνουν κι άλλα γήπεδα σε ένα χώρο που ήταν σκουπιδότοπος.

Στον Άγιο Κοσμά έχουν προκύψει διάφορα προβλήματα κατά καιρούς. Είναι προβληματικό ότι κανείς δεν μας ρωτάει. Για παράδειγμα, χάλασε ο κλωβός. Δεν μας αναζήτησαν για να μας ρωτήσουμε, αν μπορούμε να τους συμβουλέψουμε. Είμαστε εδώ είκοσι χρόνια. Θα μπορούσαν έστω να ζητήσουν την άποψή μας.

Είναι κρίμα να σπαταλούμε χρήματα που θα μπορούσαμε να αποφύγουμε, αντί να τα επενδύσουμε αλλού για να βοηθήσουμε το άθλημα.

Κυκλοφόρησε η είδηση για τα κλεμμένα καλώδια και πως μείναμε στο σκοτάδι. Μα και πριν, οι προβολείς δεν λειτουργούσαν όπως θα έπρεπε. Και τώρα που αποκαταστάθηκε, υποτίθεται, ο φωτισμός, πάλι δεν είναι ο κατάλληλος. Ο ένας κλωβός από τους τρεις, δεν λειτουργεί.

Κάτι άλλο. Στους Θρακομακεδόνες τοποθετήθηκε ένας κλωβός που στοιχίζει αρκετά χρήματα. Μα με τις βολές στην προπόνηση θα τον καταστρέψουμε. Γιατί να μη φτιάξουμε έναν πιο φτηνό με χίλια ευρώ και όχι με είκοσι.

Στη Σιλέσια, που έγιναν οι Ευρωπαϊκοί Αγώνες, η ίδια η εταιρία τοποθέτησε τον ίδιο, ακριβό κλωβό, αλλά πρόσθεσε στρώματα για την προστασία του. Γι’ αυτό λέω “ρωτήστε μας”.

Τα δίχτυα στο κλειστό του ΟΑΚΑ, επίσης είναι ακατάλληλα. Υπάρχει ο κίνδυνος να κάνουμε ζημιά ή να τραυματιστούν οι αθλητές. Πηγαίνουμε εκεί, μόνο αν η εξωτερική θερμοκρασία είναι στο μηδέν».

Όταν ρωτήσαμε τον έμπειρο προπονητή, αν γνωρίζουν πότε θα μετακομίσουν από τον Άγιο Κοσμά, η απάντησή του ήταν:

«Δεν έχουμε καμία ενημέρωση για το πότε ούτε και για το πού θα πάμε. Είμαι, πάντως πεπεισμένος, ότι η Lamda Development δε θα μας πει να φύγουμε, αν δεν έχει βρεθεί η λύση».

Γιάννης Μπαρλής (συνεργάτης ομοσπονδιακός προπονητής)

«Η δουλειά μας στις εγκαταστάσεις, όπως είναι τώρα, γίνεται υποτυπωδώς. Απλά έχουμε ένα μέρος που μπορούμε να ρίξουμε. Ο ένας κλωβός που έχουμε στη διάθεσή μας για σφυροβολία, δεν είναι ο πλέον κατάλληλος.

Αλλά, πέρα από αυτό, δεν υπάρχουν εγκαταστάσεις γενικά. Στον Άγιο Κοσμά γυμνάζεται η μισή εθνική ομάδα των ρίψεων. Εφτά-οχτώ παιδιά είναι στους δέκα καλύτερους Ευρωπαίους στην κατηγορία τους. Και κάνουν όλοι σε μία βαλβίδα. Σε δύο ώρες προλαβαίνουμε οριακά να ρίξουμε από δεκαπέντε βολές.

Σε κάθε ηλικιακή κατηγορία στις ρίψεις, κάθε χρόνο, αναδεικνύουμε πρωταθλητές Ευρώπης ή και κόσμου, οπότε κάτι κάνουμε καλά. Νομίζω ότι αξίζει να επενδύσουμε. Δεν ζητάμε κάτι παράλογο. Έχουμε την τεχνογνωσία, προπονητές που μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά κι αυτό φαίνεται στα αποτελέσματα».

Ο Γιάννης Μπαρλής μας μεταφέρει με λεπτομέρειες την τωρινή κατάσταση στον Άγιο Κοσμά, και καταγράφει τους ελάχιστους πιθανούς χώρους προπόνησης στο Λεκανοπέδιο:

«Όλο το αθλητικό κέντρο αυτή τη στιγμή είναι ένα εργοτάξιο. Έχουν μείνει μόνο τα δύο στάδια του στίβου.

Υποθέτω ότι η λογική είναι ότι δεν αξίζει να επενδυθούν χρήματα σε μια εγκατάσταση που δεν θα υπάρχει σε περίπου τρεις μήνες. Ωστόσο, τα αναλώσιμα χρειάζονται αντικατάσταση.

Ο ΣΕΓΑΣ κάνει την προσπάθειά του και υπό την επίβλεψη του συντονιστή ρίψεων, Χρήστου Παπαδόπουλου, κάναμε κάποιες βελτιώσεις, αλλά γενικά υπάρχει πρόβλημα, που θα γίνει μεγαλύτερο, όταν θα κλείσει η εγκατάσταση. Αν, βέβαια, δεν ξεκαθαρίσει το νέο καθεστώς.

Δεν ξέρουμε πώς θα είναι το νέο στάδιο, πού θα μετακομίσουμε και με ποιες προϋποθέσεις θα μας παραχωρηθεί. Αν υπάρξει, βέβαια, στάδιο.

Πρέπει να μας ενδιαφέρει πόσα παιδιά έρχονται στον αθλητισμό και μετά αν μπορούν να διακριθούν. Αυτή τη στιγμή δεν κερδίζουμε παιδιά. Χώροι για ρίψεις για ακαδημίες υπάρχουν στον Πανελλήνιο, που είναι ιδιωτικός και σε ένα-δυο στάδια για μια ώρα την ημέρα, με την προϋπόθεση ότι θα ρίχνουν με πλαστικά όργανα. Για πρόγραμμα ρίψεων ενηλίκων, δεν υπάρχει στάδιο στην Αθήνα, μια πόλη άνω των τεσσάρων εκατομμυρίων.

Δεν μπορεί να είμαστε σε χειρότερο επίπεδο από το 1995».

Ο Γιάννης Μπαρλής κάνει λόγο και για την ανεκμετάλλευτη δυνατότητα να μετατραπεί η Αττική σε διεθνές προπονητικό κέντρο ρίψεων:

«Μας ζητούν ξένοι αθλητές και προπονητές, ειδικά από τις βόρειες χώρες, να έρθουν στη χώρα μας για προετοιμασία το χειμώνα. Σε κάθε διεθνή διοργάνωση μετέχουν 10-15 Έλληνες, έχουμε αναπτύξει ένα δίκτυο. Τελευταία φορά είχαν έρθει εδώ οι Φινλανδοί, όταν είχε χτιστεί ο Άγιος Κοσμάς. Και τότε έφυγαν απογοητευμένοι, φανταστείτε τι θα έλεγαν αν έβλεπαν την τωρινή κατάσταση».

Όσο για τη συμφωνία με τη Lamda Development και το καθεστώς της μετακόμισης, μάς λέει:

«Υπάρχει μια ασάφεια. Ξέρουμε ότι συμβατική υποχρέωση της Lamda Development είναι ότι, για να φύγουμε από ένα στάδιο σε πλήρη χρήση, θα πρέπει να πάμε σε ένα στάδιο με αντίστοιχη χρήση. Αυτό ούτε τώρα ισχύει, καθώς το στάδιο που χρησιμοποιούμε δεν είναι σε πλήρη χρήση. Ωστόσο, δεν θέλουμε να μπούμε σε αντιπαράθεση. Αυτό που ξέρω είναι ότι ούτε οι ομοσπονδίες που στεγάζονται εδώ ούτε οι σύλλογοι ρωτήθηκαν, αν συμφωνούν με τους όρους μετάβασης. Έγιναν όλα λίγο γρήγορα.

Δεν λέμε όχι στην ανάπτυξη, αλλά είμαστε τώρα σε μια κατάσταση που ζητάμε από παιδιά δεκαπέντε χρονών να περάσουν μέσα από ένα εργοτάξιο για να προπονηθούν. Για να καταλάβετε, έβρεξε και πήραμε υποχρεωτικό ρεπό για δύο μέρες, γιατί εδώ όλα μετατράπηκαν σε λίμνη.

Αν κάποιο παιδί τραυματιστεί, ποιος έχει την ευθύνη;».

Θωμάς Κυριαζής (σωματειακός προπονητής)

«Με μεγάλη δυσκολία κάνουμε τη δουλειά μας. Μέχρι πρόσφατα δεν μπορούσαμε να ρίξουμε βολές. Για την αφετηρία του προβλήματος πρέπει να ανατρέξουμε χρόνια πριν. Χάσαμε το Καραϊσκάκη και μετά το γήπεδο ρίψεων στον Άγιο Δημήτριο. Τώρα θα συμβεί το ίδιο με τον Άγιο Κοσμά.

Δεν μπορεί σε μια χώρα που έχει γεννήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες, εν έτει 2023 να ψάχνουμε να βρούμε γήπεδο για να προπονηθούμε στη σφύρα, το ακόντιο και το δίσκο…

Το πρόβλημα είναι πιο βαθύ, αλλά από την άλλη πλευρά δεν γίνεται να απεμπολήσουμε, ελαφρά τη καρδία, το δικαίωμα της νεολαίας γενικότερα και των παιδιών της εθνικής ομάδας ειδικότερα, χωρίς έχουμε βρει πρώτα μια ουσιαστική λύση».

Μιχάλης Αναστασάκης (πρωταθλητής σφυροβολίας)

«Το γήπεδο που έχουμε στη διάθεσή μας, βρίσκεται σε φάση εγκατάλειψης. Ό,τι δουλειές έχει χρειαστεί να γίνουν, τις έχουμε κάνει εμείς. Η αλλαγή στον κλωβό, που έγινε το καλοκαίρι, ήταν αχρείαστη γιατί χάλασε μέσα σε μια εβδομάδα. Δεν έχουμε δει κάποια κίνηση από την πλευρά του Αγίου Κοσμά, για να βοηθήσουν την προσπάθεια μας.

Η επόμενη μέρα νομίζω μας βρίσκει όλους στον αέρα. Ο στίβος φέρνει επιτυχίες, αλλά δεν τυγχάνει της προσοχής που του αρμόζει. Αρχικά ήταν το Καραϊσκάκη, μετά το ΟΑΚΑ και τώρα βλέπω να ακολουθεί και ο Άγιος Κοσμάς. Ελπίζω να βγω ψεύτης. Εάν κλείσει όμως ο Άγιος Κοσμάς, ο στίβος θα πεθάνει».

Ο φιναλίστ του παγκοσμίου πρωταθλήματος της Βουδαπέστης θίγει και ένα θέμα που ξεπερνά τις ρίψεις και αγγίζει το στίβο στα νότια προάστια της πρωτεύουσας:

«Έπρεπε ήδη να έχει βρεθεί γήπεδο και να μεταφερθούν όλοι οι αθλητές. Δε μιλάω για λύση στο ΟΑΚΑ ή στους Θρακομακεδόνες. Πρέπει να βρεθεί ένα γήπεδο στο Νότιο τομέα, γιατί αλλιώς θα σβήσει το άθλημα σε μια μεγάλη περιοχή του Λεκανοπεδίου. Δεν μπορούν όλοι οι αθλητές των συλλόγων στα νότια προάστια να μεταφερθούν στη Γλυφάδα. Δεν θα μπορεί να γίνει σωστή προπόνηση.

Αν βάλουμε όλες τις συμμετοχές σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, οι ρίψεις είναι πολύ ψηλά. Θα έπρεπε να μας δίνουν μεγαλύτερη προσοχή. Σε όλη την Ελλάδα υπάρχει αυτή η αντιμετώπιση, όχι μόνο στην Αττική. Μαζί πρέπει να πάμε μπροστά τον αθλητισμό. Δεν μπορεί να μας εκτοπίζουν! Μόνο αν έρθουν στη θέση μας, θα μας καταλάβουν».

Ορέστης Ντουσάκης (πρωταθλητής σφυροβολίας)

«Νιώθω ότι θα έρθω μια μέρα στο στάδιο και θα μου πουν “δεν μπαίνεις μέσα!”. Γίνονται τόσο γρήγορα τα έργα, που πιστεύω ότι μια από τις επόμενες Δευτέρες ο Άγιος Κοσμάς θα κλείσει. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει άλλος χώρος στην Αθήνα, πέρα από τους Θρακομακεδόνες, προκειμένου να προπονηθεί κάποιος σφυροβόλος.

Πέρα από αθλητής είμαι και φοιτητής και δεν έχω την πολυτέλεια του χρόνου, να κάνω, δηλαδή, καθημερινά ταξίδι δύο ωρών για να προπονηθώ».

Γιάννης Κυριαζής (πρωταθλητής ακοντισμού)

«Έχουν αλλάξει πολλά από πέρυσι. Ακόμη και το γεγονός ότι εισερχόμαστε στην εγκατάσταση από άλλη είσοδο, αποτελεί πρόβλημα. Όταν βρέχει, μαζεύονται λίμνες στους εξωτερικούς χώρους και αυτό μας δυσκολεύει. Δε ζητάμε την πιο σύγχρονη εγκατάσταση, αλλά να διαθέτει τα απαραίτητα για να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας. Αυτή τη στιγμή δεν τα έχουμε. Είχε πέσει ο ένας κλωβός, δεν είχαμε ρεύμα για τρεις εβδομάδες…

Είναι κρίμα στον 21ο αιώνα να κάνουμε αυτή τη συζήτηση. Ο αθλητισμός είναι βασική ανάγκη του ανθρώπου. Δεν είναι δυνατόν να μην έχουμε τις κατάλληλες εγκαταστάσεις.

Νομίζω ότι αυτά τα χρόνια προβλήματα με τις εγκαταστάσεις έχουν κοστίσει στο στίβο. Εάν δεν υπάρχει κλειστό προπονητήριο για τους χειμερινούς μήνες, είναι δεδομένο ότι τα παιδιά θα πάνε σε άλλο σπορ ή σε ένα γυμναστήριο».

Μαρία Μαγκούλια (πρωταθλήτρια σφαιροβολίας)

 «Δεν ξέρουμε πού θα πάμε ή αν θα υπάρξει άλλο γήπεδο. Είμαστε στον αέρα. Δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε την προπόνηση μας για την επόμενη σεζόν. Με όλα αυτά δεν ξέρω αν θα μείνω εδώ ή αν θα γυρίσω στο νησί μου, την Κάλυμνο, για προπόνηση.

Αν μεταφερθούμε όλοι στο ΟΑΚΑ, δεν θα χωράμε. Είναι αυτό που λέει και ο Μίλτος Τεντόγλου: “αν δεν κάνουν κάτι, ο στίβος θα πεθάνει”».

Πηγή: segas.gr