Ας μη χάσουμε την επαφή μας με το κολύμπι
Γιάννης Δρυμωνάκος 9:31 12-02-2021
Ξεκινώντας τη στήλη μας στο Runbeat, στο πρώτο άρθρο θα αναφερθούμε σε μερικές συμβουλές, οι οποίες μπορούν να μας κρατήσουν σε επαφή με το κολύμπι κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών και της πανδημίας που βιώνουμε, όπου η προπόνηση στην ανοιχτή θάλασσα είναι η μόνη μας διέξοδος.
Πως θα μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στο κρύο νερό; Πως θα πάρουμε τη σωστή ανάσα; Πόσο χρόνο χρειαζόμαστε καθημερινά για να διατηρηθούμε σε καλή κατάσταση έως ότου θα μπορέσουμε να προπονηθούμε ξανά σε πιο ζεστό μέρος;
Για τους αθλητές κολύμβησης και τους τριαθλητές η ιδανική επιλογή, με τις συγκεκριμένες ιδιαίτερες συνθήκες που βιώνει η χώρα μας, είναι το κολύμπι στη θάλασσα, με στολή, για 10-15 λεπτά, τρεις φορές την βδομάδα.
*Να αναφέρουμε πως τα 10-15 λεπτά αφορούν μεγάλες ηλικίες. Όσο μικρότερη η ηλικία τόσο μπορούμε να το αυξήσουμε τη διάρκεια, από τα 30-40 λεπτά.*
Πάμε όμως να δούμε και κάποια χαρακτηριστικά στοιχεία και δυσκολίες που απορρέουν από το παραπάνω. Αυτό που είναι καλό να αναφέρουμε, είναι το γεγονός πως η ξηρά προπόνηση, δε μπορεί να αντικαταστήσει την επαφή μας με το νερό ή πιο συγκεκριμένα το κολύμπι στη θάλασσα, το οποίο είναι η μοναδική μας επιλογή, λόγω και της κατάστασης με την πανδημία. Η επαφή με το νερό είναι το Α και το Ω για έναν κολυμβητή. Στην ξηρά προπόνηση μπορείς να δουλέψεις σωστά τις μυϊκές ομάδες, ωστόσο αυτό δε μπορεί να μεταφερθεί άμεσα μέσα στο νερό, εκεί όπου οι μυϊκές ομάδες δουλεύονται διαφορετικά.
Ένα σημαντικό θέμα κατά τη διάρκεια των κρύων ημερών είναι το, πως θα αντιμετωπίσουμε τη θερμοκρασία που υπάρχει στη θάλασσα. Όπως αναφέραμε, με γνώμονα το γεγονός πως η θάλασσα είναι η μόνη μας επιλογή, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε προτού μπει το σώμα μας στο νερό, είναι το καλό ζέσταμα. Εφόσον συμβεί αυτό, έπειτα έρχεται η επαφή μας με το νερό. Θα πρέπει να γνωρίζουμε πως ένας ανθρώπινος οργανισμός όταν μπει σε κρύο περιβάλλον τότε θα προσπαθήσει να αναπνεύσει γρήγορα, οι παλμοί ανεβαίνουν, ενώ οι κινήσεις των χεριών του θα είναι εξίσου απότομες. Αυτό που προτείνω, είναι η εκπνοή να γίνεται σταδιακά και να μη βγάζουμε απότομα όλο τον αέρα που έχουμε. Προσπαθούμε οι κινήσεις μας να είναι πιο αργές ούτως ώστε να αποφύγουμε έναν τραυματισμό στους ώμους, κάτι το οποίο είναι σύνηθες για έναν κολυμβητή.
*Σ' αυτό το σημείο θα αναφέρω τη σημαντικότητα της ευλυγισίας για έναν κολυμβητή. Η ευλυγισία είναι το παν για έναν κολυμβητή και έχει να κάνει με τη σωστή λειτουργία των ώμων και της ποδοκνημικής. Είναι σημαντικό να διατηρούμαστε ευλύγιστοι και αυτό μας το προσφέρουν σε μεγάλο βαθμό οι εντατικές διατάσεις. Το σώμα μας λειτουργεί σαν... ψάρι μέσα στο νερό. Πρέπει να γλιστρήσει σε ένα ξένο περιβάλλον.*
Αφού αρχίσουμε να ζεσταινόμαστε μέσα στο νερό, σιγά σιγά, μετά τα 200 μέτρα και έπειτα από 3 λεπτά προσαρμογής, το σώμα μας πιάνει τη θερμοκρασία που θέλουμε και τότε ξεκινάμε να βάζουμε την ένταση στην προπόνησή μας, χωρίς όμως να χαλάμε την τεχνική μας (θα την αναλύσουμε ξεχωριστά σε ένα διαφορετικό κεφάλαιο).
Όταν φτάνουμε στο τέλος του 10λέπτου ή 15λέπτου θα κάνουμε το λεγόμενο cool down, όπου θα αφήσουμε ένα λεπτό το σώμα μας πιο χαλαρό ούτως ώστε να μπορέσει έπειτα να προσαρμοστεί στις συνθήκες εκτός νερού. Κατά τη διάρκειά της μικρής προπόνησής μας, το σώμα μας δουλεύει, παρότι οι 14-15 βαθμοί που θα συναντήσουμε δεν είναι και το καλύτερο δυνατό για το να προλάβει αυτό να ζεσταθεί πλήρως.
Η διατήρηση σ' αυτήν την περίοδο για όλους τους κολυμβητές είναι το μείζον ζήτημα, μέχρις ότου θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε στις πισίνες και να καταφέρουμε να προπονηθούμε σωστά. Μέχρι τότε, είναι καλό να διατηρήσουμε το σώμα μας σε καλή κατάσταση γιατί όπως και σε όλα τα αθλήματα, έτσι και στην κολύμβηση, όσο το αφήνεις θα σ' αφήνει. Στο επόμενο κεφάλαιο θα αναφερθούμε στους αθλητικούς μας στόχους και πως θα μπορέσουμε να τους διατηρήσουμε ζωντανούς.
