39^ος ΑΜΑ

Τον άθλο 150 δρομέων αναλύει ο κυνηγός της έρευνας των συναισθημάτων τους.

Ο σωστός δρόμος - σχόλιο προσωπικό για τους Κώστα Γκελαούζο και Δημήτρη Θεοδωρικάκο.

Σχόλια κι ανάλυση στον άθλο 150 δρομέων.

Ποια είναι τα φαβορί (άνδρες/γυναίκες) στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου (Πηγή Τρικάλων, 05/03)

Σχολιάζει ο Στέφανος Αντωνάκης.

Πρόλογος

Το 2023 βρίσκεται πλέον στον τρίτο μήνα του, και το καλεντάρι φέρνει κοντά μας τους πρώτους αγώνες του έτους σε στάδια, δρόμους και χώμα. Εν όψει λοιπόν των νέων διοργανώσεων, θα θελα να απευθύνω έναν χαιρετισμό σε φίλους και γνωστούς, για να τους ευχηθώ καλή αρχή στις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις. Και δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο τρόπο από το να συνδυάσω αυτές τις ευχές με έναν σύντομο απολογισμό των εμφανίσεων που εκείνοι πραγματοποίησαν στον 39^ο Αυθεντικό Μαραθώνιο των Αθηνών. Η εμφάνιση ενός δρομέα στην Κλασσική διαδρομή μπορεί να αποκαλύψει πολλά για κείνον (αθλητικές δεξιότητες, πνευματικά χαρακτηριστικά, αγωνιστική φιλοσοφία κα), ειδικότερα δε πέρυσι, οπόταν και οι δύσκολες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν οδήγησαν εκατοντάδες δρομείς στο να εγκαταλείψουν (όλοι άξιοι σεβασμού, ακόμη κι έτσι). Για τούτο μια αναδρομή του 39^ου ΑΜΑ μπορεί να αποβεί ωφέλιμη προς όλους. Κι αν ο γράφοντας επιθυμούσε λίγο νωρίτερα αυτήν την αναδρομή, οι ευθύνες της καθημερινότητας δεν το επέτρεψαν… Έστω και με μια μικρή καθυστέρηση λοιπόν, πιστεύω ότι θα τη βρείτε χρήσιμη!

 

Το παρόν αφιερώνεται σε εκείνους που έχουν όνειρα, και τολμούν να δουλέψουν για να τα κάνουν πράξη. Σε εκείνους που συνεχίζουν να κωπηλατούν όσο κι αν τα νερά κατεβαίνουν ταραγμένα. Σε αυτούς που δεν χάνουν το θάρρος τους κι ακόμη κι όταν η ζωή φαντάζει παράλογη, συνεχίζουν με χιούμορ, αγάπη κι ενθουσιασμό. Σε εκείνους τέλος που γνωρίζουν όχι μόνο να απολαμβάνουν τις χαρές του αγώνα και της ζωής, αλλά γνωρίζουν επίσης και τη σημασία του να μοιράζεσαι. Κι ας θυμάστε όλοι ότι όποτε το κακό πληθαίνει, το μικρό καλό μεγαλώνει…

Όσον αφορά στο κακό – τις τελευταίες ημέρες είμαστε μάρτυρες μιας ανείπωτης τραγωδίας. Το δυστύχημα στα Τέμπη θα μας στοιχειώνει για καιρό. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου δύναμη στις οικογένειες των θυμάτων. Μακάρι ο χρόνος να απαλύνει τις πληγές τους…

Β. Ο σωστός δρόμος - σχόλιο προσωπικό για τους Κώστα Γκελαούζο και Δημήτρη Θεοδωρακάκο.

Κώστα, Δημήτρη, απευθύνομαι σε εσάς με το θάρρος που μου δίνει η ηλικία μου και με αφορμή κάποια πράγματα (λυπηρά κατ’ εμέ) που γράφτηκαν κι ειπώθηκαν τον τελευταίο καιρό. Θα θελα να σας υπενθυμίσω ότι στον πρώτο στίχο του μεγαλύτερου έπους της κλασσικής γραμματείας, στην Ιλιάδα του Ομήρου, γίνεται λόγος για την οργή και τη μάνητα, ως αφορμή πόνου και δεινών. Το μίσος προς τους ανθρώπους επιστρέφει πάντα σε εμάς τους ίδιους, και ανοίγει έναν φαύλο κύκλο, που δεν φέρνει τίποτε το καλό. Η αγάπη είναι εκείνη που οικοδομεί – η οργή αντίθετα, μόνο καταστρέφει. Όταν επενδύουμε στην αγάπη, τότε είμαστε πραγματικά ελεύθεροι, κι όταν κερδίζεις αναίμακτα τον αντίπαλό σου, αυτή η νίκη είναι η μεγαλύτερη. Άρα: ας γινόμαστε πάντα η αλλαγή που προσδοκούμε από τον άλλο, και τότε τα πράγματα αλλάζουν προς το καλύτερο. Ένα χέρι που απλώνεται φιλικά έχει μεγαλύτερη δύναμη από το πιο ισχυρό κτύπημα. Εγώ κι εσύ γινόμαστε «εμείς». Ένας, είναι ένας μαζί με τους άλλους. Ένας, μόνος του, δεν είναι κανένας. Όλα τα παραπάνω είναι σκέψεις αυστηρά προσωπικές και εντελώς καλοπροαίρετες, το ξέρετε κι οι δύο σας. Αν το σκεφθείτε λίγο και μπορέσετε να το κάνετε πράξη, όλοι σας οι φίλοι (κι ο γράφοντας λίγο περισσότερο!) θα νιώσουμε ευτυχείς. Τι λετε, δεν αξίζει ο κόπος;

Γ. Σχόλια κι ανάλυση στον άθλο 150 δρομέων.

ΑΝΔΡΕΣ

Χαράλαμπος Πιτσώλης, το κομπιούτερ! Λένε ότι θα γυρίσει ο τροχός, θα γελάσει κι ο φτωχός, κι εφέτος ήταν δίκαια η σειρά του Μπάμπη. Πάντοτε μεθοδικός κι υπομονετικός, με υψηλό γνώθι σ’ αυτόν και με ικανότητα να μαθαίνει, έκανε μια εξαιρετική εμφάνιση στον 39^ο ΑΜΑ και ανταμείφθηκε με μια μεγάλη νίκη. Παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, και υπό την καθοδήγηση του «στρατάρχη Ρόμελ» κου Ζώρζου ο Μπάμπης ήταν απλά εντυπωσιακός. Ειδικά το φινάλε του αγώνα, θα μείνει ως αντικείμενο μελέτης και παράδειγμα τακτικής για τους επόμενους – να υπενθυμίσουμε απλώς ότι ενώ στο 37^ο χιλιόμετρο ήταν τέταρτος, στη συνέχεια επιτέθηκε δυνατά (η σημασία του να «κρατάς» για το τέλος…) για να τους περάσει όλους και να μπει πρώτος στο Καλλιμάρμαρο. Χαίρομαι γιατί τα περάσματά σου συμπίπτουν απόλυτα με τις εκτιμήσεις του γράφοντα, όπως και η τελική σου επίδοση – η πρώτη θέση από την άλλη, ήταν 100% προσωπική σου έμπνευση και δημιουργία! Μπάμπη, να είσαι πάντα ο εαυτός σου – όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι ήδη πιασμένοι! Απόλαυσε τη νίκη σου, συνέχισε τη σκληρή δουλειά, και θα ρθουν κι άλλες μεγάλες στιγμές. Τα βαθιά ποτάμια δεν κάνουν φασαρία, το δείχνεις αυτό με τον καλύτερο τρόπο. Εύγε! ΥΓ: Λίγο αργότερα, στις !!!! ο Μπάμπης έγινε πατέρας για πρώτη φορά. Ένα νέο ανθρωπάκι στη ζωή μας είναι (υπερ)μαραθώνιος δύσκολος, απαιτητικός μα κι υπέροχος. Να ζήσει Μπάμπη, να ναι γερό και τυχερό. Να τον χαίρεστε!

Κώστας Γκελαούζος, ο κομάντο. Αν όπως λένε είναι η αξία του δεύτερου που στολίζει τη νίκη του πρώτου, η πρωτιά του Χαράλαμπου γίνεται ακόμη λαμπρότερη, καθώς δεύτερος αυτή τη φορά ήταν ο μεγάλος Κώστας Γκελαούζος. Κώστα, για να μην ακούει τα λόγια η βουβή σου θλίψη, θα σου μιλήσω ψιθυριστά. Κάτι δεν πήγε καλά στις ανηφόρες κι άδειασες πολύ νωρίς. Δεν εξηγείται αλλιώς. Το όγδοο πεντάρι του αγώνα, παραδοσιακά το ταχύτερο όλων, ήταν για σένα το χειρότερο (17’58’’, με 7’56’’ τα τελευταία 2195 μέτρα). Σίγουρα βάρυνε το 2:14’15’’ του Βερολίνου λίγες εβδομάδες πριν (αναλογιστείτε αλήθεια πριν βιαστείτε να κρίνετε τι πήγε να κάνει ο Κώστας…), οπωσδήποτε οι καιρικές συνθήκες δεν ευνοούσαν την προσπάθεια, ίσως κάποιες «αλλαγές» που έκανες στην αρχή της κούρσας στοίχισαν κι αυτές – μάλλον όλα αυτά μαζί, εσύ ξέρεις καλύτερα. Όποιος παίζει με τη φωτιά, στο τέλος πεθαίνει από το κρύο! Ο σκύλος δαγκώνει, και κάποτε λυγίζουν ακόμη και οι κομάντο. Ακόμη κι έτσι, το ευκταίο είναι να επιστρέφουμε σοφότεροι και δυνατότεροι. Άλλωστε, ακόμη και σε μια «κακή» μέρα, εξαντλημένος και νοκ άουτ, να τερματίζεις δεύτερος πανελληνιονίκης, μόνο λίγο δεν είναι. Η προσπάθειά σου ήταν συγκινητική, κι απέδειξες το ψυχικό σου μεγαλείο για άλλη μια φορά με την ανάρτηση σου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αμέσως μετά τον αγώνα. Μια μεγάλη καρδιά γεμίζει με ελάχιστα Κώστα, κι η ψυχή σου είναι μεγάλη και χωράει τα πάντα. Το αύριο δεν είναι ποτέ ίδιο με το σήμερα – σήμερα μείνε ατάραχος απέναντι σε ό,τι φέρνει η ζωή, το αύριο είναι πάντα μια άλλη μέρα. Από εσένα εξαρτάται τι θα φέρει.

 

Κώστας Σταμούλης, ο αέρινος. Η πρώτη του συμμετοχή στην Κλασσική ήταν άριστη και συνοδεύτηκε από μια εξαιρετική τρίτη θέση. Παρ’ ό,τι οι καιρικές συνθήκες δεν ευνοούσαν τις μεγάλες επιδόσεις, το «βάφτισμα του πυρός» πήγε άψογα! Κώστα, θα μου επιτρέψεις να σου δώσω κάποιες συμβουλές, βγαλμένες από τη ζωή μεγάλων αθλητών; Απέφευγε κάθε πηγή αρνητικής ενέργειας. Υπολόγιζε τα πράγματα από όσο περισσότερες διαφορετικές γωνίες μπορείς. Απολάμβανε την αθλητική ζωή σήμερα – το χθες έφυγε, το αύριο μπορεί να μην έρθει ποτέ. Οι άνθρωποί μας (οικογένεια και φίλοι) είναι οι κρυμμένοι θησαυροί μας. Η πρώτη τέχνη που πρέπει να μάθεις είναι να υπομένεις τον φθόνο. Αγνόησε όλους όσους προσπαθούν να σε αποθαρρύνουν, απλώς κάν’ το. Να είσαι ένα μαζί με τους συναθλητές σου, μονιασμένοι θα νικάτε πάντα. Ο ένας μόνος του δεν είναι κανένας. Τα ύψη σε οδηγούν σε μεγαλύτερα ύψη. Για να μπορέσεις να επιτύχεις το εφικτό, θα πρέπει να προσπαθήσεις ξανά και ξανά για το ανέφικτο. Ο νους είναι η δύναμη της δημιουργίας αλλά και της καταστροφής των πεποιθήσεών σου. Κανείς δεν έμαθε κάτι μιλώντας, παρά μόνο ακούγοντας. Δυο είναι οι δρόμοι της επιτυχίας – το μυαλό που λέει κράτα, και η καρδιά που λέει «θα νικήσω». Κώστα αποτύπωσέ τα αυτά στο μυαλό σου, μόνο καλό θα σου κάνουν. Τις ευχές μου και στον προπονητή σου κο Πουσανίδη!

Παναγιώτης Καραϊσκος, ο αριστούχος. Η επιτυχία υπήρξε πάντα μεγάλη ψεύτρα. Η αποτυχία αντίθετα φέρνει πάντα ως δώρο μαθήματα που βοηθούν στο να γινόμαστε καλύτεροι – αλλιώς: η αποτυχία είναι η μητέρα της επιτυχίας. Στην τακτική σου στον 39^ο ΑΜΑ κάτι δεν πήγε καλά, ειδικά στις ανηφόρες. Είμαι σίγουρος ωστόσο ότι την επόμενη φορά θα το διορθώσεις, και θα επιστρέψεις δυνατότερος. Οι αγώνες δεν τελειώνουν, και κάθε Μαραθώνιος είναι μοναδικός. Άλλωστε, νίκη είναι πάντα ο τερματισμός, και η 4^η θέση μόνο λίγη δεν είναι. Ψηλά το κεφάλι αριστούχε Παναγιώτη!

Παναγιώτης Μπουρίκας, ο εντυπωσιακός. Πολύ καλή εμφάνιση, από έναν σπουδαίο αθλητή. Παρά τα προβλήματα τραυματισμών, παρά τον covid που τον ταλαιπώρησε, ο Παναγιώτης έδειξε τα διαπιστευτήριά του κάνοντας ακόμη κι έτσι έναν πολύ καλό αγώνα. Παρ’ ότι ξεκίνησε ελαφρώς γρηγορότερα από το ιδανικό (κάτι που του στέρησε πιστεύω ~1’00’’ από την τελική του επίδοση), στο τέλος ήταν πολύ πολύ δυνατός (6’46’’ τα τελευταία 2195). Με έναν καλύτερο σχεδιασμό του αγώνα σε όλη του τη διάρκεια, θα δεις πόσο πιο άκοπα θα έρθει ένα καλό αποτέλεσμα. Συνέχισε έτσι Παναγιώτη, κι αυτό που σήμερα φαντάζει δύσκολο, αύριο θα είναι ευκολότερο. Όλες τις ευχές μου, σε σένα και στον προπονητή σου κο Παπαχρήστο.

Κυριάκος Μπέης, ο μεθοδικός. Αν μου επιτρέπεται το λογοπαίγνιο, στον 39^ο ΑΜΑ, από μπέης έγινες πασάς! Στα 40 του πλέον έτη έκανε την καλύτερή του εμφάνιση – υποκλίνομαι Κυριάκο! Όποιος ανεβαίνει σκαλί το σκαλί, βρίσκεται πάντα στο ύψος του επόμενου. Με 6’42’’ τα τελευταία 2195, μπήκες στο Καλλιμάρμαρο πολύ δυνατός, βελτιώνοντας κατά 6 ‘00’’ την περυσινή σου επίδοση. Πέμπτος πέρυσι, έκτος εφέτος, επιβεβαιώνεις ότι είμαστε αυτό που κατ’ επανάληψη κάνουμε. Διαθέτεις πολύ μεγάλη αθλητική γνώση, αξιοποιείς στο μέγιστο τις ευκαιρίες που εσύ δημιουργείς και συνεχίζεις να βελτιώνεσαι μέσα από τη σκληρή δουλειά. Πολλά συγγχαρητήρια αξίζουν και στον προπονητή σου κο Σταύρο Καρρέ. Εύγε, ευγενή Κυριάκο!

Μιχάλης Παρμάκης, ο αντάρτης επαναστάτης. Μιχάλη, στον τερματισμό έκανες επίδειξη ήθους κι ευ αγωνίζεσθαι όταν αγκάλιασες τον Μπέη και τους άλλους συναθλητές σου, κι αυτό είναι πολύ μεγάλη τιμή για σένα. Πραγματοποίησες μια μεγάλη επανεμφάνιση κι έναν άριστο αγώνα – αν δε είχες φύγει κατάτι αργότερα, θα χες και καλύτερη τελική επίδοση κατά 1’30’’. Κυνήγησες το 2:23’30’’, το οποίο κατά τη γνώμη μου δεν το έχεις πλέον. Άσε το να υπάρχει ως όνειρο αντάρτη μου, εγώ σε αγαπώ έτσι όπως είσαι, έβδομος κι ωραίος! Ναι, δεν είναι το 2:20’48’’ του ΑΜΑ ή το 2:17’38’’ του Βερολίνου, όμως τα αθλητικά μηχανάκια των δρομέων γερνάνε κι αυτά, κατάλαβε το. Μείνε με τη χαρά του αγώνα, σκέψου ότι μου έριξες σχεδόν 3 ώρες, όμως για να σε πειράξω λίγο (καλοπροαίρετα πάντα γιατί ξέρω ότι σου αρέσει…) σκέψου ότι ό,τι μετάλλιο πήρα εγώ, το ίδιο πήρες κι εσύ! Η ρεβάνς μας θα συνεχιστεί στον ΑΜΑ του 2023, τι λες; Αν πιάσεις το 2:23’30’’, σε περιμένει το πριμ του γαλακτομπούρεκου, τι λες; Έχεις τις ευχές και την αγάπη μου, αντάρτη επαναστάτη! Φίλησέ μου τα παιδάκια σου!

Γιώργος Μίνος, ο εραστής του ωραίου. Ακόμη κι η μουσική που έχει στο τηλέφωνό του δείχνει την ποιότητά του! Πολύ καλή εμφάνιση, που συνοδεύτηκε από μια 8^η θέση. Επίσης, η αθλήτριά σου Καπέτη Τριανταφυλλιά, στην πρώτη της εμφάνιση ήταν εντυπωσιακή (3:29’05’’) και σε δικαίωσε απόλυτα. Άρα – μπορεί να μην είσαι εντελώς ευχαριστημένος (ο καιρός σου χάλασε τα σχέδια, συν ένα μάλλον βιαστικό ξεκίνημα στοίχισε σχεδόν δυο λεπτά …), όμως είμαι σίγουρος ότι θα κρατήσεις τη χρήσιμη εμπειρία, θα πετάξεις τα υπόλοιπα και θα συνεχίσεις ακάθεκτος. Η ζωή δεν είναι για να την καταλαβαίνεις, αλλά για να τη ζεις, κι εσύ αυτό ακριβώς κάνεις. Τις ευχές μου Ζορμπά Γιώργο!

Μιχάλης Χατζηιωάννου, ο Ράμπο από τη Σύμη. Μεγάλη εμφάνιση, που συνοδεύτηκε από μεγάλο ατομικό ρεκόρ (2:31’09’’). Ψυχωμένη κι αντρίκια κούρσα, από τον Μιχάλη που μπήκε στο Παναθηναϊκό Στάδιο ως ταύρος μαινόμενος! Άψογη τακτική, υπό πολύ δύσκολες συνθήκες, διανύει σαφώς την καλύτερη φάση της αθλητικής του σταδιοδρομίας και δικαιολογεί απόλυτα τη λαϊκή εξίσωση «οικοδόμοι ίσον παλικάρια»! Αγαπάς βαθιά αυτό που κάνεις, κι αυτό σου επιτρέπει να κατανοήσεις την ουσία του. Τα εύσημα εδώ και στον προπονητή σου κο Παπαχρήστο. Μπράβο Μιχάλη Ράμπο!

Χαράλαμπος Βούλκος. Πραγματοποίησε μια άρτια εμφάνιση, οργανωμένη άψογα καθ’ όλη τη διάρκειά της, και για τούτο έβγαλε τη μέγιστη επίδοση για τη μέρα. Όποιος προσβλέπει (και μπορεί…) σε μια αντίστοιχη επίδοση, καλό θα ήταν να παρακολουθήσει τον αγώνα σου εν είδει σεμιναρίου. Μπήκες στο στάδιο ταχύτερα απ’ όλους (29’’ στο μαύρο ταρτάν) κι αυτό λέει πολλά. Ήσουν αστέρι – δεν σε έχω σχολιάσει ξανά, αλλά πλέον θα σε παρακολουθώ προσεχτικά. Στον 40^ο ΑΜΑ θα σαι κάτω από το 2:30’00’’, θα δεις. Να είσαι ευγενής με όλους τους συναθλητές σου γιατί κάθε ένας που συναντάς δίνει τη δική του μάχη. Εκεί που δεν είσαι τίποτα, μείνε με τον εαυτό σου και θα σαι τα πάντα. Μπράβο Χαράλαμπε!

Δήμος Μαγγίνας, η χρυσή καρδιά. Καρδιά σαν του Δήμου, δύσκολα βρίσκεις. Επί 20 και πλέον χρόνια παραμένει σταθερά εκ των πρωταγωνιστών. Αυτή η διάρκεια δείχνει πόσο μεγάλος αθλητής είναι – και το επιβεβαίωσε άλλη μια φορά με μια εξαιρετική 11^η θέση. Αρχοντική εμφάνιση Δήμο, κι αν οι συνθήκες βοηθούσαν, θα σουν άνετα 2’00’’ ταχύτερος. Την αγάπη μου!

Κυριάκος Συμιριώτης, ο αυθεντικός. Μετά τον καπετάνιο μας Χριστόφορο Μερούση, ο Κυριάκος είναι ο επόμενος μεγάλος αθλητής από την πανέμορφη Χίο. Και μπορεί να μην πλησιάσεις τους χρόνους του Χριστόφορου, αλλά θα τον αντικαταστήσεις πανάξια στον σύλλογό σας (Φιλοπρόοδος Βροντάδου). Χαίρομαι ιδιαίτερα για την (έπειτα από πολύ καιρό) επανεμφάνισή σου, που συνοδεύτηκε από μια μεγάλη επίδοση και μια εξαιρετική 12^η θέση. Η δυναμική σου εκείνη την μέρα ήταν για ένα 2:30’30’’, και θα το κανες αν οι συνθήκες ήταν καλύτερες, κι εσύ λίγο πιο συντηρητικός. Άφησε το παρόν να αγκαλιάζει το παρελθόν με νοσταλγία, και το μέλλον με προσμονή. Τις ευχές μου Κυριάκο!

Θωμάς Πούλος, ο ανυπόμονος και κουλτουριάρης! Θωμά, διαθέτεις αναμφισβήτητα τη φυσική δεξιότητα και την αθλητική ποιότητα, κι ωστόσο ολισθαίνεις σε λάθη αδικαιολόγητα για την εμπειρία σου στο χώρο. Το 2:28’30’’ το χεις, μήπως να αναθεωρήσεις την τακτική σου; Η υπομονή είναι μεγάλη αρετή Θωμά, αν το αποδεχτείς θα σε ανταμείψει. Το είναι μας είναι το μυαλό μας – μάθε να μαθαίνεις, δείξε υπομονή και θα δεις γρήγορα τα αποτελέσματα. Εκτός κι αν σου αρέσει η ταλαιπωρία, οπότε «έτσι είναι αν έτσι νομίζετε»! Θυμήσου όμως ότι ο Θεός μας δίνει τα καρύδια, δε μας τα σπάει κιόλας! Τις ευχές μου Θωμά!

Σταύρος Ζαγκανάς, ο εντυπωσιακός. Θεωρώ πολύ σημαντικό Σταύρο να προσπαθούμε όλοι οι αθλητές με τη γενικότερη συμπεριφορά μας να αφήνουμε ένα θετικό αποτύπωμα στο χώρο. Καλωσόρισες στο Σύλλογο (ΟΦΗ)! Στον 39^ο ΑΜΑ, έκανες εμφάνιση για σεμινάριο! Μεγάλη κούρσα, άψογος καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα, και μετά το 30^ο χιλιόμετρο κυριολεκτικά πετούσες! Παρ’ ότι έβγαλες τη μέγιστη επίδοση, αν οι συνθήκες ήταν καλύτερες, με αυτήν την τακτική, θα σουν ταχύτερος κατά 1’00’’ οπωσδήποτε. Άριστος Σταύρο!

Δημήτρης Καλιακούδης, ο λογικός. Το θείο υπάρχει μέσα μας Δημήτρη, όχι σε ιδέες ή σε βιβλία. Τα περάσματά σου συνέπεσαν στο δευτερόλεπτο με τον πίνακά μου! Απέδειξες άλλη μια φορά ότι ο παλιός είναι αλλιώς, έκανες μια μεγάλη εμφάνιση (2:35’02’’, ατομικό ρεκόρ υπό πολύ δύσκολες συνθήκες) κι εμπλούτισες τη συλλογή σου με άλλη μια επιτυχία. Πολλούς χαιρετισμούς στην Ξένια και στους αντάρτες σου Οδυσσέα και Παναγιώτη. Μπράβο Δημήτρη!

Δημήτρης Λινάρδος, ο αξιοπρεπής. Καλή εμφάνιση, σωστή τακτική, κι αν κρατιόσουν λίγο, θα ήσουν 1’00’’ ταχύτερος. Να ευχαριστείς το χέρι που σε οδηγεί, γιατί δεν ξέρεις τίνος είναι. Πολύ καλός Δημήτρη!

Κώστας Γαλανόπουλος, ο γρήγορος. Ο κακός καιρός και τα πολύ γρήγορα πρώτα περάσματα σου στέρησαν το 2:31’30’’ που είναι και η δυναμική σου. Ακροβατούσες σε ένα τεντωμένο σχοινί, μου αρέσεις όμως γιατί δεν φοβάσαι να πιέσεις. Σε φλατ Μαραθώνιο είσαι άνετα κάτω από το 2:30’00 – στο εύχομαι από καρδιάς!

Γιάννης Τοροσιάν, ο έντιμος. Μεγάλη κούρσα, κι ατομικό ρεκόρ (2:36’03’’). Άριστη τακτική, κατάλληλη για σεμινάριο. Έχασες το πριμ για ελάχιστα δευτερόλεπτα, αλλά γι αυτό νομίζω ότι το φάουλ βαραίνει αποκλειστικά τη διοργάνωση. Εξηγούμαι – εννοείται ότι για αγώνες μιλώντας, χρωστάμε πάντα τεράστια ευγνωμοσύνη σε όλους τους εθελοντές. Όσοι όμως είναι επιφορτισμένοι με την τροφοδοσία των αθλητών του Πανελληνίου Πρωταθλήματος (ηλεκτρολύτες, ισοτονικά, gel κλπ) καλό θα ήταν να είναι καλύτερα προετοιμασμένοι, ούτος ώστε να μην χάνουν χρόνο οι δρομείς στους σταθμούς ανεφοδιασμού ψάχνοντας τα δικά τους. Ακόμη κι έτσι η εμφάνισή σου ήταν άψογη, και το πριμ θα σε περιμένει του χρόνου στο 2:34’00’’. Ό,τι σου περισσεύει, επένδυσέ το σε όνειρα για το αύριο με την αγαπημένη σου Αριάδνη. Την αγάπη μου!

Βασίλειος Μπάκας, ο σταθερός. Ο Βασίλης κάθε χρόνο ωριμάζει και γίνεται καλύτερος. Πολύ καλή εμφάνιση, σωστή στρατηγική, συνέχισε έτσι! Προσπάθησε να υπολογίζεις την αξία των μικρών πραγμάτων, γιατί εκείνα είναι που έχουν και τη μεγαλύτερη αξία. Μπράβο!

Μάριος Τσερέντζουλας, ο λογικός. Άριστη κούρσα! Κρατήθηκε όσο πρέπει στην αρχή, κι άντε πιάστε τον στο τέλος! Τις ευχές μου!

 

Μηνάς Μανούσακας, ο γνώθι σ’ αυτόν. Μηνά, εις γνώση σου ρίσκαρες κυνηγώντας το 2:35’00’’. Δε σου βγήκε λόγω καιρού, θεωρώ ότι το είχες. Καμιά φορά, η αυταπάτη που έχουμε είναι η πρώτη και η πιο σημαντική απόλαυση – απόλαυσέ τη λοιπόν χωρίς ενοχές φίλε Μηνά!

Γιάννης Κρέκας, ο ενάρετος. Πολύ σταθερή κι άρτια κούρσα. Αν σκεφτούμε δε ότι συνοδεύτηκε από την πρωτιά της συζύγου σου Κωνσταντινοπούλου, νομίζω ότι δε θες κάτι άλλο! Γιάννη, να συγχωρείς τους εχθρούς σου, τίποτε δεν τους ενοχλεί περισσότερο. Η ελπίδα χαϊδεύει την ψυχή, κι εκείνος που πορεύεται με αγάπη, δεν σταματά ποτέ στο σκοτάδι. Εύγε και στους δυο σας!

Βασίλειος Μπαλαμώτης, ο άρτιος. … όπως κι η τακτική που ακολούθησες εκείνη την μέρα, και πήρες αυτό που σου ανήκει. Να μην ξεχνάς ότι η τέχνη του αθλητή μοιάζει πολλές φορές με πάλη. Τις ευχές μου!

Μάνος Σηφάκης, ο αυτοκράτορας. Για το φίλο Μανώλη ό,τι και να πω είναι λίγο! Πανάξιος, τολμηρός, δαχρονικά σταθερή αξία σε άσφαλτο και χώμα. Μανώλη, μην περιμένεις να γίνονται όλα όπως τα θέλεις – αγκάλιαζε όσα γίνονται όπως γίνονται, και θα περάσεις καλά! Εύγε για άλλη μια φορά!

Γιώργος Δημουλάς, ο σταθερός. Πολύ καλή εμφάνιση! Αυτό που άξιζες, αυτό σου έδωσε ο ΑΜΑ. Του χρόνου θα σαι πολύ καλύτερος, έχεις μέλλον.

Βαλάντης Τσάβαλος, ο τολμηρός. Μεγάλη εμφάνιση, άρτια τακτική, μεγάλο ατομικό ρεκόρ. Η σημαντικότερη νίκη Βαλάντη είναι αυτή που κατακτάμε ενάντια στον εαυτό μας. Κι ας θυμόμαστε όλοι ότι ανεβαίνουμε επίπεδο (τόσο ως αθλητές όσο και ως άνθρωποι γενικότερα) όταν πορευόμαστε με σεμνότητα και σεβασμό. Πολλές ευχές για καλή ανάρρωση, και πολλούς χαιρετισμμούς στον προπονητή σου κο Μιχάλη Αφορδακό.

Σταύρος Αβραμίδης, ο τρομερός. Άριστη τακτική! Κρατήθηκε στην αρχή, και μετά το 30^ο χιλιόμετρο κυριολεκτικά πέταξε! Πάντα έτσι!

Γιάννης Δαμανάκης, το νέο αστέρι. Μεγάλη εμφάνιση, μεγάλο ατομικό ρεκόρ, κι αν κρατιόσουν λίγο στην αρχή, δε θα εμφάνιζες τα (ελάχιστα) σημάδια κόπωσης που είχες στο τέλος. Έχεις πολύ μεγάλη εξέλιξη, και τα καλύτερα είναι μπροστά σου – εύγε! Νομίζω ότι κάτι ωραίο συμβαίνει στα αθλητικά του Ρεθύμνου, και η εκεί δρομική κοινότητα ανεβαίνει εντυπωσιακά (το σημαντικότερο – με άμιλλα και αλληλοσεβασμό). Τις ευχές μου σε όλους!

Νικηφόρος Τζιώτης, ο καμικάζι. Μεγάλο ατομικό ρεκόρ, άριστη στρατηγική, υποδειγματική κούρσα! Όχι μόνο δεν πτοήθηκε από τις δύσκολες συνθήκες, αλλά για άλλη μια φορά ξεπέρασε εαυτόν, και μπήκε στο στάδιο ασυγκράτητος, έτοιμος λες να εκραγεί, με την αδρεναλίνη στα ύψη, ξεσηκώνοντας τους 50000 θεατές σε ένα παρατεταμένο χειροκρότημα. Νικηφόρε, δεν έχω λόγια. Τα νιάτα τώρα που έχεις ρέντα, γλέντισέ τα στα γεμάτα – με ποδήλατο και σανίδες, σε βουνό και θάλασσα, τρέχοντας σε δρόμους και σε χώμα, ξέρεις εσύ. Υποκλίνομαι, καμικάζι εσύ σούπερ σταρ!

Σπύρος Κρυποτός, ο ιπτάμενος γιατρός. Επιστημονικά δομημένη κούρσα, άριστη τακτική κατάλληλη για σεμινάριο και (καθόλου τυχαία) μεγάλο ατομικό ρεκόρ! Την εμφάνισή σου στον ΑΜΑ πρέπει να τη μελετήσουν όσοι κυνηγούν μια τέτοια επίδοση. Σπύρο η ιατρική θεραπεύει από τις ασθένειες του σώματος, η σοφία ωστόσο θεραπεύει τις ασθένειες της ψυχής. Καλωσόρισες στο σύλλογό μας (ΟΦΗ), κι εύχομαι από καρδιάς να απολαμβάνεις πάντα τέτοιους αγώνες. Μπράβο!

Μάνος Μαγκαφουράκης, ο λογικός. Μάνο εκείνη τη μέρα ρίσκαρες, και δε σου βγήκε. Παρ’ όλα αυτά έκανες μια πολύ καλή εμφάνιση, κι αν οι συνθήκες ήταν πιο ευνοϊκές (δες μόνο πόσο ανεβασμένοι ήταν οι χρόνοι των πρώτων…) θα μιλάγαμε για άλλο αγώνα. Ας είναι – κάθε αγώνας είναι μια νέα αρχή. Άσε τις κακές αναμνήσεις να φύγουν πίσω, τα παλιά να πάνε στην ευχή, και τα καλύτερα είναι μπροστά σου. Τις ευχές μου!

Χρήστος Πουρνάρας, ο ευγενής. Χρήστο οι ευγενείς άνθρωποι είναι νικητές πριν καν μπουν στον αγώνα! Όσο για τον 39^ο ΑΜΑ, τι να πω; Γιατρέ την κάτσαμε τη βάρκα! Μέχρι το 25^ο χιλιόμετρο είχες ωραία παρέα – μετά όμως… περπατώντας, συλλαβιστά και ψιθυριστά, στον Άδωνη για καφέ και στην Πλάκα για μπυράκια και σουβλάκια! Αν έχεις καταλάβει πού ήταν το πρόβλημα, θα ξέρεις και πού θα αναζητήσεις τη λύση. Τα συγχαρητήρια μου στη σύζυγό σου, που τόλμησε να αναμετρηθεί με την μαραθώνια διαδρομή, πετυχαίνοντας μάλιστα και μεγάλη επίδοση. Εύγε και στους δυο σας! Φιλιά στο γιο σας!

Κωστής Μανιουδάκης, ο αντάρτης! Η καλύτερη σου εμφάνιση μέχρι στιγμής και μεγάλο ατ. ρεκόρ. Επέδειξες σύνεση κι υπομονή, έτρεξες πιο ξεκούραστα από κάθε άλλη φορά, και μπορεί να έχασες το πριμ για λίγα δευτερόλεπτα, κέρδισες όμως σε γνώση κι εμπειρία για την επόμενη φορά. Εκκρεμεί ένα τραπέζι στο υπόγειο της γιαγιάς, στα ξύλα, με κρασί του αυτοκράτορα Μάνου. Μπράβο Κωστή αντάρτη!

Γιώργος Σίκαλος, ο διαχρονικός. Ένας εκ των κορυφαίων Ελλήνων βετεράνων, παραμένει σπουδαίος αθλητής, χαίρει του σεβασμού όλων και δείχνει το δρόμο στους νεότερους. Έχεις όλη την εκτίμησή μου Γιώργο.

Νεκτάριος Οικονομάκης, ο νοήμων. Ήσουν μοναδικός! Άριστη εμφάνιση. Ξεκίνησες γλυκά, και στο τέλος πετούσες – υπό καλύτερες συνθήκες, είχες στα πόδια σου το 2:52’30’’. Χαίρομαι γιατί έχεις καταλάβει την αξία της υπομονής και ανταμείβεσαι γι αυτό. Στους αγώνες και τη ζωή, το απλό είναι και σωστό! Πολλά πολλά συγχαρητήρια, σε σένα και τη σύζυγό σου που τερμάτισε επίσης στον 39^ο ΑΜΑ. Κάθε καλό!

Μανώλης Πετρογιάννης, ο νομοταγής. Μανώλη, εμφάνιση – ποίημα! Τίναξες την μπάνκα στον αέρα! Που τις βρήκες τόσες δυνάμεις στο τέλος;! Η δυναμική σου ήταν οριακά για το 2:50’00’’. Είσαι αθλητής πολύ μεθοδικός κι αθόρυβος, επιβεβαιώνεις ότι τα βαθιά ποτάμια δεν βουίζουν και προχωράς αργά και σταθερά προς την αθλητική σου ολοκλήρωση. Πολλές ευχές στον έμπειρο προπονητή σου κο Φωτάκη.

Βαγγέλης Μαλιόγλου, Μιχάλης Ρουμάνος, οι επιζήσαντες ναυαγοί. Κάτι οι δύσκολες καιρικές συνθήκες, κάτι το γρήγορο πρώτο δεκάρι (34’58’’), στέρησε στο Βαγγέλη το 2:31’30’’. Όσο για τον έτερο ναυαγό, έδειξε ότι την επίδοση-στόχο (2:36’00’’) δεν μπορούσε να την πετύχει – έπρεπε να στοχεύσει στο 2:38’30’’. Ρισκάρατε, ακροβατήσατε σε τεντωμένο σχοινί έτοιμο να σπάσει, αλλά καταφέρατε τελικά και δεν κάτσατε τη βάρκα! Οι κακές αναμνήσεις ας γίνουν φιλιά, κι ας παν στην ευχή τα παλιά. Ο πόνος δεν παραμένει, ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς, και νίκη είναι πάντα ο τερματισμός. Εύγε!

Αλέξανδρος Μπόλιας, ο ικανός. Αρχοντική εμφάνιση, πραγματικά άριστη! Εντυπωσιακό 2:43’33’’, δεν μπορούσα με τίποτα να το προβλέψω! Δεν γίνεται, μάλλον κάνεις κρυφές προπονήσεις που δεν τις μαθαίνει ούτε ο κόουτς σου, ο «ηνίοχος» Δημήτρης Τζεφαλής. Δεν την ξαναπατάω, την επόμενη φορά θα σου θέσω ως όριο το 2:38’00’’ και κάνε ότι θες! Αλέξανδρε είσαι αστέρι, εύγε!

Βαγγέλης Σκλαβούνης, ο πρωτοπόρος. Άλλος ένας εντυπωσιακός βετεράνος! Στα 50 συν πλέον, δείχνει το δρόμο στους νεότερους, με μια κούρσα-υπόδειγμα, κατάλληλη για σεμινάριο (1:23’56’’ / 1:22’00’’ πρώτο/δεύτερο μισό, για μια τελική επίδοση 2:45’56’’). Να είσαι πάντα ο εαυτός σου Βαγγέλη, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι ήδη πιασμένοι. Τις ευχές μου!

Νίκος Λαφτσίδης, ο συναισθηματικός. Μείνε ατάραχος σε ό,τι σου φέρει η τύχη Νίκο, αλλά να είσαι δίκαιος σε ό,τι εσύ προκαλείς. Για 2’15’’ δεν έσπασες το φράγμα των 3 ωρών – άλλαξε τακτική, τρέξε ελεύθερα, απέβαλλε το άγχος της επίδοσης, απόλαυσε το ταξίδι και θα δεις ότι θα απογειωθείς. Αν κοιτάξεις τον φόβο κατάματα, ο φόβος θα φοβηθεί και θα φύγει – άλλωστε οι ανηφόρες είναι που ομορφαίνουν τη ζωή. Τις ευχές μου!

Δημήτρης Τζεφαλής, η γνώση. Εμφάνιση για διδακτορικό! Και δεν περίμενα τίποτε λιγότερο από έναν πολυπράγμονα άνθρωπο όπως τον Δημήτρη. Δρομέας, προπονητής, συγγραφέας, υπηρετεί το πάθος του με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, και δίνει τον καλύτερό του εαυτό σε καθέναν από αυτούς. Πνεύμα ανήσυχο, αναζητάει συνεχώς το κάτι παραπάνω, το μικρό εκείνο φως που φωτίζει το άγνωστο μέσα μας. Μαθαίνει διαρκώς, διαβάζει, μελετάει, παρατηρεί κι όλη αυτήν τη γνώση και την εμπειρία τη μεταλαμπαδεύει στους γύρω του. Και τη χαρά αλήθεια να βλέπεις στα πρόσωπα των άλλων τα αποτελέσματα της δουλειάς σου… Εύγε Δημήτρη ηνίοχε!

Νίκος Κουβίδης, ο δίκαιος. Νίκο, η δίκη για το φράγμα των 3 ωρών αναβλήθηκε λόγω καιρικών συνθηκών! Το δικαστήριο ορίστηκε εκ νέου στη Θεσσαλονίκη το 2023, κι έχεις όλον τον καιρό να μελετήσεις καλύτερα τη δικογραφία ώστε να πείσεις έδρα, εισαγγελέα κι ενόρκους. Την διαλεκτική ικανότητα την έχεις, περιμένω με χαρά τη νέα σου αγόρευση! Μέχρι τότε θα κρατήσεις στις αποσκευές το πανάξιο 3:03’59’’, και αξίζουν γι αυτό πολλά συγχαρητήρια τόσο σε εσένα όσο και στον κόουτς σου Δημήτρη Μανελάκη. Μπράβο Νίκο από την όμορφη Τύλισσο!

Θεόδωρος Λυμπερόπουλος, ο «σεβασμός». Ο κορυφαίος για το 2022 Έλληνας Βετεράνος. Στα 65+, διανύει μια δεύτερη νιότη, και τόσο με τη συμπεριφορά του όσο και με τις επιδόσεις του (3:08’23’’, ενώ αν βοηθούσε λίγο ο καιρός θα μπορούσε άνετα να χτυπήσει το 3:06’00’’) δείχνει το δρόμο στη νέα γενιά. Θόδωρα, αθλητές σαν κι εσένα κοσμούν το χώρο μας. Δείχνεις κι εσύ εμπράκτως ότι το αληθινό αντέχει στο χρόνο. Εύγε!

Γιώργος Παπαδάκης, ο ταπεινός. Ο αδερφός και προπονητής σου Σταμάτης Παπαδάκης ζητούσε κάτι καλύτερο από το 3:09’52’’. Θα διαφωνήσω – προσωπικά πιστεύω ότι τόσο η εμφάνιση όσο κι ο χρόνος σου ήταν εξαιρετικοί, δεδομένης και της ζέστης. Ναι, αν έφευγες λίγο πιο συγκρατημένα θα πήγαινες ελαφρώς καλύτερα, κι έτσι ωστόσο είχες μια πολύ καλή ημέρα. Ο κόουτς σου βάζει δύσκολα γιατί κάτι βλέπει σε σένα – το DNA βλέπεις! Και πάλι όμως, εσύ τρέχε όπως νιώθεις, για να είσαι άνετος κι ωραίος, και να απολαμβάνεις το κοινό σας πάθος. Όσο για τον Σταμάτη, υπενθύμισε του ότι έχει κάτι ανοιχτούς λογαριασμούς με το 2:36’00’’ – θα τους κλείσει, ή θα μείνει όνειρο απατηλό; Για να δούμε! Τις ευχές μου κι όλη μου την αγάπη και στους δυο σας!

Παντελής Καμπαξής, ο διαχρονικός. Άλλη μια πολύ καλή εμφάνιση από έναν αθλητή κόσμημα για το χώρο. Σε 40 μέρες έτρεξε 2 Μαραθωνίους κι έναν Ημιμαραθώνιο, όλους σε υψηλότατο επίπεδο, όντας μάλιστα τραυματισμένος. Στα 50+ πλέον, ο Παντελής εξακολουθεί να διαθέτει την όρεξη (και τις ικανότητες…) εικοσάχρονου σε δρόμους και βουνά, παραμένει πρωταγωνιστής, και ξεχωρίζει για το ήθος και τη γενικότερη στάση του. Φίλε Παντελή, πάντα τέτοια. Καλή επιτυχία στο 8^ο Knossos Run (https://www.knossosrun.gr/), θα θελα πολύ να είμαι εκεί, αν και τα χρόνια πλέον με βαραίνουν… Την αγάπη μου.

Σπύρος Σηφακάκης, ο άτυχος. Νέος στο χώρο, τον διακρίνουν δυο σπουδαία χαρακτηριστικά – η σεμνότητα κι η ταπεινότητα. Στον 39^ο ΑΜΑ έκανε σπουδαία εμφάνιση και μεγάλο ατομικό ρεκόρ (3:00’17’’), οριακά πάνω από το φράγμα των 3 ωρών. Συγκλονιστήκαμε όλοι με το ατύχημα που είχε στο Ρέθυμνο – εύχομαι από καρδιάς δύναμη σε εκείνον και στους δικούς του, και ταχεία ανάρρωση. Με το καλό σύντομα κοντά μας Σπύρο…

Βλάσσης Καραβασίλης, ο Πρόεδρος (Τελμησός). Με όπλα του την εμπειρία και την ψυχή, έκανε ένα πολύ καλό 3:10’09’’ και προσέθεσε άλλη μια σπουδαία εμφάνιση στο πολύ πλούσιο βιογραφικό του. Αν δεν είχε ζέστη θα σουν ακόμη καλύτερος. Πάντα να συγχωρείς τους εχθρούς σου, τίποτε δεν τους ενοχλεί περισσότερο. Τις ευχές μου Βλάσση!

Άγγελος Ιωάννου, ο διανοούμενος. Δημιουργική εμφάνιση, που έφερε ένα πανάξιο ατομικό ρεκόρ (3:19’55’’). Ανανεώνεις το ραντεβού με το 3:15’00’’ στο Σικάγο – να θυμάσαι ωστόσο ότι στο τέλος του αγώνα καλύτερα να χεις δύναμη κι ας μην τη χρειάζεσαι, παρά το ανάποδο. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, στο Μαραθώνιο ακόμη περισσότερο. Τις ευχές μου.

Γιάννης Λαυρεντάκης / Μάνος Μαρκάκης / Μάνος Χουρδάκης, οι άτυχοι. Για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, δεν ολοκλήρωσαν την προσπάθειά τους. Για μένα, είστε έτσι κι αλλιώς νικητές από τη στιγμή που στηθήκατε στη γραμμή της εκκίνησης. Ψηλά το κεφάλι, οι δρόμοι κι αγώνες δεν τελειώνουν, κι ό,τι δεν μας σκοτώνει, μας κάνει πιο δυνατούς. Οι χθεσινές ατυχίες, οι δυσκολίες κι η θλίψη (προσωρινά όλα…) θα κάνουν αύριο τη χαρά μας μεγαλύτερη, θα το δείτε. Το σεβασμό και την αγάπη μου!

Βασίλης Κιοστεράκης, ο πρωτοεμφανιζόμενος. Το ντεμπούτο σου στον ΑΜΑ ήταν εντυπωσιακό! Άρτια τακτική, πολύ δύναμη στο τελείωμα, και ένα 3:33’06’’ που θα είναι πολύ καλύτερο την επόμενη φορά. Είσαι νέος και δημιουργικός, κι αν δείξεις επιμονή κι υπομονή θα ανταμειφθείς ανάλογα. Μπράβο!

Κώστας Παλάντζας, η ήρεμη δύναμη. Ο νους που κατανοεί είναι πάντα διαλεκτικός! Άλλη μια φωτεινή εμφάνιση από τον Κώστα – κι αν είχες λίγο υπομονή, το 3:35’29’’ θα ταν 5’00’’ καλύτερο. Όχι μόνο αυτό – ο Κώστας το Σάββατο προσέφερε τις υπηρεσίες του ως εθελοντής στον αγώνα των 10 χιλιομέτρων με την σεμνότητα που τον διακρίνει. Μπράβο φίλε Κώστα!

Δημήτρης Λαχνιδάκης, ο ράμπο της Κρήτης. Δημήτρη, ό,τι κάνουμε κατ’ εξακολούθηση, αυτό τελικά μας χαρακτηρίζει. Κι εσύ έχεις κάνει την υπεροχή συνήθεια! Εντός 45 ημερών, τρέχεις το Σπάρταθλο (όπου τερματίζεις εντός ορίου, μέγας άθλος…), τιμάς την πόλη σου τρέχοντας τον Αρκάδιο Δρόμο (22,200 μέτρα) και κάνεις τον ΑΜΑ σε 3:51’00’’. Να προσθέσω ότι είσαι υπεύθυνος αθλητισμού στο Δήμο Ρεθύμνης, κι έχεις προσφέρει τα μέγιστα ώστε το δρομικό κίνημα της πόλης να ανέβει επίπεδο. Υποκλίνομαι στη δύναμη της ψυχής σου! Τις ευχές μου!

Αλέξανδρος Στεφανίδης, η σοφία του Επιτροπάτου. Παρά τη ζέστη, ο φίλος Αλέξανδρος έκανε μια πολύ καλή εμφάνιση, δείχνοντας ότι μαθαίνει επιτέλους την αξία της υπομονής (πρώτο / δεύτερο μισό 1:59’19’’ / 1:56’43’’ για ένα τελικό 3:55’56’’)! Με το καλό και στα επόμενα!

Ηλίας Δαμιανίδης, ο πιλότος. Άλλη μια πτήση στα σύννεφα για τον Ηλία, ο οποίος κατάφερε να σπάσει το φράγμα των 4 ωρών, με πλήρωμα και συγκυβερνήτη το εκλεκτό προπονητή του κο Δημήτρη Θεοδωρίδη. Τα νιάτα γλέντισέ τα στα γεμάτα τώρα που τα χεις ιπτάμενε Ηλία! Εύγε!

Μιχάλης Μπελιβανάκης, ο δάσκαλος. Ο Μιχάλης, είτε ραβδίζει ελιές, είτε διδάσκει είτε αγωνίζεται, αναζητά πάντα το εξαιρετικό – κι αυτό ακριβώς έκανε στον 39^ο ΑΜΑ! Με μια τακτική «στα κόκκινα», από το 1^ο μέχρι το τελευταίο χιλιόμετρο (πρώτο / δεύτερο μισό 2:00’09’’ - 1:59’23’ για ένα τελικό 3:59’32’’), συνέτριψε το φράγμα των 4 ωρών (στα 67 του χρόνια παρακαλώ), παίρνει αριστείο από το Επιτροπάτο και γίνεται διευθυντής στα Μάλια! Τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου θα ναι άλλη μια φορά περήφανα! Εύγε Μιχάλη!

Μηνάς Πακιουφάκης, ο νικητής. Άλλη μία μεγάλη εμφάνιση (στην 24^η συνεχόμενη συμμετοχή του στον ΑΜΑ παρακαλώ…) από τον Μηνά, ο οποίος κατάφερε να ξεπεράσει τον covid και να τερματίσει αξιοπρεπώς, με όπλο την τεράστια αθλητική του εμπειρία και το ψυχικό του απόθεμα. Και εις άλλα με υγεία φίλε Μηνά!

Αλέξανδρος Παπανδρέου, ο οχτάστερος σεφ. Τα φαγητά του Αλέξανδρου είναι πάντα μοναδικά! Κι ωστόσο, μαγειρεύοντας στον 39^Ο ΑΜΑ, μάλλον του ξέφυγε λίγο στο δεύτερο μισό και τσίκνισε ελαφρώς! Αυτό σου στοίχισε Αλέξανδρε. Και θα μπορούσες να κάνεις τουλάχιστον 10’00’’ καλύτερο χρόνο, και θα τερμάτιζες πιο άνετος. Ακόμη κι έτσι, αν κι εμφανώς κουρασμένος, τερμάτισες χαμογελαστός κι ευγενής όπως πάντα, για 8^η φορά στον ΑΜΑ κι 16^η συνολικά. Την αγάπη μου!

Αντώνης Σαριδάκης, Στράτος Κανέλης, οι στρατολόγοι. Ο Αντώνης, παρά τη ζέστη, πραγματοποίησε μια άψογη εμφάνιση (4:15’30’’), σύμφωνη και με την προετοιμασία που πρόλαβε να κάνει. Αντίθετα, ο διοικητής του Ταξίαρχος Στράτος; Κανέλης δεν «στρατολόγησε» σωστά τον αγώνα, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρηθεί αρκετά. Ακόμη κι έτσι, κατάφερε να τερματίσει με το κεφάλι ψηλά (4:57’49’’) – ωστόσο νομίζω ότι οφείλει μια τιμητική άδεια στον Αντώνη που τον πέρασε σχεδόν 45’00’’! Την αγάπη μου και στους δυο σας!

Θανάσης Μαρκάκης, ο δάσκαλος. Θανάση η εμφάνισή σου ήταν συγκινητική αλλά κι αξιέπαινη. Και μόνο που τερμάτισες, κόντρα σε όλα όσα σου έτυχαν, είσαι ήρωας. Νίκη είναι ο τερματισμός, έτσι δε λέμε πάντα; Μπράβο!

Ανδρέας Μεταξάς, ο διαχρονικός. Από τους παλιότερους δρομείς στο νησί μας, παραμένει σε υψηλό επίπεδο. Έδωσε για άλλη μια φορά το παρόν στον ΑΜΜΑ, κάνοντας μια εμφάνιση-κόσμημά (4:30’09’’). Θυμάμαι πάντα με αγάπη τις διδαχές του πατέρα σου, του αείμνηστου Νίκου. «Κάθε πρωί να σηκώνεσαι με το χάραμα, ώστε να προλαβαίνεις την μέρα. Διά της εργασίας νικάς τη δυστυχία, κι όποιος το βράδυ περπατεί, ή σε λάκκους πέφτει ή στα σκατά. Η ζωή έχει κι ανηφόρες, αλλά εκεί βρίσκονται τα καλά». Τις ευχές μου Ανδρέα.

Γιώργος Κατσούλης, ο φιλήσυχος. Άλλη μια άριστη κι άνετη εμφάνιση από τον Γιώργο (4:36’36’’). Αναζήτησα την παρέα σου Γιώργο, αλλά πού να σε πιάσω, σε τέτοια φόρμα που είσαι στα 65 σου έτη! Τις ευχές μου!

Παύλος Μαυρικάκης, η προσφορά («Καρδιά του Παιδιού»). Ο παλιός είναι αλλιώς! Κι ο Παύλος είναι ένας εκπρόσωπος της παλιάς φρουράς εδώ στην Κρήτη. Να υπενθυμίσω εδώ ότι συμμετείχε και τερμάτισε σε ηλικία 15 χρονών (!) στον πρώτο Βαρδινογιάννειο Μαραθώνιο Ηρακλείου (26/10/1986), και δεν σταμάτησε έκτοτε. Έδωσε το παρόν για άλλη μια φορά στον ΑΜΑ, με ένα αξιοπρεπέστατο 4:40’43’’. Μπράβο Παύλο!

Αντώνης Μαρκάκης, ο μεγαλόψυχος εθελοντής. Με 5:01’40’’, απόλαυσε άλλο ένα ταξίδι προς τη Μέκκα του Κλασσικού αθλητισμού. Τώρα δεν μπόρεσα να σε συνοδεύσω Αντώνη – θα κάνουμε παρέα μια μικρότερη απόσταση… Εύγε, Αντώνη ανθρωπιστή!

Γιάννης Βαρελάς, Γιάννης Βλασσάκης, οι σύντεκνοι! Παρ’ ότι ελλιπώς (το λιγότερο…) προετοιμασμένοι και οι δύο, με όπλο την εμπειρία και το ψυχικό τους σθένος ολοκλήρωσαν με επιτυχία την προσπάθειά τους (σε 5:07’37’’ και 6:31’15’’ αντίστοιχα). Από τους ευγενέστερους ανθρώπους στο χώρο, απόλαυσαν για άλλη μια φορά τη μεγάλη γιορτή που λέγεται ΑΜΑ και «έγραψαν» άλλη μια μεγάλη εμπειρία στο προσωπικό τους ημερολόγιο. Με το καλό και στην επόμενη παιδιά!

Στέλιος Μιχελάκης, η αθώα ψυχή. Στέλιο μπορείς πολύ καλύτερα και το ξέρεις! Το 5:54’50’’ που έκανες, θα μπορούσε να είναι και πιο άνετο, και πολύ ταχύτερο (~20’’) αν δεν έφευγες τόσο γρήγορα. Κάθε φορά στολίζεις τους αγώνες με το ήθος και την παρουσία σου, κι αν μάθεις να τρέχεις με υπομονή θα τους απολαμβάνεις ακόμη περισσότερο. Μπράβο Στέλιο!

Γιώργος Καπελάκης, ο δρομέας – μάλαμα. Το να είσαι αθόρυβος σε ό,τι κάνεις είναι μεγάλο προσόν, κι ο Γιώργος είναι ο πιο αθόρυβος δρομέας στην Κρήτη. Φιλότιμος, ήσυχος, άκακος, μειλίχιος, για άλλη μια φορά ολοκλήρωση το σπουδαίο ταξίδι κατά μήκος της μπλε γραμμής (6:17’10’’). Εύγε!

Δημήτρης Ξυλούρης, ο τολμών. Ο μοναδικός εκπρόσωπος των ιστορικών Ανωγείων, τίμησε στο ακέραιο όνομα και καταγωγή, και χωρίς καμιά προετοιμασία αναμετρήθηκε επιτυχώς με τη διαδρομή (6:23’17’’). Ευχαριστώ από καρδιάς για τα 2 ή 3 χιλιόμετρα που κάναμε παρέα.

Γιάννης Θωμαδάκης. Γιάννη, η εμφάνισή σου δεν έχει ανάγκη από επαίνους, καθώς το όμορφο είναι όμορφο αφ εαυτού! Η κούρσα που έκανες στον ΑΜΑ ήταν άψογη, τόσο ως προς τη δομή της όσο και ως προς την εκτέλεση, και συνοδεύτηκε από μια άριστη επίδοση (2:45’20’’). Στα τελευταία 12195 μέτρα κυριολεκτικά πετούσες (45’30’’), χρόνο που έκαναν αθλητές του 2:42’30’’. Εύγε Γιάννη! Τελικά το πανέμορφο Ρέθυμνο εξελίσσεται σε φυτώριο δρομέων!

Γιάννης Βρεττός. Ο πυραυλοκίνητος λαγός! Γιάννη δεν είχες την έγκριση ούτε του Επιτροπάτου, ούτε και του προπονητή σου, του «ηνίοχου» Δημήτρη Τζεφαλή. Παρ’ ό,τι προερχόσουν από μια μεγάλη εμφάνιση στην Ολλανδία (και παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισες εκεί…), ρίσκαρες να συμμετάσχεις και στον ΑΜΑ (μέσα σε τρεις μόλις εβδομάδες…) ως λαγός για τους αθλητές των 3:30’00’’. Το πρώτο μισό σου βγήκε άψογα, στη συνέχεια όμως οι δύσκολες καιρικές συνθήκες και ο συσσωρευμένος κάματος «άδειασαν» το όχημα από καύσιμα, ο ρυθμός έπεσε, κι από το γκρουπ που σχηματίστηκε αρχικά, άλλος για Χίο τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη! Το 3:42’45’’ προφανώς και δεν αντιστοιχεί στη δυναμική σου, ήταν ρίσκο να συμμετάσχεις ως λαγός, και τελικά το εγχείρημα δεν «βγήκε». Ακόμη κι έτσι, από αυτά είναι που μαθαίνουμε! Την επόμενη φορά θα σαι σοφότερος!

Γιώργος Λέντζας, ο γήινος. Αν και προερχόταν από τραυματισμούς, και δεν ήταν 100% έτοιμος, τόλμησε να αναμετρηθεί με την Κλασσική, και το 4:30’43’’ ήρθε έπειτα από μια εμφάνιση μεγάλης συναισθηματικής φόρτισης. Μετά το 25^ο χιλιόμετρο «βγήκε» η κούραση και φάνηκε η έλλειψη χιλιομετρικού όγκου, ακόμη κι έτσι όμως έβαλες το κεφάλι κάτω και έφτασες ως το Καλλιμάρμαρο. Γιώργο, η τηλεοπτική προσωπικότητά σου με εντυπωσιάζει πάντα, ό,τι κι αν παρουσιάζεις. Φαίνεται ότι δίνεις την ψυχή και την αγάπη σου σε αυτό που κάνεις, και διαθέτεις ένα σπάνιο προσόν, φωτεινότητα, καλοσύνη κι αλήθεια. Για να κερδίσεις το πριμ του γαλακτομπούρεκου, το 2023 στον ΑΜΑ θα πρέπει να κατέβεις τις 4 ώρες. Τι λες; Γιώργο εύγε – είσαι ακατέργαστο διαμάντι, και το μέλλον σου ανήκει. Ό,τι κι αν κάνεις, προχώρα βήμα το βήμα και τα καλύτερα έρχονται. ΥΓ: «Όσο πιο ασήμαντος πιστεύεις ότι είσαι, τόσο πιο πολύ υπομένεις. Κι όταν πιστεύεις ότι δεν είσαι τίποτα, τότε υπομένεις τα πάντα». Αντόνιο Πόρτσια.

Κώστας Σάμιος, ο οικουμενικός! Πρόεδρος της ΕΟΣΜΑΥ (Ελληνική Ομοσπονδία Συλλόγων Μαζικού Αθλητισμού κι Υπεραποστάσεων), υπό την αιγίδα της οποίας εντάσσονται 80 Σύλλογοι και 15,000 δρομείς ανά την επικράτεια, αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο για τον αθλητισμό στη χώρα μας. Κι αν ο μαζικός αθλητισμός είναι το σημαντικότερο φυτώριο στο οποίο θα γαλουχηθούν αθλούμενοι, αθλητές και πρωταθλητές του αύριο (πόσα τα οφέλη αλήθεια για την κοινωνία…) ο Κώστας Σάμιος έχει προσφέρει τα μέγιστα για την περεταίρω ανάπτυξή του. Μέγας γνώστης του χώρου, δίκαιος κι αξιοπρεπής, διεκδικεί πάντα τα δικαιώματα των δρομέων, κι έχει αφήσει υψηλή παρακαταθήκη για τους επόμενους. Το 2022 έδωσε το παρόν στον ΑΜΑ (6:04’16’’, στην 70^η του συμμετοχή σε μαραθώνιο δρόμο) – εύγε Κώστα, γιατρέ, πρόεδρε, δρομέα, φίλε. Προχώρα άφοβα στο έργο σου, χαίρεις της εκτίμησης όλων μας!

Δημήτρης Καλαντζής, ο Τζίμης. Εκ των παλαιότερων στο χώρο, δίνει το παρόν στον ΑΜΑ από το 1980 (και μετρά 62 τερματισμούς συνολικά). Πάντα τζέντλεμαν, πάντα καλοντυμένος, διανοούμενος, με πολλές γνώσεις, ολοκλήρωσε το ταξίδι του σε 6:54’17’’. Δημήτρη, το μεγαλείο που έχεις είναι μοναδικό. Εύγε πολλά!

Γιάννης Παντατοσάκης, ο ιδεαλιστής. Για το φίλο Γιάννη, ό,τι και να πω είναι λίγο. Μεγάλο κεφάλαιο για το χώρο… Από τους παλαιότερους πανελληνίως, κοσμαγάπητος, του οφείλουμε πολλά. Πρωτοστάτησε στην καθιέρωση λαϊκών αγώνων δρόμου σε παλαιότερες, «πέτρινες» εποχές, συνέφερε τα μέγιστα στο δρομικό κίνημα, και συνεχίζει να προσφέρει μέσα από την καρδιά του. Άκακος, γνώστης, εραστής δρόμων και βουνών, έδωσε το παρόν για άλλη μια φορά στην Κλασσική (πρώτη συμμετοχή το 1979, στα 18 του χρόνια) ολοκληρώνοντας τον αγώνα σε 8:04’37’’. Την αγάπη μου!

Στέλιος Πρασσάς. Μόνο δέος και σεβασμός για άλλη μια φορά προς τον κύριο Στέλιο. Πρότυπο, παράδειγμα, φάρος, προς όλους τους υπόλοιπους.

Στέφανος Αντωνάκης, ο υπεύθυνος του παρόντος. Τα χρόνια έχουν αρχίσει πλέον να βαραίνουν – κι ωστόσο το πάθος και το μεράκι, πάντα βρίσκει τον δρόμο του, μην το ξεχνάτε αυτό… Έτσι κι αυτή τη φορά (20^η φορά στον ΑΜΑ κι 67^η συνολικά) κατάφερα να ολοκληρώσω το ταξίδι προς το Καλλιμάρμαρο στο ταπεινό μα αξιοπρεπές 5:23’49’’. Του χρόνου, έχει ο Θεός! Λέω πάντα ότι το είναι μας είναι το μυαλό μας – πρέπει να προσθέσω και την ψυχή βέβαια… Έχετε όλοι την αγάπη μου!

ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Σοφία Σακοράφα, η Τζιοκόντα! Μια μεγάλη κυρία του ελληνικού στίβου και ζωντανός θρύλος του ελληνικού αθλητισμού. Πάντα με το ιδιαίτερο χαμόγελό της, δούλεψε πολύ για να έχουμε αυτήν την άψογη διοργάνωση και της αξίζουν πολλά πολλά συγχαρητήρια. Τα εύσημα ωστόσο πρέπει να αποδοθούν και στους πανάξιους συνεργάτες της κκ Κελεσίδου, Κεντέρη, Κυρανάκο, Ζαχαρογιάννη, Παπούλια, Πολλιά, Μελέτογλου, Θεοδωρίδη, Καλούδη, Κελεπούρη, Λιούμπα, Παπακώστα, Ματάκη. Ο πήχης ανέβηκε ακόμη υψηλότερα, και ανυπομονούμε να δούμε τι θα φέρει το εγγύς μέλλον. Την κα Σακοράφα την τιμά ιδιαίτερα το γεγονός ότι παρέμεινε στο Καλλιμάρμαρο μέχρι τέλους, περιμένοντας τον τερματισμό (~8:30’00’’) του τελευταίου αθλητή ώστε να τιμήσει την προσπάθειά του, δείχνοντας εμπράκτως ότι το μεγαλείο του αθλητισμού είναι πάνω από θέσεις, χρόνους και κατάταξη. Υποκλίνομαι.

 

Βασιλική Κωνσταντινοπούλου, η γαλήνια. Τεράστια εμφάνιση, που συνοδεύτηκε από μια πανάξια πρώτη θέση, και μεγάλο ατομικό ρεκόρ (2:46’01’’). Ακολούθησες άψογη τακτική καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα σου και δεν είναι τυχαίο ότι τα περάσματά σου συμπίπτουν επακριβώς με τα αντίστοιχα προτεινόμενα του γράφοντα (πρόβλεψη επίδοσης το 2:46’00’’ !). Το μέλλον ανοίγεται λαμπρό μπροστά σου, κι εκτιμώ ότι την επόμενη πενταετία θα είσαι συνεχώς στο βάθρο των νικητών του ΑΜΑ. Διακρίνεσαι από ευγένεια, αυτοσυγκράτηση, αγνό χαμόγελο κι αρετή, κι αυτά όλα είναι από τα πολυτιμότερα εφόδια στη ζωή, μην το ξεχνάς ποτέ. Η δύναμή σου είναι εκείνο που κουβαλά η ψυχή σου. Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν και στον εξαιρετικό προπονητή σου κος Αντώνη Στόικο όπως και στον (πανευτυχή και πανάξιό) σύζυγό σου Γιάννη Κρέκα για τη δική του άριστη εμφάνιση. Εύγε!

Κατερίνα Ασημακοπούλου, η προσωπικότητα. Πολύ καλή και ψυχωμένη κούρσα από την Κατερίνα, επίδειξη σθένους και κατάθεση ψυχής, που συνοδεύτηκε από μια πανάξια δεύτερη θέση (τρίτη συνεχόμενη χρονιά). Ειδικά στο τέλος έδειχνε ότι υπέφερε, κάτι που κάνει ακόμα πιο σημαντική και μεγαλειώδη την εμφάνισή της. Εδώ ένας προσωπικός προβληματισμός – εφ’ όσον αυτό συμβαίνει τέταρτη συνεχόμενη φορά, μήπως αυτό κάτι δείχνει για τη στρατηγική που ακολουθείς; Μήπως δεν σου ταιριάζει πλέον η μαραθώνια απόσταση; Πιθανότατα να σου ταιριάζουν καλύτερα οι μικρότερες αποστάσεις (έως τα 21 χιλιόμετρα), όπου πραγματικά είσαι άριστη. Στη θέση σου προς τα εκεί θα προσανατολιζόμουν. Κι αν σου μένει μια πικρία (όχι τόσο για τη θέση, αυτή καθεαυτή είναι άριστη, αλλά για τον τρόπο που τελικά εξελίσσονται οι αγώνες σου) άφησε το πίσω σου, πάντοτε ξημερώνει μια άλλη καλύτερη μέρα. «Νίκη όπου έχω νικηθεί», έτσι δε λέμε;! Τις ευχές μου!

Ράνια Ρεμπούλη, η τολμηρή. Ήταν πολύ πολύ μεγάλη χαρά να έχουμε ξανά κοντά μας τη Ράνια, έπειτα από την τετραετή απουσία της. Κι ενώ η γονεϊκότητα είναι πάντα μεγάλη υπόθεση και τεράστια ευθύνη, η Ράνια αποδεικνύει ότι όταν υπάρχει θέληση, συνδυάζεται εξαιρετικά και με τον πρωταθλητισμό! Η τρίτη θέση της δείχνει ότι βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση – και νομίζω ότι θα ήταν κατά 2’00’’ ταχύτερη αν δεν έμπαινε τόσο ανυπόμονα στον αγώνα. Εξηγούμαι – τα περάσματά της δείχνουν μια «αστάθεια» στο ρυθμό της. Κι ενώ είχε να τρέξει αγωνιστικά 4 χρόνια (μεγάλο το διάστημα…) βιάστηκε να περάσει επικεφαλής της κούρσας από την αρχή, με αποτέλεσμα να «καρφώσει» ελαφρώς στο τέλος. Εκτιμώ ότι αρχικά θα έπρεπε να μείνει πίσω, ώστε να μπορέσει να προσαρμοστεί στο ρυθμό του αγώνα και να επιλέξει πού και πότε θα έκανε την επίθεσή της διεκδικώντας κάτι καλύτερο. Ακόμα κι έτσι, δείχνει κι αυτό την επιθυμία της να αγωνιστεί, και είμαι σίγουρος ότι την επόμενη φορά θα είναι ακόμη δυνατότερη. Ράνια, έχεις ακόμη πολλά να δώσεις. Έχε υπομονή, απέφυγε κάθε πηγή αρνητικής ενέργειας, αγνόησε όσους προσπαθούν να σε αποθαρρύνουν κι εμείς θα μαστε εδώ να σε καμαρώνουμε. Καλωσόρισες ξανά τολμηρή Ράνια από την όμορφη Λέρο. Τις ευχές μου και στην ήρεμη δύναμη, τον προπονητή σου κο Παναγιώτη Χαράμη.

Φωτεινή Παγκότο, η θέληση. Άλλη μια επανεμφάνιση μιας μεγάλης αθλήτριας! Η Φωτεινή επέστρεψε στους αγώνες μετά από πενταετή απουσία, και το έκανε με έναν μοναδικό τρόπο! Πολύ δυνατή από την αρχή, και μια διόλου ευκαταφρόνητη τέταρτη θέση, ακολούθησε δυστυχώς το παράδειγμα της Ράνιας. Αντί να μείνει λίγο πίσω αρχικά (σε αυτό το επίπεδο, τα 4 και τα 5 χρόνια απουσίας είναι πολύς καιρός και αφήνουν τα χνάρια τους…), επιτέθηκε από την αρχή, τα περάσματα της δεν ήταν σταθερά, κι άδειασε γρήγορα από γλυκογόνο και δύναμη. Ακόμη κι έτσι, έδειξε ότι παραμένει δυνατή κι αρχοντική αθλήτρια, έδειξε ότι δε φοβάται να ρισκάρει κι είμαι βέβαιος ότι και η Φωτεινή θα επανέλθει ωριμότερη και πιο δυνατή. Έκανε το αγροτικό της στην τέταρτη θέση της ελπίδας, και μένει να δούμε τη συνέχεια. Είσαι Φωτεινή από τους δρομείς που απολαμβάνουν τους αγώνες – ζήσε τους λοιπόν με πληρότητα, και μη λογαριάζεις το κόστος. Η απλότητά σου αναδύεται από ένα μυαλό ευγενές κι οργανωμένο. Κράτησε σε παρακαλώ ότι οι στερήσεις μας μπορεί να γίνουν σπουδαίοι δάσκαλοι. Τις ευχές μου!

Ντενίζ Δημάκη, το ρόδο το δίχως αγκάθια. Η Ντενίζ είναι το στολίδι του ΑΜΑ! Πρότυπο για τις νέες αθλήτριες, αγωνίστηκε (σε διάστημα 40 ημερών…) σε 2 Μαραθωνίους κι έναν ημιμαραθώνιο, πρωταγωνιστώντας σε όλους. Άψογη! Ωριμάζοντας γίνεσαι ωριμότερη Ντενίζ, υποκλίνομαι! Κι αν σου έβαλα δύσκολα, κι έχασες το πριμ για μόλις 4 δευτερόλεπτα, δεν πειράζει, πάμε για το επόμενο!

Ματίνα Νούλα, το αστέρι. Πρώτη εμφάνιση στον ΑΜΑ, και ένα εξαιρετικό 2:54’35’’. Εκπληκτική! Κι αν ξεκινούσες λίγο πιο συγκρατημένα (42’00’’ / δεκάρι) θα είχες τουλάχιστον 2’00’’ καλύτερη επίδοση. Πρόσεξε λίγο τη διατροφή σου, και του χρόνου θα σαι κάτω από το 2:50’00’’. Εύγε! Τις ευχές μου και στον προπονητή σου κο Ιάσωνα Ιωαννίδη.

Μαρίνα Μαλάι, η αντάρτισσα. Η εμφάνισή σου ήταν ποίημα! Από τους αγώνες βουνού, κατέβηκες πρώτη φορά στον ΑΜΑ και τίναξες την μπάνκα στον αέρα! Την επόμενη φορά θα είσαι κάτω από το 2:51’00’’. Τις ευχές μου ελάφι του Υλισσού. Χαιρετισμούς και στον Στρατάρχη κο Ζώρζο!

Ιουλία Παναγιωτοπούλου, η γιατρίνα. Τρομερή εμφάνιση κι άψογη τακτική, κατάλληλη για σεμινάριο! Εντυπωσιακή κούρσα, και μετά το 30^ο χιλιόμετρο κυριολεκτικά πετούσες! Το ατομικό ρεκόρ (2:57’08’’) ήρθε πανάξια! Πολλές ευχές στον σεμνό προπονητή σου κο Γιώργο Τσαλτάκη.

Αναστασία Γαβριήλογλου, η χαρισματική. Άλλη μια κυρία που αποδεικνύει εμφατικά ότι ο πρωταθλητισμός συνδυάζεται με τη μητρότητα. Φαντασμαγορική κούρσα, στα κόκκινα από την αρχή μέχρι το τέλος, και ένα 2:59’50’’ ως άξια επιβράβευση σε εσένα και τον άξιο προπονητή σου κο Τζεφαλή. Το όνειρο που δεν τρέφεται με όνειρο τελικά πεθαίνει – συνέχισε να ονειρεύεσαι Βασιλική, εύγε!

Μαριαλένα Μπαρούτη, η άτυχη. Εξαιρετική εμφάνιση, και παρ’ ότι για μόλις 46’’ δεν έσπασες το φράγμα των 3 ωρών, έχεις κάθε λόγο να νιώθεις ικανοποίηση. Διαθέτεις μπρίο, θέληση, λογική κι ικανότητα, και του χρόνου θα τοι συντρίψεις. Εύγε!

Μαρία Ψάλτη, η γλυκιά μαχήτρια. Μαρία η κούρσα σου ήταν άρτια δομημένη και το ατομικό ρεκόρ (3:02’36’’) ήρθε ως φυσική επιβράβευση. Αν βοηθούσε ο καιρός, με την ίδια άψογη τακτική ίσως έσπαγες κι οριακά το τρίωρο. Την επόμενη θα είσαι ακόμη καλύτερη. Τις ευχές μου!

Βηθλεέμ Σαπίου, το κομπιούτερ. Μαγική εμφάνιση, κατάλληλη για σεμινάριο! Η Βηθλεέμ πέτυχε το απόλυτο (1:32’ 04’’ – 1:32’04’’ πρώτο/δεύτερο μισό, για ένα τελικό 3:04’08’’). Τι να πω – εγώ κάνω την ανάλυση, εσύ όμως μας δίδαξες όλους! Υποκλίνομαι!

Μαρία Λουκίδου, η άριστη. Αρχοντική εμφάνιση, τακτική για διδακτορική διατριβή! Ούτε για εσένα μπορώ να πω κάτι παραπάνω – έκανες πράξη με τον καλύτερο τρόπο τα όσα κατά καιρούς γράφω. Παίρνεις αριστείο Μαρία!

Άννα Βασιλείου, η αρχόντισσα της Κρήτης! Η Άννα Βασιλείου είναι ξεκάθαρα η κορυφαία Κρητικιά Μαραθωνοδρόμος για το 2022, με 3:08’40’’ (πολύ κοντά στην πρόβλεψη του γράφοντα για 3:08’30’’) στην πρώτη της μόλις εμφάνιση στον ΑΜΑ. Παίρνει από το Επιτροπάτο με τη μία διδακτορικό, καθώς η τακτική της ήταν για σεμινάριο. Ξεκίνησε στο 4’29’’ ανά χιλιόμετρο, για να τερματίσει πετώντας λες, στο 3’47’’. Βλέπετε κι εσείς την σημασία του «φεύγω αργά για να φτάσω γρήγορα»;! Πραγματικά εντυπωσιακή εμφάνιση που γίνεται ακόμη πιο εντυπωσιακή εάν λάβουμε υπ’ όψιν ότι η Άννα είναι αθλήτρια ταχύτητας κι όχι αντοχής. Και αν μπορώ να κάνω μια πρόβλεψη, θεωρώ δεδομένο ότι θα δούμε μεγάλα πράγματα από την Άννα στο μέλλον! Για αρχή, το φράγμα των 3 ωρών σε περιμένει – και μετά εσύ ξέρεις πού θα φτάσει ο πήχης… Οι μεγαλύτερες επιτυχίες δεν είναι αυτές που κάνουν θόρυβο, αλλά οι ώρες μας οι πιο σιωπηλές. Απόλαυσε τις με τους αγαπημένους σου, το αξίζετε! Πολλές ευχές και στον προπονητή σου κο Βλατάκη.

Νατάσα Σπανού, η ήρεμη. Πολύ καλή εμφάνιση, κι αν ήσουν λίγο πιο συγκρατημένη στην αρχή θα είχες ένα 3:10’00’’. Μπράβο!

Μαριέλλα Τσίπα, η γνώση. Τρομερή εμφάνιση, κι άριστη κούρσα, πραγματικά για σεμινάριο! Ο αγώνας της χαρακτηρίστηκε από νόηση, αντίληψη κι υπομονή, και στο τέλος κυριολεκτικά πετούσε! Μια τόσο δύσκολη μέρα που ωστόσο φέρνει μεγάλο ατομικό ρεκόρ (3:14’13’’), είναι άξιο θαυμασμού! Ζήσε με πληρότητα την επιτυχία σου, και θέσε ως στόχο για το 2023 το 3:10’00’’. Πολλά συγχαρητήρια, τόσο σε εσένα όσο και στον εξαίρετο προπονητή σου κο Δημήτρη Θεοδωρακάκο.

Δανάη Πασπάτη, η νιόπαντρη. Δανάη η εμφάνισή σου δεν ανταποκρίνεται σε καμία περίπτωση στη δυναμική σου. Θεωρώ ότι αντιμετώπισες κάποιο πρόβλημα, δεν εξηγείται αλλιώς το 3:14’52’’ (με δεύτερο μισό 14’00 αργότερα από το πρώτο). Ακόμη κι έτσι, ταλαιπωρημένη, ολοκλήρωσες το ταξίδι με κατάθεση ψυχής, κι αποκόμισες πολύτιμη εμπειρία. Ό,τι περισσεύει, επένδυσέ το σε όνειρα για το αύριο. Τις ευχές μου!

Αδαμαντία Λεμοντζόγλου, η τριαθλήτρια. Το αστέρι του Κύδωνα, που συνδυάζει με εξαιρετικό τρόπο τρεις διαφορετικούς χώρους! Κάτι η ζέστη, κάτι μια μικρή αστάθεια στα περάσματά της, κάτι το γρήγορο πρώτο μισό (1:38’21’’), της στέρησαν τελικά το 3:18’00’’. Συνέχισε την δουλειά έτσι όπως ξέρεις, και τα καλύτερα θα ρθουν!

Μαρία Καλέντζη, η ψυχάρα. Ψυχωμένη εμφάνιση, άριστη τακτική. Ένα φωτεινό αστέρι 46 Μαϊων, που βάζει τα γυαλιά σε δυο εικοσιπεντάρες! Σεβασμός και χειροκρότημα!

Σοφία Υφαντίδου, η βασίλισσα. Η Σοφία, ως πρωταθλήτρια στο έπταθλο, έχει αποδείξει πολλαπλώς ότι είναι φτιαγμένη για τα δύσκολα. Στον 39^ο ΑΜΑ, ήρθε η ώρα της να αναμετρηθεί και με τον βασιλιά των δρόμων αντοχής – και παρά την κούραση, τερμάτισε δαφνοστεφανωμένη στη Μέκκα του Κλασσικού αθλητισμού. Σοφία η εμφάνισή σου ήταν άριστη και ψυχωμένη, γιατί η καρδιά σου είναι φτιαγμένη για να μη ραγίζει. Του χρόνου, πιο ώριμη πλέον, θα απολαύσεις τον αγώνα περισσότερο, εφέτος οι συνθήκες δεν βοήθησαν. Αν περνούσες στα 25’΄00’’ το πρώτο πεντάρι (1:43’00’’ στο 21^ο χιλιόμετρο) η δυναμική σου ήταν για 3:24’00’’. Η γνώση σου είναι η δύναμή σου, όμως η σοφία δίνει την ελευθερία. Εύγε Σοφία!

Στεφανία Λεοντιάδου, η πειρατίνα. Στεφανία, ρώτησα το χρόνο για σένα «Τι θα γίνει με το πειρατικό, το 19’15’’ ανά 5 χιλιόμετρα»; Και μου πε «Άσε την, ξέρει ότι κάπου υπάρχει χρυσός»!

Δανάη Σκαλιστήρη, η ταπεινή. Πολύ καλή πρώτη εμφάνιση στον ΑΜΑ, εκτιμώ ότι θα γίνεται καλύτερη όσο περνάει ο καιρός. Μάθε να μαθαίνεις από τον προπονητή σου, μάθε τα δυνατά κι αδύνατα σημεία της αθλητικής σου προσωπικότητας (και δούλεψε σε αυτά), και το μέλλον είναι όλο μπροστά σου. Εύγε Δανάη!

Ντίνα Πανταζή, το πρότυπο. Άλλη μια εμφάνιση κατάλληλη για σεμινάριο! Εύγε Ντίνα. Είσαι πρότυπο για τις νέες αθλήτριες!

Βάνα Σπύρου, η ποιήτρια. Άλλο ένα ονειρικό ταξίδι για τη Βάνα. Κι όταν βλέπεις τη χαρά σου σε έναν άλλο, τι μεγάλη που είναι! Ένας φίλος αληθινός όπως ο Κώστας, μπορεί να θεραπεύει όλες τις ασθένειες της ψυχής και του σώματος. Αν δεν υπήρχαν φώτα που σβήνουν, τα φώτα που ανάβουν δεν θα φώτιζαν… Τις ευχές μου Βάνα.

Ειρήνη Αραμπατζή, η αξιέπαινη. Μεγάλη πρώτη εμφάνιση στον ΑΜΑ, και μια κούρσα αρχοντική που θα τη ζήλευαν πολύ πιο έμπειροι αθλητές. Με τη μία στα βαθιά λοιπόν (3:33’36’’), μένει να δούμε τι θα φέρει η συνέχεια. Εύγε!

Βιβή Μαρέντη, το νέο αστέρι. Άλλη μια άριστη πρώτη εμφάνιση στον ΑΜΑ (πρώτο / δεύτερο μισό 1:56’27’’ – 1:51’32’’, για ένα 3:47’59’’) και άψογη τακτική. Με τη φόρα που έχεις πάρει, κινδυνεύουν οι χρόνοι του σύζυγού σου Θάνου! Είσαι αστέρι Βιβή!

Πόπη Στάλα, η συναισθηματική. Πρώτη συμμετοχή στον ΑΜΑ, και εμφάνιση παραπάνω από αξιοπρεπής! Τοι 4:04’49’’ θα μπορούσε να ήταν πιο κάτω καιρού επιτρέποντος κι αν δεν έφευγες τόσο γρήγορα (λχ 2:01’30’’ αντί του δικού σου 1:59’09’’). Το κρατάς ως μάθημα για την επόμενη φορά, οπότε θα σαι και πιο έμπειρη. Μπράβο Πόπη!

Μαρία Αρβανίτη, η ανυπόμονη. Η υπομονή Μαρία είναι αρετή, τόσο στους αγώνες όσο και στη ζωή. Έκανες καλή εμφάνιση, που ωστόσο δεν ανταποκρίνεται στη δυναμική σου. Ήσουν για καλύτερο τελικό χρόνο, τα γρήγορα πρώτα περάσματα σου τον στέρησαν. Πάντως το πάλεψες με ψυχή, και γι αυτό σου πρέπουν συγχαρητήρια!

Κατερίνα Πρισακαρου, η αξιέπαινη. Θα επαναλάβω κι εδώ τα προηγούμενα σχόλια. Πολύ καλή κούρσα γενικώς, η δυναμική σου ωστόσο ήταν για το 3:16’00’’. Ο καιρός και το βιαστικό ξεκίνημα δεν το επέτρεψαν – δεν πειράζει, αυτό που περισσεύει επένδυσέ το σε όνειρα. Εύγε Κατερίνα.

Πολλές ξεχωριστές ευχές στην Παναγιώτα Βλαχάκη, που έφερε στον κόσμο ένα κοριτσάκι (02/10/2022), και ξεκινάει τον πιο όμορφο αγώνα της ζωής της. Να ναι πάντα γερό και τυχερό Παναγιώτα, να τη χαρείτε!

Κλείνοντας, πολλές ευχές στέλνω σε όλους όσους αγωνίστηκαν στα 5 και στα 10 χιλιόμετρα. Οι νικητές κι οι νικήτριες παρουσιάζονται παρακάτω.

Βαλένθια, 04/12/2022.

Λάμπρος Μαλτέζος, Νικόδημος Νικολακαίας. Στη Βαλένθια, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, δεν ολοκληρώσατε την προσπάθειά σας. Για μένα είστε νικητές και μόνο που σταθήκατε στην εκκίνηση. Ψηλά το κεφάλι φίλοι μου, οι αγώνες δεν τελειώνουν εδώ. Ό,τι δε μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς, μην το ξεχνάτε αυτό. Δεν υπάρχει αποτυχία, υπάρχουν μόνο μαθήματα μέσα από τα οποία διαμορφώνεται ο χαρακτήρας μας κι ατσαλώνεται η ψυχή μας. Άλλωστε, η ευτυχία δε θα είχε νόημα αν δεν εξισορροπούνταν από τη θλίψη. Έχετε όλον το σεβασμό, τόσο τον δικό μου όσο και των συναθλητών σας, κι αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι. Καλή αντάμωση εκεί έξω!

Πέτρος Μηνάς. Ο ανοδικός! Άλλη μια εντυπωσιακή εμφάνιση από τον Πέτρο. Η λογική κι η γνώση χαρακτήρισαν την κούρσα σου από την αρχή μέχρι το τέλος. Έχεις κατανοήσει πλήρως την αξία της υπομονής, μετά το 30^ο χιλιόμετρο πραγματικά κεντούσες και το μεγάλο ατομικό ρεκόρ (2:39’21’’, βελτιωμένο κατά 4’30’’) ήρθε ως φυσική επιβράβευση. Εύγε! Υστερόγραφο καλοπροαίρετο: ίσως είμαι «της παλιάς σχολής», αλλά θεωρώ ότι η φωτογραφία που ανάρτησες ημίγυμνος δεν ήταν πρέπουσα. Το ωραίο είναι ωραίο αφ εαυτού, δεν χρειάζεται τον έπαινο. Κι ενώ ο ενθουσιασμός της κατάκτησης ενός στόχου δικαιολογεί τις υπερβολές, ας θυμόμαστε όλοι ότι η σεμνότητα είναι μεγάλη αρετή. Αυτό όμως είναι δική μου εκτίμηση, εσύ ξέρεις καλύτερα…

Χρήστος Κώνστας. Ο επιμελής! Η εμφάνισή σου στη Βαλένθια συνοδεύτηκε για άλλη μια φορά με ατομικό ρεκόρ (2:49’20’’). Κι αν δεν σου παρουσιαζόταν το απρόοπτο πρόβλημα, θεωρώ ότι θα ήσουν κατά 1’00’’ ταχύτερος. Η σταθερά ανοδική σου πορεία μόνο τυχαία δεν είναι, κι έχει προκύψει μέσα από τη σκληρή και συνεχή δουλειά, και την επιμελή στοχοπροσήλωση. Εύγε! Μικρασιάτη Χρήστο, την επόμενη φορά κυνήγησε το 2:47’00’’, και το τσουρέκι (που αρέσει σε εσένα και τις κορούλες σου!) σε περιμένει. Έχετε την αγάπη μου, κι εσύ, κι ο εξαιρετικός προπονητής σου, μέντορας και φίλος Δημήτρης Μανελάκης. ΥΓ: Η φωνή μου μου λέει «έτσι είναι όλα» κι ο αντίλαλος της φωνής μου λέει «έτσι είσαι». Το ανεπανόρθωτο δεν το φτιάχνει κανείς – μόνο του φτιάχνεται από τη σιωπή μας. Αντόνιο Πόρτσια.

Μάνος Συντιχάκης. Ο ακριβοδίκαιος! Μετά από απουσία πολλών μηνών, επανήλθε ώριμος και δυνατός στη Βαλένθια, κάνοντας μεγάλο ατομικό ρεκόρ (3:21’432’), έπειτα από κούρσα κατάλληλη για σεμινάριο. Εύγε Μάνο – το 3:16’00 στον ΑΜΑ σε περιμένει.

 

Γιάννης Παπαφραγκάκης. Ο ήρωας της Βαλένθια. Ο τέως Λιμενάρχης πρασε πολλά, πάρα πολλά, εκείνος γνωρίζει. Και παρ’ όλα αυτά, έδωσε το παρόν, και τερμάτισε σε έναν αγώνα - επίδειξη ψυχικής δύναμης και θέλησης. Θα αναφέρω μόνο ότι ο υψηλός πυρετός τον συντρόφευε τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια του αγώνα, για να επιδεινωθεί στη συνέχεια… Εύγε Γιάννη. Αξιέπαινος, μοναδικός, κύριος με όλα τα γράμματα κεφαλαία – οι πιο μεγάλες καταιγίδες και φουρτούνες θα περάσουν κι αυτές.

Μαρία Κορασοϊδή. Η γλυκύτατη φιλόλογος έκανε στη Βαλένθια άλλη μια μεγάλη ευρωπαϊκή εμφάνιση. Και θα ήταν ακόμη καλύτερη Μαρία, αν είχες λίγο υπομονή στην αρχή. Δεν πειράζει – την επόμενη φορά, με περισσότερη γνώση κι εμπειρία! ΥΓ: «Βλέπουμε, γιατί μας φωτίζει κάτι που δεν βλέπουμε. Το όνειρο που δεν τρέφεται με όνειρο, πεθαίνει». Αντόνιο Πόρτσια.

Ποια είναι τα φαβορί (άνδρες/γυναίκες) στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου (Πηγή Τρικάλων, 05/03)

Καλό αγώνα σε όλους κι όλες. Ιδιαίτερες ευχές στους λεβέντες Κρητικούς. Οι νέες και γλυκές μανούλες (Πριβιλέτζιο – Πετρουλάκη), πού θα βρίσκονται στην πρώτη τους επανεμφάνιση; Θα κατέβει τα 30’00’’ η Ιουλία Παναγιωτοπούλου; Θα περάσει ξανά η Πευκιανάκη την Τρούλη, ή ήρθε η ώρα της ρεβάνς; Θα στολίσει τον αγώνα με την παρουσία της η Ντενίζ Δημάκη; Ο Ζερβάκης θα είναι στην δωδεκάδα (αν και δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες…) κι ο Βώτσος θα ναι στην εικοσάδα; Θα χάσει πάλι ο Σηφάκης από τον Τζιώτη, ή θα χουμε αλλαγή σκηνικού; Οι Πιτσώλης, Μαγγίνας, Μίνος, Καλλίας θα κατέβουν το 31’20’’; Οι Μπέης, Καρούτζος, Ματζιάρ και Παπαδημητρίου (45 χρονών παρακαλώ) θα κατέβουν τα 32’00’’; Με τι σειρά θα τερματίσουν οι Καλιακούδης, Μανούσακας, Ζαργκανάς, Τοροσιάν, Ρουμάνος.

Θα βγάλει τη μεγάλη επίδοση που έχει στα πόδια του ο Παπαλεωνίδας; Ο Κώστας Σταμούλης θα κατέβει το 29’45’’, μετά την αποχή από την προπόνηση λόγω ιώσεων; Και μην ξεχνάτε – οι θέσεις κερδίζονται στα τελευταία 300 μέτρα! Καλό αγώνα σε όλους!

Με τιμή, Στέφανος Αντωνάκης, Ηράκλειο, 02/03/2023