Α. Προτεινόμενα περάσματα [για επιδόσεις από 2:07’20’’ έως 5:59’30’’ (Μαραθώνιος) και από 1:02’55’’ έως 2:59’45’’ (Ημιμαραθώνιος)]

Ο 38^ος ΑΜΑ ανήκει πλέον στην ιστορία. Εξαιρετική διοργάνωση, στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία και συνοδεύτηκε με ένα νέο ρεκόρ διαδρομής. Κι ενώ η αδρεναλίνη των συμμετεχόντων δεν έχει ακόμη καταλαγιάσει, τα βλέμματα της δρομικής κοινότητας στρέφονται πλέον στη Θεσσαλονίκη, όπου το ερχόμενο σαββατοκύριακο (20-21/11/2021) θα λάβουν χώρα άλλες δυο πολύ μεγάλες διοργανώσεις: ο 15^ος Διεθνής Μαραθώνιος Θεσσαλονίκης Μέγας Αλέξανδρος και ο 9^ος Διεθνής Ημιμαραθώνιος Θεσσαλονίκης, με παράλληλους δρόμους 5 και 10 χιλιάδων μέτρων.

 

Η συμπρωτεύουσα έχει μια μεγάλη παράδοση στη διεξαγωγή εξαιρετικών αθλητικών διοργανώσεων, και είμαι σίγουρος ότι αυτή η παράδοση θα συνεχιστεί. Φαίνεται ότι η δρομική οικογένεια «διψάει» για αγώνες (μετά την διετή παρένθεση ελέω πανδημίας), κάτι που μας προϊδεάζει για άλλο ένα έντονο σαββατοκύριακο. Ανυπομονούμε!

Οι μέρες πριν τον αγώνα έχουν τη δική τους μοναδική ομορφιά. Απλοί αθλούμενοι ή πρωταθλητές, elit δρομείς ή πρωτοεμφανιζόμενοι, όλοι νιώθουν αυτό το τόσο γνώριμο «γαργαλητό» - την ανυπομονησία, την αδρεναλίνη, τη νευρικότητα της προσμονής για την εκκίνηση. Νομίζω ότι όσα χρόνια κι αν περάσουν αυτό το αίσθημα δε χάνεται… Η προπόνηση έχει πλέον ολοκληρωθεί (ό,τι έγινε, έγινε…), κι όλοι προσπαθούν να χαλαρώσουν, ο καθένας με τον τρόπο του. Σαν «σκονάκι» λοιπόν της τελευταίας στιγμής, και προσπαθώντας να σταθεί αρωγός στους δρομείς που θα διαγωνιστούν στη μαραθώνια και την ημιμαραθώνια απόσταση, ο γράφοντας παρουσιάζει παρακάτω δυο πίνακες προτεινόμενων περασμάτων. Κάθε ένας από σας, ας αξιολογήσει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, ας επιλέξει την επίδοση – στόχο (με οδηγό το γνώθι σ’ αυτόν, πάντα…), και αν τα περάσματά μου σας βοηθήσουν έστω και στο ελάχιστο στην προσπάθειά σας, θα νιώσω ευτυχής. Καλό αγώνα σε όλους!

ΥΓ: κάθε φορά συνηθίζω να αφιερώνω τα γραφόμενα και τους πίνακες μου σε κάποιους ανθρώπους τους οποίους θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικούς. Τούτη τη φορά, δεν θα μπορούσα να σκεφτώ κάποιον καταλληλότερο από την αδικοχαμένη συναθλήτριά μας Δήμητρας Ιορδανίδου. Λείπει, πολύ. Θα τη θυμόμαστε όλοι με αγάπη.

Β. 38^ος ΑΜΑ: 50 σχόλια, για πρωταθλητές κι αθλούμενους.

Παναγιώτης Καραϊσκος: Ο μεγάλος άτυχος, ο μεγάλος απόντας… Δύσκολα κάποιος που δεν είναι κι ο ίδιος αθλητής, μπορεί να συλλάβει το μέγεθος της ατυχίας του Παναγιώτη. Το να προετοιμάζεσαι τόσο σκληρά, για τόσο καιρό, για μια συγκεκριμένη ημέρα, και μια ατυχία της τελευταίας στιγμής να σε αφήνει εκτός, είναι πολύ δύσκολο να το αποδεχτείς και να το διαχειριστείς – και μας υπενθυμίζει επώδυνα ότι ουδείς μπορεί να εφησυχάζει ή να χαλαρώνει τις άμυνές του… Παναγιώτη εύχομαι γρήγορη ανάρρωση, και να σαι σύντομα κοντά μας, δυνατός όπως πάντα. Μην απογοητεύεσαι – σημασία δεν έχει πόσες φορές πέφτουμε, αλλά πόσες σηκωνόμαστε. Πρόσεξε τον εαυτό σου, ξεκουράσου, σχεδίασε με ηρεμία τους επόμενους αγώνες, και τα καλύτερα θα ρθουν. Τίποτα δεν τελειώνει από έναν «χαμένο» αγώνα. Είσαι σε εξαιρετική κατάσταση (δεδομένων των συνθηκών, είχες σίγουρο ένα 2:18’10’’), και θα δεις ότι η δουλειά κι οι κόποι σου θα αμειφθούν… Την αγάπη μου!

 

Σωτήρης Κυρανάκος, ο διευθυντής της διοργάνωσης του ΑΜΑ: Ο 38^ος ΑΜΑ ήταν μια διοργάνωση άψογη από κάθε άποψη. Θα ήθελα να ευχαριστήσω κι από εδώ, τόσο τον κο Κυρανάκο, όσο και τους άξιους συνεργάτες του κυρίους Μάρκο Καλούδη (η ψυχή του ΣΕΓΑΣ στην Κρήτη), Ζαχαρογιάννη, Νίκο Πολλιά και Νότη Παπούλια. Ακόμη περισσότερα συγχαρητήρια αξίζουν και σε όλους εκείνους τους ανώνυμους εθελοντές που με το περίσσευμα της ψυχής και του πάθους τους συνέβαλαν ο καθένας με τον τρόπο του σε αυτήν τη μεγάλη γιορτή του αθλητισμού. Το «ευχαριστώ» προς όλους, καίτοι δεδομένο, απλώς δεν αρκεί για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη όλων των δρομέων προς τα πρόσωπά σας…

Κώστας Γκελαούζος, ο μεγάλος νικητής. Για τον Κώστα και τη μεγαλειώδη του εμφάνιση, γράφτηκαν, και ειπώθηκαν πολλά πράγματα τις τελευταίες ημέρες – και θα ακολουθήσουν ακόμη περισσότερα, άξια. Ο Κώστας έγραψε ιστορία, τελεία. Τι να προσθέσω εγώ εδώ; Κώστα συγχαρητήρια, τόσο για το μεγάλο ρεκόρ σου όσο και για την μεγάλη τιμή να εκφωνήσεις τον όρκο των αθλητών. Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάτι σε σένα είναι ότι είσαι αθλητής που δεν εφαρμόζει κανόνες… δε φοβάσαι, ρισκάρεις, μπαίνεις μέσα σε όλα, πραγματικός κομάντο. Αν ήσουν σε κάποιο γκρουπ με Κενυάτες/Αιθίοπες/Μαροκινούς, θα ήσουν ο αρχηγός! Στον 38^ο ΑΜΑ αν έτρεχες πιο «κρατημένα» θα κανες 2:16’00’’ «άδειο». Στη Βαλένθια, καιρού επιτρέποντος, η δυναμική σου είναι σαφώς για 2:13’15’’, συν /πλην 20’’. Πρόσεξε μόνο μη φέρεις ντόρτια – γι αυτό προσεχτικά… Τι λες – θα κατέβεις το 2:13’00’’; Σε αυτή την περίπτωση, το πριμ θα είναι ολόκληρη τούρτα! Κατά Χάιντεγκερ, τα καλύτερα βρίσκονται στη θύελλα – κι εσύ, ως γνήσιος κομάντο, εκεί ψάχνεις και δημιουργείς. Κώστα, την αγάπη μου, τις ευχές το σεβασμό μου.

Γκλόρια Πριβιλέντζιο, η μεγάλη πρώτη. Πολλά πολλά συγχαρητήρια, σε μια τεράστια αθλήτρια, για την πανάξια πρώτη θέση της. Πολύ συγκινητικός κι ο λόγος που εκφώνησε. Η επανεμφάνισή της μετά από τετραετή απουσία, παρ’ ότι αναγνωριστική ως ένα σημείο, είναι άκρως ενδεικτική των τεράστιων δυνατοτήτων της. Επέδειξε υπομονή, η στρατηγική της ήταν άψογη και για τούτο έκανε τα τελευταία 12195 σε 44’55’’, ταχύτερα από κάθε άλλη μέχρι σήμερα Ελληνίδα αθλήτρια. Καμαρώνω διπλά, καθώς τα περάσματά σου συμπίπτουν ακριβώς με τις προτάσεις μου! Νομίζω ότι τώρα που έχεις την εμπειρία του ΑΜΑ στα πόδια σου, και χαρτογράφησες τη διαδρομή, του χρόνου μπορείς να κυνηγήσεις το ρεκόρ της μεγάλης Μαρίας Πολύζου. Όσο για το τυχερό σου σορτσάκι, το δανεικό – κράτησέ το γιατί πλέον είναι συλλεκτικό! Γκλόρια την αγάπη μου, και πολλές ευχές και στον προπονητή σου, κο Περήφανο.

Παναγιώτης Μπουρίκας. Το νέο αστέρι του κου Παπαχρήστου, και της ελληνικής αστυνομίας. Η μεγαλύτερη έκπληξη μεταξύ των πρωταγωνιστών του αγώνα. Τίναξες την μπάνκα στον αέρα! Τι κούρσα ήταν αυτή;! Υποκλίνομαι – και ανυπομονώ για τη συνέχεια! Εύγε!

Κατερίνα Ασημακοπούλου. Παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισες (και μόνο εσύ γνωρίζεις), επέδειξες τεράστια δύναμη ψυχής και θέλησης, και κατάφερες να τερματίσεις εμφανώς εξαντλημένη. Ατομικό ρεκόρ, δεύτερη θέση, και ψυχικό μεγαλείο, σε αναδεικνύουν σε νικήτρια της καρδιάς μας. Τις ευχές μου!

Χαράλαμπος Πιτσόλης. Το πουλέν του κου Ζώρζου και του Υλισσού έκανε άλλη μια άψογη κι επαγγελματική εμφάνιση, που συνοδεύτηκε από την 3^η θέση και ατ. ρεκόρ. Άψογη τακτική, σταθερότητα βγαλμένη λες από κομπιούτερ [1:12’05’’ (πρώτο μισό) // 1:12’00’’ (δεύτερο μισό)], άρτια εκτέλεση. Πολλά συγχαρητήρια!

 

Χριστόφορος Μερούσης. Ο καπετάνιος μας! 20 χρόνια πρωταθλητισμός, και πάντα πρωταγωνιστής, δεν είναι λίγο… Ο Χριστόφορος δημιουργεί έτσι ένα άτυπο ρεκόρ που δύσκολα μπορεί να ακολουθήσει κάποιος – μήπως όμως Χριστόφορε ο χρόνος βαραίνει πλέον; Τόσα χρόνια δίδαξες με το παράδειγμα σου τη σημασία του ήθους και του ευ αγωνίζεσθε, και ενέπνευσες πλήθος κόσμου να ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Σε ευχαριστούμε για άλλη μια φορά για όλες τις χαρές που μας έδωσες… Τις ευχές μου.

Βασιλική Κωνσταντινοπούλου. Το ανατέλλον αστέρι! Μόλις 25 ετών (γεν. 1996), υπήρξε η μεγάλη έκπληξη στον αγώνα των γυναικών. Η παρθενική της εμφάνιση συνοδεύτηκε από μεγάλη επίδοση (2:51’32’’), αποτέλεσμα μιας άρτιας κούρσας κατάλληλης για σεμινάριο [1:25’47’’ (πρώτο μισό) // 1:25’45’’ (δεύτερο μισό)]. Βασιλική, εύγε! Υποκλίνομαι. Τα εύσημα και στον προπονητή σου (τον οποίο δεν αναφέρω, μόνο και μόνο γιατί δεν τον γνωρίζω).

Κυριάκος Μπέης. Πολύ μεγάλη επίδοση και ατομικό ρεκόρ! Θα μπορούσες να είχες πάει ακόμη καλύτερα (έως και 2’00’’), φάνηκε ότι «κρατήθηκες» λίγο περισσότερο απ’ όσο έπρεπε. Και πάλι όμως, άξιος μόνο συγχαρητηρίων!

Θωμάς Πούλος. Το αστέρι του κου Ζώρζου και του Υλισσού! Επίσης πολύ καλή εμφάνιση και ατομικό ρεκόρ. Θωμά, θα μπορούσες να είχες πάει ακόμη καλύτερα (έως και 2’00’’), το πρώτο σου μισό ήταν ωστόσο κατά τι γρηγορότερο [ 17’35’’ πρώτο πεντάρι, 1:14’53’’ μισό] απ’ όσο έπρεπε. Τις ευχές μου!

Μιχάλης Χατζηιωάννου. Μιχάλη ήσουν πειθαρχημένος και άριστος! Σ ευχαριστώ πολύ, ξέρεις εσύ το λόγο…

Βασίλειος Μπάκας. Άριστη επίδοση, άψογα δομημένη κούρσα. Εύγε Βασίλη!

Μηνάς Μανουσάκης. Μηνά, πας να με τρελάνεις! Συγχαρητήρια για το τεράστιο ατομικό ρεκόρ (2:37’38’’). Όχι μόνο αυτό – πήρες (για 13’’) τη ρεβάνς από το Σηφάκη. Πανάξιος! Έχεις την αγάπη μου!

Χρήστος Πουρνάρας. Τα λόγια είναι περιττά, οι αριθμοί τα λένε όλα... Μετά την πρώτη του εμφάνιση στον ΑΜΑ το 2019 (3:10’42’’) ο Χρήστος επανέρχεται εφέτος με ένα εμφατικό 2:42’22’’ (ατομικό ρεκόρ κατά 28’20’’!). Μάλλον ο νεογέννητος γιος σου, σου έδωσε φτερά! Αυτό που δε λένε οι αριθμοί είναι το ήθος, η ευγένεια και η ποιότητα αυτού του ανθρώπου… Την αγάπη μου!

Μανώλης Σηφάκης. Ο Μανώλης θα είναι εσαεί για τον γράφοντα ο αυτοκράτορας του βάθρου! Όταν στα 48 του έτη κάνει 2:37’51’ στην Κλασσική, τι άλλο να προσθέσω εγώ; Τεράστια επίδοση από έναν τεράστιο αθλητή. Θα γιορταστεί δεόντως στο αγαπημένο μας χωριό, την Αγία Βαρβάρα. Εύγε!

Νικηφόρος Τζιώτης. Ο φίλος Νικηφόρος έκανε άλλη μια μεγάλη εμφάνιση, που συνοδεύτηκε από ατομικό ρεκόρ (2:44’11’’). Ούτε όμως κι ο Νικηφόρος χωράει σε αριθμούς και νούμερα… Βουνό, χιόνι, θάλασσα, ποδήλατο, παντού και πάντα καμικάζι – κι ωστόσο πάντα ήρεμος, γαλήνιος, προσήνης και χαμογελαστός, φωτίζει όλους όσους είναι δίπλα του. Αγώνας, προπόνηση ή παρέα, τα πειράγματα είναι πάντα εκεί – ως και θεατρικά μονόπρακτα διοργανώνει! Μεγάλη καρδιά ο Νικηφόρος, από τους ανθρώπους που χαίρεσαι να έχεις δίπλα σου. Νικηφόρε, τις ευχές και την αγάπη μου!

Χρήστος Κώνστας. Χρήστο η εμφάνισή σου ήταν τεράστια! Πληθωρική κι άρτια δομημένη κούρσα, ίσως μπορούσες για 1’00’’ κάτω. Όπως και να χει, οι κόποι κι ο ιδρώτας σου ανταμείφθηκαν, και το ατομικό ρεκόρ (2:51’52’’) ήρθε ως φυσική επιβράβευση. Δείχνεις κι εσύ ότι όταν υπάρχει θέληση κι αφοσίωση, μπορούν να συνδυαστούν επιτυχώς πολλά διαφορετικά πράγματα (προσωπική ζωή, επαγγελματικές υποχρεώσεις, αθλητισμός), και ότι οι περιορισμοί είναι μόνο στο μυαλό μας. Το 2:50’00’’ που κυνηγούσες δεν ήρθε (ό,τι μυστικά κι αν σου ψιθύρισε ο Kipchoge…!), κάτι μου λέει όμως ότι δεν θα αργήσει – ε; Το πριμ θα σε περιμένει, έτσι κι αλλιώς…! Μπράβο φίλε Χρήστο – την αγάπη μου, και πολλά φιλιά στις κορούλες σου!

Παντελής Καμπαξής. Ο Παντελής είναι μια κατηγορία μόνος του, και ένα τεράστιο κεφάλαιο για τα δρομικά στην Κρήτη! Με άλλη μια εξαιρετική εμφάνιση (2:49’57’’), στα 53 του χρόνια συνεχίζει να δείχνει το δρόμο. Η εμπειρία, το πείσμα, το πάθος, η δύναμη και η ευγένεια, βάζουν τα γυαλιά σε πολλούς νεότερους. Τις ευχές μου Παντελή!

Γρηγόρης Σκουλαρίκης. Γρηγόρη είσαι παράδειγμα ανθρώπου, αθλητή και γονέα. Δεν θα σταθώ στην εξωπραγματική επίδοση [σκεφτείτε το αλήθεια λίγο – όταν το sub3 αποτελεί άπιαστο όνειρο για την πλειοψηφία των δρομέων (αλλά κι ακόμη όταν επιτυγχάνεται, γνωρίζετε πολύ καλά τι θυσίες και κόπους απαιτεί…), ο Γρηγόρης κάνει στην Κλασσική 2:56’31’’, σπρώχνοντας το καρότσι της κορούλας του], όσο στα χαμόγελα, στη συγκίνηση, στο παράδειγμα που δώσατε. Υποκλίνομαι. Όσο για την Αγγελικούλα, τα φιλιά και τα χαμόγελα που μου χάρισε στην εκκίνηση, με συνόδευαν σε όλον τον αγώνα και μου έδωσαν τεράστια δύναμη… Την ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά!

Μανώλης Πετρογιάννης. Πολύ πειθαρχημένη εμφάνιση, που συνοδεύτηκε από ατομικό ρεκόρ. Άριστη τακτική, δείχνει ότι έχεις ακόμη πολλά περιθώρια βελτίωσης! Τις ευχές μου και στον προπονητή σου κο Φωτάκη που σου διδάσκει την αξία της υπομονής. Μπράβο Μανώλη!

 

Βαλάντης Τσάβαλος / Στέλιος Γεροντίδης. Πολύ καλές εμφανίσεις, εξαιρετικές επιδόσεις (2:57’23’’ και 2:58’36’’ αντίστοιχα), άψογοι! Με το καλό και στα επόμενα!

Αυγουστίνος Πασχαλίδης. Άλλος ένας αθλητής παράδειγμα ήθους κι αφοσίωσης, και πηγή έμπνευσης για τους γύρω του! Παρ’ ότι ανέτοιμος, έκανε μεγάλη εμφάνιση (3:00’17’’) και μόνο η ατυχία δεν του επέτρεψε να σπάσει το τρίωρο… Αυγουστίνε, τα καλύτερα θα ρθουν, το ξέρεις. Την αγάπη μου!

Γιάννης Κουρκουρίκης. Τεράστιος αθλητής (κωπηλασία, 10^ος Ολυμπιονίκης), πολύπειρος μαραθωνοδρόμος, σε άλλη μια εξαιρετική κούρσα (3:03’58’’). Εύγε!

Δημήτρης Τζεφαλής. Όπως πάντα, αρχοντικός! Καίτοι ανέτοιμος, έκανε άλλη μια εξαιρετική κούρσα, ιδιαίτερα φορτισμένη συναισθηματικά και συμβολικά… Συνδυάζει εξαιρετικά τις ιδιότητες του αθλητή και του προπονητή (όχι πάντα δεδομένο…), κι αυτό φαίνεται στις επιδόσεις τόσο του ιδίου όσο και των αθλητών που προπονεί. Θα ήθελα εδώ να σταθώ στον Γκορόγιας που πραγματοποίησε μια τεράστια εμφάνιση (2:49’41’’), αποδεικνύοντας αφ’ ενός πόσο δυνατός είναι κι αφ’ ετέρου ότι ο πρωταθλητισμός συνδυάζεται με μια χορτοφαγική διατροφή. Παρ’ όλα αυτά, να τον πληροφορήσω ότι αν δεν φλαε κρέας να δυναμώσει, 2:44’00’’ δεν θα δει! Τις ευχές και την αγάπη μου!

Νίκος Αρμένης. Κούρσα κυριλάτη κι αριστοκρατική, με ένα μεγάλο ατομικό ρεκόρ (3:21’55’’), που ωστόσο ήρθε άκοπα, δείχνοντας πόσο χάρηκες τον αγώνα σου! Επέλεξες μια «δημοσιοϋπαλληλίστικη» προσέγγιση, γι αυτό θεωρώ ότι αν πίεζες λίγο περισσότερο θα ρχοταν και καλύτερη κατά 3’00’’ επίδοση. Την επόμενη φορά τρέξε δημοσιογραφικά και θα δεις! Την αγάπη μου Νίκο, εύγε για το ρεκόρ.

Γιάννης Οικονομάκης. Κούρσα αντρίκια, γεμάτη και άριστη, που συνοδεύτηκε από ατομικό ρεκόρ (3:06’00’’). Άρχοντας!

Άγγελος Ιωάννου / Μάνος Δομαλάκης / Μάνος Μοχιανάκης. Τρεις επιστήμονες, τρεις καλοί φίλοι που έκαναν πολύ καλές κούρσες. Πολύ καλή τακτική κι από τους τρεις, θεωρώ ότι χάρηκαν τον αγώνα τους και θα έχουν να θυμούνται πολύ όμορφες στιγμές. Κρίμα που δεν εκκίνησαν από το ίδιο μπλοκ, με αποτέλεσμα ο Άγγελος να είναι μπροστά κατά 22’’ από τα δυο φιλαράκια του, που τερμάτισαν μαζί. Μπράβο και στους τρεις!

Ειρήνη Πευκιανάκη. Έλεγα πάντα ότι η βασίλισσα της Κρήτης στο Μαραθώνιο είναι Πετρουλάκη, με τις Τρούλη και Αχλάτη να ακολουθούν. Με την αυτοκρατορική εμφάνιση που έκανε η Ειρήνη στον 38^ο ΑΜΑ ανεβαίνει πια δεύτερη τη τάξει, με το μεγάλο ατομικό ρεκόρ (2:58’59’’) να επιβεβαιώνει την άριστη κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Εύγε και στον προπονητή σου, κο Μιχάλη Αφορδακό. Πολλές ευχές γλυκιά Ειρήνη!

Ντενίζ Δημάκη. Το διαχρονικό αστέρι, το τριαντάφυλλο χωρίς αγκάθια! Έγραψε άλλη μια εξαιρετική εμφάνιση, κάνοντας μάλιστα κάτι εκπληκτικό (κι όχι μόνο για την ηλικιακή της ομάδα): μέσα σε 45 μέρες έτρεξε (σε πολύ υψηλό επίπεδο) δυο Μαραθωνίους, έναν Ημιμαραθώνιο, κι ένα δεκάρι σε ανώμαλο δρόμο. Χαίρει πάντα της εκτίμησής μου!

Ιουλία Παναγιωτοπούλου, η γιατρίνα μας. Ο συνάδελφος σου που έλεγε ότι θα σπάσεις το τρίωρο (και τον αμφισβήτησα…), είχε δίκιο τελικά! Με υπομονή, γνώση και πειθαρχία (τα συστατικά της επιτυχίας) έκανες μια άριστη κούρσα, συνέτριψες το φράγμα του τρίωρου (2:59’02’’) καταλαμβάνοντας έτσι την 7^η πανελλήνια θέση. Εύγε!

Αμαλία Πρωτογεράκη. Το ελάφι από την Κρήτη έκανε μια τρομερή και πειθαρχημένη κούρσα, μα άρτια στρατηγική, που επιβραβεύθηκε με ατομικό ρεκόρ (3:12’56’’). Μπράβο αστέρι της Μεσσαράς!

Μαριέλλα Τσίπα. Μεγάλη εμφάνιση, άρτια δομημένη κούρσα, «αρχιτεκτονικός» σχεδιασμός, ατομικό ρεκόρ (3:19’11’’). Τις ευχές και την αγάπη μου Μαριέλλα – ανέβασε σε παρακαλώ την ψυχολογία του φίλου μας του Βασίλη, μόνο εσύ μπορείς.

Ειρήνη Φουρναράκη. Με τακτική κατάλληλη για σεμινάριο, η Ειρήνη έκανε ατομικό ρεκόρ (3:28’22’’) έπειτα από μια αρχοντική και πλούσια εμφάνιση. Πολλά πολλά συγχαρητήρια – όπως βέβαια και στο φίλο Δημήτρη Μανελλάκη, που ήταν άριστος στο ρόλο του λαγού!

Ανδρέας Μεταξάς. Ονειρική επανεμφάνιση στην Κλασσική για το φίλο Ανδρέα!  Θυμάμαι πάντα με πολλή αγάπη τον πατέρα σου, τον αείμνηστο Νίκο. Λόγω της σχέσης που είχε μαζί μου με συμβούλευε πάντα, με λόγια βγαλμένα από μια ζωή γεμάτη εμπειρία. Ξεχωρίζω δυο πράγματα – το πρωί να βρίσκεσαι σηκωμένος μαζί με τον ήλιο, για να προλάβεις να αδράξεις τη μέρα. Όποιος νύχτα περπατεί, ή σε λάκκο θα πέσει ή στα σκ$%^ά. Και – διά της εργασίας νικάς πάντα τη δυστυχία. Μαθήματα μεγάλα για τον γράφοντα, που με συνοδεύουν πάντα. Δεν θα μπορούσε να μην τα κουβαλάς κι εσύ – και αυτό φαίνεται άλλωστε, σε κάθε τι που κάνεις. Όπως λοιπόν ο αείμνηστος κι έντιμος πατέρας σου κος Νίκος έχτιζε το μέλλον του πέτρα την πέτρα, έτσι κι εσύ έχτισες άψογα τον αγώνα σου. Πολύ καλή επίδοση (4:19’23’’), άψογη στρατηγική, σταθερότατα περάσματα, άριστο τελείωμα, αντρίκια εμφάνιση. Τις ευχές μου Ανδρέα, με το καλό και στην επόμενη!

Γιώργος Μαστοράκης. Πρώτη εμφάνιση, που συνοδεύτηκε από μια πολύ καλή επίδοση (3:06’29’’). Ίσως ήθελες καλύτερο χρόνο, που θα μπορούσε ενδεχομένως να έρθει αν ξεκινούσες πιο συντηρητικά – μην ανησυχείς όμως, θα έχεις πολλές πολλές ευκαιρίες ακόμη…Μπράβο!

Μαρία Κορασοειδή. Άλλη μια πολύ καλή, συναισθηματική θα έλεγα, εμφάνιση από τη Μαρία, απόλυτα προσηλωμένη στο ταξίδι προς την Ιθάκη του τερματισμού. Τις ευχές μου!

Γιάννης Λαυρεντάκης. Άρχοντας! Πρώτη εμφάνιση με κούρσα για σεμινάριο [1:30’47’’ (πρώτο μισό) // 1:28’43’’ (δεύτερο μισό)], και ένα εξαιρετικό 2:59’30’’. Εύγε!

Θανάσης Μαρκάκης. Δάσκαλε Θανάση, η κούρσα σου ήταν άριστη (4:00’50’’). Κι αν δεν έσπασε για ένα ελάχιστο το τετράωρο μη στενοχωριέσαι, άλλοι φίλοι έχουν 4:00’00’’… Την αγάπη μου!

Αλέξανδρος Στεφανίδης. Πολύ μεγάλη βελτίωση και ατομικό ρεκόρ (3:50’52’’), δυο μόλις βδομάδες μετά τον Ορεινό Μαραθώνιο Σφακίων, δείχνει εμπράκτως τη σημασία της υπομονής στον αγώνα. Αλέξανδρε συγχαρητήρια, ευχαριστώ για όλα…

Γιάννης Βαρελάς, Γιάννης Βλασσάκης. Δυο φίλοι που, παρ’ ότι σχετικά απροετοίμαστοι, χάρηκαν στο έπακρο των αγώνα (5:12’59’’ // 5:58’29’’) και έδειξαν ότι ο αθλητισμός είναι πάνω από όλα χαρά. Με το καλό και στο επόμενο παιδιά!

Δημήτρης Ξυλούρης. Ο αετός από τα Ανώγεια τερμάτισε άλλον έναν αγώνα, με το αξιοπρεπές 6:09’49’’. Μπράβο Δημήτρη!

Άρης Παπαχρηστίδης. Μελετημένη κούρσα Άρη, που συνοδεύτηκε από ατομικό ρεκόρ (3:08’28’’) Χαίρομαι πολύ που έκανες το χρόνο που σου πρότεινα! Τις ευχές μου!

 

Τώνια Γιώτη. Έμαθα ότι βοήθησες συναθλητές σου να σπάσουν το φράγμα του 4:30’00’’, κάνοντας τους τον «λαγό». Τελικά κάνατε 4:28’44’’ – μα ήταν δυνατόν να έχουν μαζί τους τη γλυκύτατη Τώνια και να μην πάνε άριστα;! Την αγάπη μου!

Δημήτρης Μαυρουδής, Διονύσης Ζάβρας. Οι μαχητές γιατροί, ολοκλήρωσαν για άλλη μια φορά επιτυχώς το ταξίδι τους μέχρι την Ιθάκη του Μαραθωνίου (5:40’30’’ / 5:58’29’’), και επιστρέφουν στα καθήκοντά τους δαφνοστεφανωμένοι.

Αντί επιλόγου: Στέφανος Αντωνάκης / Νίκος Πολλιάς. Παρά την ελλειπή προετοιμασία, το βάρος της ηλικίας και των υποχρεώσεων, και τους συνεχείς τραυματισμούς δεν θα έχανα με τίποτα το εφετινό ραντεβού με την Κλασσική διαδρομή. Και ένοιωσα τεράστια χαρά όταν στο Μαραθώνα (δεύτερος αγώνας / δεύτερο γκρουπ) πήραμε εκκίνηση (μαζί με τις ευχές του για καλό αγώνα και καλό τερματισμό) από τον μεγάλο Νίκο Πολλιά. Η πορεία μέχρι το Καλλιμάρμαρο ήταν απόλαυση – 18^η φορά στην Κλασσική και 66 στο σύνολο, κι όμως ο Μαραθώνιος κάθε μα κάθε φορά είναι απίστευτη εμπειρία… Για την ιστορία, ο χρόνος ήταν 4:56’22’’. Κρατάω περισσότερο το φινάλε του ταξιδιού – όταν με το που μπαίνω στο Καλλιμάρμαρο και πατάω το μαύρο ταρτάν ακούω δυνατά το «Μπράβο Στέφανε». Ήταν ο Νίκος Πολλιάς – δεν φαντάζεσαι Νίκο πόση χαρά και δύναμη πήρα… Το ευχαριστώ είναι λίγο. Θα ήθελα να δώσεις πολλά συγχαρητήρια για άλλη μια φορά στην Κατερίνα για το μεγαλείο που επέδειξε στην υπερπροσπάθεια που έκανε στα τελευταία μέτρα προκειμένου να τερματίσει.

Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχηθώ κάθε καλό στους Κρήτες δρομείς που θα αγωνιστούν το σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη. Ειδικότερα, στους Κώστα Μανιουδάκη, Γιώργο Παπαδάκη, Μανώλη Μαγκαφουράκη, Νίκο Κουβίδη, Γιάννη Βρεττό, Γιάννη Παπαφραγκάκη και Ελένη Κουτουλάκη. Καλή επιτυχία σε όλους!

ΥΓ: Η παρατήρηση των πραγμάτων είναι πολυτέλεια, ενώ η πράξη είναι ανάγκη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πτώση είναι πάντα μια πτώση. Κι όμως – είναι άλλο να πέσεις σε ένα πηγάδι από χοντρή αφηρημάδα σου, κι άλλο να πέσεις κοιτάζοντας τα αστέρια.

Με τιμή, Στέφανος Αντωνάκης

Ηράκλειο, 18/11/2021